CANADA


CANADA, JUNI 2014

We gaan een drieweekse rondreis maken van Calgary naar Calgary. Met een camper, type C25. Dat betekent dat hij weer aardig groot is. We zijn om ½ 10 vertrokken uit Nesselande en zijn gebracht door Frans. Wat natuurlijk altijd fijn is.

We vetrokken om 13:30 van Schiphol met een airbus 300 van Air Transit, een Canadese firma. Het toestel ziet er tamelijk nieuw uit met allerlei video mogelijkheden op een eigen scherm. Ook over de service hebben we geen klagen. De 9 vlieguren waren dan ook zo voorbij. We zaten allebei aan het gangpad, naast en voor Sjaak zat een gezin met 4 kinderen die zich werkelijk voorbeeldig hebben gedragen.

Op Calgary Airport kwam het shuttle busje van het Sandman hotel ons met nog andere gasten oppikken, ook dat was goed geregeld. Het inchecken ging vlot, we zijn gelijk naar het restaurant gegaan om de dorst te lessen en nog een klein hapje te eten. Het was duidelijk zaterdagavond hier, het werd zowaar voor een Airport hotel nog erg gezellig. Met veel mensen uit de omgeving, wij vroegen ons alleen af “waar komen die mensen vandaan”. Je ziet hier namelijk helemaal geen woonhuizen. Maar goed ze zullen ergens vandaan komen. Om 9 uur plaatselijke tijd zijn we in ons bedje gerold. Groetjes Mieke en Sjaak

CALGARY 1 juni. Heerlijk geslapen, wel om 5 uur klaarwakker, dat is de jetlag. In het hotel lekker ontbijtje genoten en afgesproken met een echtpaar die de kamer naast ons heeft. Die maandag ook de camper gaan ophalen een taxi naar het centrum genomen. Nu zijn alle plaatsen op zondagmorgen natuurlijk redelijk uitgestorven hier is het al niet anders, het is hier wel heel erg rustig. De taxichauffeur vertelde dat er een grote sponsorloop was deze ochtend. Daar zouden we wel wat van meekrijgen. Eerst een stuk gelopen, toen hebben we de c-tram genomen naar een eindhalte buiten Calgary. Dat is altijd leuk om te doen. Je ziet wat van de omgeving en je kunt nog eens een praatje maken. Twee dames in sporttenue hadden de sponsorloop al gedaan, die zaten nu lekker ontspannen met een flesje water in de tram. Dat was een leuke babbel.

Onderweg hadden we een terrasje gezien, die moet je hier zoeken met een vergrootglas. Op de terugweg zijn we daar uitgestapt en hebben we heerlijk in het zonnetje gezeten. De zon is scherp en het is haast 23°, erg lekker. Maar ook hadden we al gehoord dat het weer hier in de buurt van de bergen ineens kan omslaan zo ook deze zondagmiddag. We zaten net aan de lunch, om een tafeltje te bemachtigen moet je je eerst aanmelden, je naam wordt genoteerd en dan is het ongeveer 10 minuten wachten. We zaten van een tonijn, sla taco te genieten. Toen trok het helemaal dicht, binnen een paar minuten viel er een plensbui. Dus iedereen als een haas naar binnen. Maar met een uurtje scheen gelukkig weer de zon. Wij een taxi ingesprongen en naar het Sandman airporthotel terug. “Hebben wij weer” onze chauffeur kwam uit Pakistan en zag spierwit van de slaap, zat constant te geeuwen en gaf Sjaak op zijn donder omdat hij geen kaartje van het hotel bij zich droeg. De chauffeur wist, bleek later toen we al onderweg waren helemaal niet waar het hotel precies lag. Hoe moeilijk kan het zijn, een Airporthotel ligt volgens ons altijd in de nabijheid van een airport. We hadden het idee dat hij de prijs flink aan het opschroeven was. Sjaak zei hem dan ook “je krijgt dat bedrag wat op de meter staat niet hoor”. Je krijgt het zelfde als we op de heenweg hebben afgerekend. Dat pikte hij gelaten. Had hij maar een collega moeten bellen om te vragen waar hij moest zijn. Hij woont hier al 8 jaar en wij zijn hier voor het eerst. Jullie lezen het, het is zeker niet saai hier. Weer lekker gegeten in het restaurant van het hotel en om ½ 10 compleet omgevallen.

Oh ja, we zagen nog een klein stukje journaal, het blijkt hier de koudste winter in 160 jaar te zijn geweest. Het heeft in Winnipeg zo hard gevroren dat de vorst zeker twee en half meter diep in de grond zit. Op het journaal zij men dat het zeker nog 6 weken duurt voordat de leidingen ontdooit zijn. Er zijn hele plaatsen en wijken waar de waterleiding helemaal bevroren is.

DE CAMPER, EN BANFF. En dan is het nu de dag van de camper. Weer erg vroeg wakker. Lekker ontbijtje. Sjaak bestelde Franse toast en dacht dat hij een geroosterde boterham kreeg met jam. Maar dat waren drie zoete boterhammen met veel vers fruit, zoals aardbeien, appel en ananas. Met een schaaltje siroop en slagroom (dacht Sjaak) maar dat was opgeklopte boter. Niet te vreten. Het brood en het fruit was lekker. Alleen niet de smaak van Sjaak ’s morgens om 8 uur. Na de afspraak gemaakt te hebben met de verhuurder, werden we om 12:30 opgehaald met de taxi voor een kleine rit van 2 km.

Na alle papierwerk konden we om 14:30 vertrekken, naar de eerste de beste supermarkt om inkopen te doen. We liepen met nog een echtpaar met een lijst in de winkel te struinen. Toen we afgerekend hadden dachten we dat we de hele zaak gekocht hadden. Daarna konden we vertrekken naar Banff. Een rit van 127 km dus, om te wennen. Na een poos niet met zo’n grote bak gereden te hebben. Precies genoeg. Wat we in deze rit gezien hebben van de natuur is helemaal geweldig. Wat een prachtig land.

We hadden de eerste overnachting op de camping besproken. Het is een camping die omgeven word door allerlei bergtoppen. Prachtig. Op de toppen ligt nog volop sneeuw. De temperatuur is ongeveer 22° en ’s nachts is het ongeveer 2°. Gelukkig hebben we in deze camper goeie dekbedden. Sjaak werd midden in de nacht wakker van de kou en kon nog een extra dekbed pakken. Later, toen we opstonden heeft Sjaak zeker een ½ uur met de kachel gestoeid om hem warm te laten blazen. Gezellig in de plaats Banff gekuierd en lekkere koffie gedronken. Het is hier zo gezellig dat we nog een extra nachtje op deze camping blijven. Dan kunnen we ook gezellig uit eten hier. Gisteren hadden we een gemakkelijke hap. Vanavond heeft Sjaak heeft een erg goede biefstuk gegeten en Mieke een stuk gegrilde zalm met verse groente en een soort heel dun zeewier en verse gember, erruuuuuggggggg lekker.Morgen gaan we verder naar Lake Louise en dat is voor het volgende blog. Gezellige vakantie groeten, Sjaak en Mieke

LAKE LOUISE EN LAKE MORAINE. Na eerst het vorige verhaal, in de lekkere coffeebar op het internet gezet te hebben, zijn we weer “on the road”. Het is weer een prachtige dag. Ongeveer 22° dus erg goed uit te houden. Na een leuke rit over de A1, een kleine weg met wat heuvels en dalen, rijden we tot de Johnson Canyon. Daar hebben we een leuke wandeling gemaakt, langs de Bow river. We zakken zeker 40 meter over paden en plankieren langs de rotswand. Een beetje optimistisch waren we wel. Geen extra vest meegenomen, het was er koud en er scheen natuurlijk geen zon in die kloof. Dus we hadden het goed fris. Maar erg leuk om te doen. We bereiken, met wat blijkt, nog een zootje andere campers en een paar touringcars het wereldberoemde Lake Louise. Onderweg moesten we de Bow pas over en hoe hoger we kwamen, kwamen we de eerste sneeuw al tegen aan de kant van de weg. En zoals we al dachten het grootste deel van het meer was nog bevroren. Maar omdat overdag de zon flink schijnt is het lekker aan het dooien. Wat goed te zien is aan de rivier, waar we een tijdje langs gereden hebben. Onderweg kwamen we verschillende auto’s en campers tegen die stil stonden. Sjaak dacht, “misschien een ongelukje” maar nee het was geen ongelukje maar het was onze eerste beer die we gezien hebben. Helaas niet op de foto. Hij was erg snel weer weg. Het was een beetje jammer dat het wat bewolkt was, terwijl we bij Lake Louise waren. Op de houten wandelpaden langs het meer is het een drukte van belang. Iedereen staat er natuurlijk te fotograferen. Wij doen natuurlijk mee. Ook wij vragen iemand of hij ons samen op de kiek wil zetten, en niemand zegt nee tegen zo’n vraag. Ook wij niet. Mieke heeft verschillende mensen gekiekt. We hadden in de camper ons lunchpakketje gemaakt. Maar het was hier zo koel en met een stevige wind dat het wel lang duurde dat we er van konden genieten (ingevroren brood). Het wilde maar niet ontdooien maar wel met een schitterend uitzicht. Ook moesten we opletten, want er waren verschillende vogels die daar ook wel een graantje van wilde meepikken.

Ook Lake Moraine hebben we bezocht, ook heel erg gaaf om te zien. Het lijkt wel of de natuur hier wat wilder is. Ook is het hier wat zonniger, wat natuurlijk op de foto’s gelijk te zien is. We lopen dan ook allebei met een rode kop rond, de zon is erg scherp.

En na al dat luxe gedoe van hotels en restaurants is er vandaag een fatsoenlijke maaltijd gekookt. Op een camping die midden in de wildernis ligt. Bij de ingangspoort werd verteld dat er ook hier veel beren zijn, maar als je je normaal gedraagt komt alles goed, wist de aardige jongen te vertellen. Er zijn natuurlijk wel allerlei regels waar je je aan moet houden. In onze camper kunnen we zeker geen kwaad. Maar in een ander deel van de camping, wat ingericht is voor tenten, is een hek neer gezet dat onder stroom staat, om de kampeerders te beschermen.

HOE FIJN KUN JE HET HEBBEN? Met het nummer “c’est la vie” van Emmerson Lake & Palmer rijden we over de Ice Field Parkway. Wat een schitterend gebied is dit zeg. Woorden schieten dan ook te kort, dit moet je meemaken. We kunnen het niet goed onder woorden brengen. Ook vandaag is de zon erbij, de verwachtingen waren helemaal niet best, het zo overwegend regenen. Er zijn op deze route erg veel uitkijkposten, we stoppen dan ook regelmatig, stukje lopen, foto’s maken en dan weer verder.

Bij het grote Bow Lake zijn we natuurlijk gestopt, het is nog voor 90% nog bevroren. Dan gaan we omhoog over de Bow Pass. En dan begint het, er ligt verse sneeuw wat het allemaal wel iets extra’s geeft. Hier is het natuurlijk nog een stuk kouder, de pas is 2067mtr. Verder maar weer, naar de tweede pass op deze weg. Bij het Icefield center parkeren we de camper en gaan kijken wat er hier mogelijk is. Je kunt met een speciale bus naar het icefield. Dat vonden wij niet zo geweldig, het is niet helder genoeg op het ijs. We gaan voor de Skywalk. Dat is een van staal en glas gebouwd uitsteeksel in de rotsen. Als je er op loopt kun de grond zien, vele meters onder je. Je loopt dus op heel dik gelaagd glas. Best een aparte ervaring. Er waren mensen die dat helemaal niet leuk vonden. Wij gelukkig wel. Verder maar weer naar Jasper ons einddoel van vandaag. nog een leuke stop gemaakt bij de Sunwapta Falls, weer een kleine wandeling gedaan. Ons op de camping aangemeld. Het is een camping die heel erg groot is en dan bedoelen we groot midden in de wildernis. De plekken zijn ongeveer 300 vierkante meter. Er wordt ongeveer 3° vorst voorspeld, dus heeft Sjaak alle water uit de camper laten lopen. Voor de zekerheid. De dump en het douche gebouw zijn zover, dat we met de camper naar de douche geweest zijn. Mieke heeft weer een prak je gekookt. Iets wat we over de hele wereld gemaakt hebben. Verse peentjes met vis en een gekookte aardappel. Dit stukje begint met hoe fijn kun je het hebben, het antwoord is “HEEL FIJN”.

BEER OP DE WEG. Ja en dan denk je, de volgende dag, zoveel moois als gisteren gaat vast niet lukken. Er is een leuke rit naar Medicine lake en Magline lake. Een medewerker van de camping vertelde ons dat gisteren een vriend van haar deze weg van ongeveer 48km heeft gereden en 9 beren heeft gezien.

Nou dat is wat voor ons natuurlijk. Om 8 uur vertrokken, met een zonnetje. Hoewel het nog erg fris is, maar heel helder. De rit is heel erg mooi. Een tweebaansweg dwars door de naaldbomen en alleen maar woud. Als je een geweer hebt en een cowboyhoed op hebt denk je dat je een soort Lucky Luck bent. Maar Sjaak zit ongeduldig, te mopperen waar blijven die beren nou. Het eerste meer is werkelijk een spiegelplaatje helemaal rimpelloos. Zouden wij ook wel willen, maar ja de leeftijd. Nog steeds geen beren. Bij het Magline lake zijn ze amper wakker zo vroeg zijn wij. De eerste boottochten zijn om 10 uur, ze hebben hier geen haast. We zijn even in de benen gegaan en hebben hier op ons gemakt zitten ontbijten. En weer terug naar ons uitgangspunt, je hebt zeker wel begrepen dat het een doodlopende weg is. En nog steeds geen beer!!!!!!!!!

Mieke zit met haar neus in een map wat informatie te lezen en kijkt op, en roept, “beer”, een grizzly langs kant van de weg. Grijpt de camera en maakt een paar foto’s. Ook staat er een parkwachter met een geweer in de aanslag. Hij komt naar ons toe en zegt, “hai there fooks” en vertelt dat de beer weggejaagd moet worden, voor zijn eigen veiligheid. En schiet met een losse flodder de beer weer het wout in. Helemaal te gek zeg. Sjaak en ik zijn met een grote glimlach verder gereden. Deze dag kan niet meer stuk. De rit naar Clearwater is erg mooi. Het landschap verandert hier nogal. Het ene moment zit je in de bergen en het volgende moment is er wat veeteelt en landbouw.

Wat verder in de middag zijn we bij het plaatsje Bleu River gestopt om een boottocht te maken, met als doel om beren te zien. Nou dat is een spektakel. De gids vertelt eerst dat als we beren zien, we heel erg wel stil moeten zijn en niet moeten gaan gillen van blijdschap en vooral ook niet praten. We scheuren eerst een flink stuk over het meer en dan ineens zijn ze daar. Moeder beer met een cub, die lopen heel erg op hun gemak langs de waterkant te snuffelen, zoals een hond dat kan doen. Dat kleintje is ongeveer van januari vertelde onze gids en geweldig om te zien. We kregen alle tijd om foto’s te maken en te genieten van het schouwspel. Even later zagen we nog een beer, een mannetje, is een stuk groter, die liep erg in de schaduw, dus niet zo fotogeniek.Het vervolg van de rit naar Clearwater zaten we met ons hoofd in de zevende hemel.Deze camping is na al die campings zo midden in de natuur en in the middel of no ware een beetje luxer. We hebben een plaats met een mooi uitzicht over een meer. Op het terras van het restaurant lekker gegeten. Het restaurant keek uit over het Duch Lake wat de maaltijd ook nog beter liet smaken.

OVER BERGEN EN DALEN. Vandaag een flinke rit, ongeveer 430km, dan zijn we in Whistler. Dat leek ons een leuke plek om Pinksteren door te brengen. Het landschap is soms net Frankrijk of Nieuw-Zeeland. Weer erg afwisselend. We zijn ook nog steeds in de bergen, zoveel bochten hebben we in deze reis nog niet gehad. We moesten door de zuidelijke Rocky’s en Sjaak moest behoorlijk zijn stuurmanskunsten gebruiken om er goed doorheen te komen. Er waren heel veel haarspeldbochten en bochten omhoog en omlaag van 12 tot 15%. En dat allemaal behoorlijk slechte wegen. We hadden behoorlijk wat oponthoud want ze waren op diverse plaatsen aan het asfalteren. Dat betekend hier dat over 1 baan gereden moet worden. Dus soms sta je 20 minuten te wachten omdat de andere kant dan mag rijden. Verder vandaag geen bijzondere gebeurtenissen en excursies. Alleen kilometers vreten. Om ongeveer 4 uur waren we op de plaats van bestemming. Een erg leuke en luxe camping die we gisteren hadden gereserveerd, je weet het nooit met Pinksteren. Maar ze hebben volgens ons geen lang weekend hier. De camping is goed bezet maar zeker niet vol. Er is hier een café met een makkelijke hap, Sjaak had al dagen trek in een hamburger. Dus afgesproken om een hamburger te gaan eten, Is die tent om 5 uur al gesloten. Dus wordt het een gebakken ei met spek en een paar boterhammen, ook lekker hoor.

RELAXEN? Sjaak zei ’s morgens in bed we hebben een relax dag. Nou lekker dacht Mieke. Maar niet heus. 2 wassen werden er gedraaid, gedroogd en een paar shirtjes gestreken. Na deze huishoudelijke beslommeringen was er natuurlijk al een halve dag voorbij. Met het pendelbusje zijn we naar het centrum van Whistler gebracht. Met de kabelbaan zijn we naar de top van de berg gegaan. Daar bij de Olympische ringen, een stomme foto gemaakt. Daar hebben we de tweede kabelbaan genomen die een oversteek naar een andere berg maakte. Op het diepste punt is het ongeveer 450 meter diep. Erg leuk om te doen. We hoeven zeker niet te vertellen dat het boven erg fris is en er nog veel sneeuw ligt. Sjaak met korte witte broek en teenslippers, hoe vindt je die. In de gondel had hij al ongeveer blauwe tenen. Als je naar beneden gaat met de gondel voel je het warmer worden. We hebben gezellig geluncht en van het mooie weer kunnen genieten. Whistler is een gezellige plaats, waar erg veel mensen ’s winters komen om hun laatste nieuwe skipak te tonen. Er zijn erg veel sportwinkels hier. Een beetje decadent dus. Om 4 uur hebben we de pendelbus weer terug genomen. Later heeft het wat licht geregend. ’s avonds een bak lasagne gegeten, uit de vriezer. Als we aankomen kopen we altijd wat voor de vriezer, voor als we geen zin hebben om te koken of we geen boodschappen kunnen doen. Mieke zei ’s avonds tegen Sjaak noem je dat een relax dag, ik ben versleten.

Vandaag langs de Highway too the Sea, wat weer een prachtige rit is. Je rijdt rakelings langs het zeewater. Je moet het zien als een fjord. Je kijkt je ogen uit. Onderweg zijn we al zakkende de besneeuwde bergen een beetje kwijtgeraakt. Na twee keer gestopt te zijn voor de boodschappen hadden we alles weer binnen. Kunnen we er weer een paar dagen tegenaan. Mieke zag een erg mooie lunchplek aan het water met picknick banken. Toen de broodjes klaargemaakt waren, waaide het beleg er haast tussen uit. Dus dat werd binnen eten. Jammer. In de verte zagen we de hoge gebouwen van Vancouver voor ons opdoemen. We hadden van Travelhome een brochure van een stadscamping gekregen en die zijn we gaan opzoeken. Hij is helemaal prima met de bushalte voor de deur. Leuke rit vandaag, was 145km. De daghap was, verse groene asperges met een bal gehakt en een aardappeltje.

VANCOUVER 10 juni. Met regen wakker geworden, dat is wel wat minder natuurlijk als je de stad in wilt. Maar alles op ons gemak gedaan en het werd gelukkig steeds lichter. Na de koffie zijn we vertrokken, eerst een kwartiertje lopen naar de millennium lijn dat is een soort metro .

Daar hebben we ongeveer 50 minuten is gezeten, dus een flinke rit kun je wel zeggen. Uitgestapt bij halte waterfront, dat is de aanlegplaats voor de vele cruiseschepen die hier vertrekken naar noordelijker gebieden. Zoals de The Insidepassage. Bijna iedere dag komt er wel een cruise boot en vertrekt weer. Dat is nog een droom van Sjaak om hiervandaan een cruise te maken naar Alaska. Met de hop on en hop off bus, door de binnenstad gereden, wat een behoorlijk lange rit is. We zijn in het Stanley park uitgestapt en naar het Vancouver Aquarium gegaan. Ze hebben erg veel Aquariums ingericht met alles vanuit de zee vanaf hier tot in het hoge noorden.

Weer verder met de bus de binnenstad in. Uitgestapt in Robsonstreet, een heel dure winkelstraat waar je heel wat geld kunt stukslaan. Daar hebben we een kopje soep en wat nachos gegeten, erg lekker. Weer verder met de bus. Het is een behoorlijk grote rondrit, er is onderweg veel te zien, ook wordt er van alles verteld. Het lijkt niet veel als je zo deze tekst ziet, maar aan het eind van de rit wil je alleen nog maar zitten uitpuffen. Op de camping heeft Mieke dan ook heerlijk in een hot tube gezeten van 39°, heerlijk. Het is verder de hele dag zwaar bewolkt en droog geweest en zo’n 16°.

Met een heerlijk zonnetje wakker geworden. Vandaag de tweede dag in Vancouver. Weer het hele ritueel, wandelen, de c-trein, met een speciale free-shuttlebus naar het Capilano River Regionaal Park. De Capilano Suspension Bridge is een van de meest bezochte attracties in de regio hier. Het eerste zijn we over de hangbrug gegaan, die 137m lang is en lekker wiebelig. Hij hangt 70m boven het semi regenwoud. Daarna hebben we de Tree tops Adventure wandeling gedaan, waarbij je over 7 bruggen op 30m hoogte loopt in de regenwoud canopy. Je zal wel begrijpen, klimmen en dalen en heel veel traptreden. De rivier hier heeft jaarlijks meer als twee miljoen zalmen om eitjes te leggen. Na teruggebracht te zijn, zagen we de Volendam van de Holland Amerika lijn liggen aan de kade. Er langs gewandeld, met een beetje kwijl achter onze kaken (geintje). We zijn bofkonten we weten het. Maar op een leuk gesitueerd terras hebben we allebei een wijntje besteld, in de zon, word er nog gevraagd of we een grote willen of een kleintje. Nou, wij wilden wel een grote, na al dat geloop. Maar hierna zoeken we wel een paar sponsors, om dit regelmatig te kunnen doen.

Weer met de c-train naar de camping en daar eten gekookt. Sjaak is aan het afkicken van het autorijden, morgen mag hij weer. Het is vandaag erg lekker weer geweest ongeveer 22°. Een minpuntje is er ook wel te vertellen. Het park is zeker niet goedkoop en het was er flink druk. We liepen achter, voor of tussen een grote groep Aziaten. En maar kakelen en een miljoen fotostops maken. We zijn na het eten lekker in de hot tube gaan hangen. Erg lekker voor de beenspieren. Daarna even dit verslag tikken, foto’s op de laptop zetten en een potje Yatzee van Sjaak proberen te winnen. Gisteren hadden we een potje dat gelijk eindigde, volgens ons hebben we dat nog nooit meegemaakt. Daarna rollen we weer om.

HOPE. Leuke dagen gehad in Vancouver, maar we gaan weer genieten van de weidsheid van het land. Vanuit Vancouver gaan we richting het oosten en vlak langs de grens met de Verenigde staten. We verlaten al rijdend het stedelijk gebied wat bij een hoofdstad hoort. Vandaag maar een kort ritje, ongeveer 150km. Onderweg een buitje gehad van 20 minuten. Verder lekker weer. Leuke rit, niets bijzonders over te melden. Alleen, dat ook dit weer een mooie rit door de natuur is. ’s Middags ongeveer half 2 op de camping aangekomen en daarna lekker lui gedaan bij de camper. Sjaak heeft in de namiddag nog een lekker fikkie gestookt. Lekker hoor met al die draai winden. ’s Avonds een lekkere pan met macaroni gemaakt. Hier verkopen ze veel macaroni met kaas. Dus wij dachten dat gaan we uit proberen. Er zat een zakje bij met cheddar kaassaus. Met de tomatensaus van Mieke erbij was het allemaal erg lekker.

NAAR OSOYOOS. Vandaag reden we met Petsy Cline en andere Country muziek door de benevelde wout. Beneveld betekent dat er zoveel bewolking hangt dat het net is of je door een dikke rookwolk rijdt. Het regent maar het kan ons vandaag (op dit moment niet deren). We hebben het helemaal naar ons zin. De omgeving waar we doorheen rijden is met veel laaghangende bewolking heel mysterieus. Je ziet het wel eens in films, maar dan denk je dat is vast niet echt. Heel apart. Vannacht een paar keer wakker geworden van de regen die hard op het dak klettert.

Deze dag zal wel helemaal in het water vallen, zoals de pessimisten zeggen. Maar we komen door zulke mooie gebieden dat het ons niet zoveel uit maakt. De weg richting Manning Provincial Park is ruig bosgebied met rivieren en verschillende kreekjes. Later verandert de omgeving in landbouw en veeteelt. Ook word er veel fruit geteeld en er word ook veel aan wijnbouw gedaan. Er staan langs de kant van de weg veel fruitkramen. Maar daar zijn we nog te vroeg voor. Het zomerfruit wat je nu kunt kopen komt bijna allemaal uit de Verenigde Staten. Onderweg haalt Sjaak iedere dag een beker koffie bij de benzinepomp of in een cafeetje, je kunt overal je koffie meenemen. Je ziet ook veel mensen met een beker lopen. Je zoekt eerst uit hoe groot je koffie moet zijn je hebt small large en extra large. De extra large komt bijna tot Sjaak z’n middel. Dus Sjaak gaat altijd voor de kleinste. Dat is nog bijna een halve liter. Vervolgens ga je met een gekozen lege beker naar de kassa. Als je betaald hebt kun je zelf inschenken als je een keus hebt kunnen maken uit allerlei smaken. Langs een brede rivier de lunch gebruikt, moest binnen i.v.m. de regen. Het doel van vandaag is Osoyoos. Het gebied is een grote vallei met een groot meer dat zomers wel 24° kan halen. Het dorpje is erg gezellig en er is dan ook veel recreatie langs het meer.

Mieke had een Camping uitgezocht, die zag op zijn zachts gezegd niet zo geweldig uit. We waren langs een prachtig camping resort gekomen en we zeiden gelijk tegen elkaar, “we gaan naar die mooie”. En nu staan we op een plek met uitzicht op het meer. We staan op het Waltons Lake Front Resort in Osoyoos. Alleen moet het droog worden dan kunnen de stoelen naar buiten. Wat later in de middag is het inderdaad droog geworden. En hebben we buiten kunnen relaxen. In de namiddag nog een rondje dorp gelopen, maar we waren net iets te laat, alle winkels gingen dicht. En dan is het dorp uitgestorven. ’s Avonds is het in de camper goed toeven, met een muziekje, beetje lezen, Yatzee gooien en eventueel de nog te rijden route doornemen. Vandaag was de route ongeveer 250km.

EEN VRIJE DAG IN OSOYOOS. We worden gelukkig weer wakker met de zon, dan ziet de wereld er toch een stukje gezelliger uit. Het is hier groen genoeg dus voor de landbouw hoeft het niet te regenen. We hebben ook onderweg gezien dat ze de velden ondanks de regen gewoon sproeien. Alles op ons gemak gedaan. Natuurlijk is het op een niet reisdag wel weer een wasdag. Mieke vond het vreemd dat er op de deur van de laundry een codeslot zit. Maar later bleek dat de wasmachines en de droog automaten gratis te gebruiken zijn. Het was markt in het dorp, waar alleen zelfgemaakte of gekweekte producten aan de man gebracht worden. Zo hebben we lekkere kersen, broodjes en kokosmakronen kunnen kopen. De temperatuur was in de middag 23°, dus erg lekker bij het zwembad dat hebben we afgewisseld met de hot tube. Van Sjaak nog een foto gemaakt bij ons volgende project waar we nog sponsors voor zoeken. Mieke heeft een Aziatische hap gemaakt, erg lekker.

VAN OSOYOOS NAAR VERNON. Vandaag gaan we op pad met Nederlandse muziek, Sjaak vindt het maar zo, zo. De dag-etappes zijn niet zo groot als in het begin van de reis. We vertrekken op ons gemak en rijden maar een halve dag. Met de nodige stops, voor de koffie, een fotootje, of om even de benen te strekken. De doorgaande weg lag erg hoog langs een heel groot meer. Mieke zag een leuke lunchplek en daar zijn we naartoe gereden. We hebben daar lekker zitten relaxen. Er was een boothelling en er werden verschillende bootjes te water gelaten. Je kon echt merken dat het zondag is. Rond twee uur waren we op de camping Swan Lake Resort. Heel de middag buiten in de zon gezeten. Een beetje shabby camping, maar de ligging is erg mooi aan het water. Het gebied waar de doorheen gekomen zijn is voor Canadese begrippen erg dicht bevolkt, waarschijnlijk omdat het hier een zacht klimaat is. Het lijkt een beetje op het klimaat van zuid Europa. Er wordt bij verschillende kramen langs de kant van de weg de eerste kersen van dit jaar aangeboden. We zijn natuurlijk gestopt om kersen te kopen. Erg lekker. De uitzichten onderweg zijn erg mooi en we hebben zeker 3 kwartier langs een meer gereden. Kun je nagaan wat een afmeting dat is. Sjaak heeft vandaag de daghap verzorgd. We hebben nu een beetje pech. Vanmiddag nog kleine takjes gesprokkeld om vanavond een kampvuur te kunnen maken. Terwijl we zaten te eten barst er een bui los. Dat vuur kunnen we voor vanavond wel vergeten. De laatste dagen zijn allemaal kortere etappes. We vonden Banff zo leuk dat we er weer langs gaan op de terugweg. En we gaan in het zelfde restaurant eten als drie weken daarvoor. We vonden het allebei top daar. Het gaat opschieten nu. De volgende bestemmingen zijn Revelkstoke en Radium Hotsprings, daar zijn warmwater bronnen waar we van gaan genieten. Dan Banff en als laatste stop Calgary. Om de camper weer in te leveren.

GOLDEN 16 JUNI. 8 uur ’s avonds in Golden op de Eco Adventure Ranch, met flinke gietregen. Het was niet de bedoeling om in Golden te overnachten, maar soms gebeurt het zo en dat is prima. Het eerste stuk nog veel fruitkramen langs de kant van de weg. Later werd het weer wat ruiger. Onderweg veel regen gehad. Rond het middaguur waren we in Revelstoke, waar we wilden overnachten. Nou is het nergens echt gezellig als het regent, maar zeker niet in Revelstoke. Dus hebben we besloten om door te rijden naar Golden. Is weer wat dichter bij de eindbestemming. We gaan via Radium Hot Springs daar willen we nog gaan genieten van de natuurlijke warmwaterbronnen. Na de lunch nu op een plek zonder uitzicht, het kan niet altijd goed gaan denken we dan. We hebben het Revelstoke Nat. Park en het Glacier Nat. Park helemaal doorkruist. Een prachtige weg. Met daarin Rogers Pass, van 1355meter hoog. De bergen om ons heen worden ook weer hoger, we zien weer overal sneeuw op de toppen liggen. Onderweg een andere camping opgezocht en we kwamen uit bij de Eco Adventure Ranch, leuke camping met weer heel grote plaatsen en een ruimte, daar zijn ze in Europa jaloers op. Gezellig wat paarden in de wei, met een paar yurts om te verhuren en een apart veld alleen voor tenten. Ook staan hier weer borden dat er van alles aan beestenspul langs je camper kan lopen, zoals beren wolven en ander gevaarlijk spul. Dus oppassen geblazen. In het donker niet naar buiten. We hebben de camper later weer meegenomen naar het elf kilometer verderop liggende dorp om een hapje te eten. Sjaak had aan de dame achter de desk gevraagd waar we lekker konden eten. Ze gaf ons een paar tips, we hadden er maar een nodig en hebben bij de Griek, Apostoles gegeten, erg lekker. Terug op de camping parkeerden we de camper, (omdat het terrein zo groot is en dat het nog steeds erg nat buiten is), bij het was-house om onder de douche te gaan, nou mooi pech, na achten is het was-house gesloten, dus we gaan vandaag stinkend naar bed. ’s Middags even in het was-house gekeken en het ziet er geweldig uit, geen douche maar een complete badkamer. Vandaag hebben we omdat het buiten zo nat was 302 km gereden.

BANFF 17JUNI.Wat een dag. Eerst natuurlijk naar het was-house. Nog even naar de mail gekeken. De rit vandaag gaat via Radium Hot Springs. On 10 uur vertrokken. Het eerste stuk dat we gereden hebben ging door een vallei langs ruige rivieren veel water partijen. Zoiets als de uiterwaarden zeg maar. Je ziet overal van de bergen het smeltwater naar beneden komen. Er liep op een gegeven moment een hertachtig beest met de auto mee. Leuk om te zien, geen foto kunnen maken, (dat ging iets te snel). De route gaat verder door het Kootenay National Park. Bij de ingang weer een kaartje gekocht, ook voor de dagen dat we in Banff zijn. Bij Radium Hotsprings, natuurlijk de auto geparkeerd en een warm bad genomen met thermaal water. Heerlijk ongeveer 39° tot 41°. We hebben het afgewisseld met het koude bad zoals ze hier zeggen. Het koude bad heeft een temperatuur van 30°. We hoeven zeker niet te zeggen dat we dat heerlijk vinden. Na het badderen een lekker boterhammetje gegeten met een gekookt eitje erbij. Na de lunch weer verder door het Kootenay Park. Weer een erg mooie rit. Het is voor het verhaal vervelend maar het is echt mooi hier. Wel hebben we een paar kilometer door het bos gereden dat totaal verbrand is. Alle bomen zwart en zonder blad of naalden. Maar na die paar kilometer was het weer genieten. Verschillende keren gestopt voor wat foto’s en om van het watergeweld te genieten. De mee stromende boomstammen lijken wel lucifertjes. We zitten wel heel de dag te speuren maar zien geen beren meer. Om ½ 5 waren we bij de camping in Banff en konden we in de rij voor een plekje, maar geen angst er zijn hier 768 plaatsen, allemaal met picknicktafel en stroom, water en een afvoer systeem. De dames in het hokje waar je je moet melden werken alles snel en goed af. Plaats geboekt voor twee dagen en gelijk weer terug naar het dorp. De camping ligt net even buiten het dorp in een bosrijke omgeving. We hebben voor morgenavond het restaurant gereserveerd om het afscheid van Banff te vieren. Daarna hebben we nog een dag. Om naar Calgary te rijden en de camper klaar te maken om vrijdag in te leveren. We gingen wat drinken bij een echte Ierse pub, daar was het zo gezellig dat we maar gelijk een hapje hebben gegeten. In bierbeslag gebakken vis met friet. Heerlijk. Nu is het rammelen op de laptop en nog wat foto’s op de laptop zetten. Daarna een potje yatzee en weer lekker slapen.

BANFF 18 JUNI. We gaan ons helemaal thuis voelen hier, we werden pas om 9:15 wakker, het moet niet gekker worden. Als we de camper moeten inleveren a.s. vrijdag, gaan we de wekker maar zetten. Het is prachtig weer, we gaan er een leuke dag van maken. Zo terug van weggeweest. Eerst naar die goede koffieshop, koffie voor Sjaak halen daarna even een verhaal op de site gezet en de mail gelezen. Mieke heeft een leuke tas gekocht. Na dat alles zijn we met de camper naar de Sulphur mountain gegaan, daar hebben we een plekje gezocht met een erg mooi uitzicht. Het was even zoeken, hier zijn ook de thermaal baden en de cable car omhoog. Een goed plekje gevonden. Daar hebben we lekker zitten genieten van het uitzicht, de zon en de lunch. Verschillende mensen vonden dat we een goed plekje hadden uitgezocht, een beetje jaloers waren ze wel. Voor ons geen cable car en ook geen warme tube meer, dat hebben we al gedaan. We doen het rustig aan vandaag. Na een paar uurtjes weer opgestapt. We zijn even bij het Fairmont hotel geweest. Ook weer apart om te zien. We zijn ook even binnen geweest. Het hotel is in typisch Engelse stijl opgetrokken en moet erg chic zijn. Nog even wat gedronken in Banff. Daarna weer een poosje naar de camping om lekker te badderen. Na het badderen moet je je gelijk inspuiten voor de muggen. Sjaak zei we laten het muggenspul buiten laten staan, dat werkt als een mierenlokdoosje. We hadden namelijk gelezen dat beren gek zijn op spuitbussen met insecticiden. Niet gelukt, geen beer gezien. In het restaurant waar we weer gegeten hebben was het net zo lekker als de eerste keer dat we hier waren. Goed dat we gereserveerd hadden het was er flink druk. We hebben er van genoten. Al met al een lekker relax dagje en ongeveer 15km gereden. Ook was het weer lekker weer.

CALGARY 19 JUNI. De cirkel is rond. Sjaak had nog een goede optie om de beren te lokken. Sjaak had het idee om broodjes met boter neer te leggen, want vroeger had hij wel eens gehoord over beren die broodjes smeerden. Maar toch na enige tijd de moed maar opgegeven, ook omdat het donker werd, de held. We hebben al lol als we het er over hebben om dit te schrijven.

Maar nu verder naar vandaag. Ja de rit is rond, alleen nog 20km naar Cruise Canada om de camper morgen rond 11 uur in te leveren. Vandaag liep de planning niet helemaal zoals we gehoopt hadden. Na eerst nog even een kopje koffie voor Sjaak te hebben gehaald in zijn eigen koffietentje. Het meisje dat er werkt begint al te lachen als hij binnenkomt. Ook hebben we daar nog even de mail gecheckt en op reismee gekeken naar reacties. Nog even naar de Canadese vvv geweest om te vragen waar de campings in Calgary liggen. De jongen antwoordde, er zijn er 3 dus u kunt er een uitzoeken. Wij het adres in getikt en gaan met die banaan. Wat er kwam, geen camping. We reden noordelijk op de rondweg langs het centrum, dat is op zich goed natuurlijk. Maar waar we uitkwamen was helemaal niets. Alleen een paar blaffende honden op een erf. Dus na goed beraad zijn we naar het eerste de beste winkelcentrum gegaan om op internet nog eens goed te kijken waar we nu naar toe moesten. Zo gezegd zo gedaan. Dat ging vlot en we waren dat ook weer na 38km terug gereden te zijn op het juiste adres. Verder een beetje gerommeld en de koffers zover ingepakt.

We vonden Canada een geweldig land om doorheen te reizen. Ontzettend aardige mensen, die oprecht vriendelijk zijn en je graag van dienst zijn om te helpen. vandaag nog kwam er bij de benzine pomp een mevrouw vragen hoe we het hier vonden en bedankte ons dat we haar land bezocht hadden. Hoe vind je die, leuk toch. We hadden hier het idee dat de ene week je op wintersport bent en de volgende dagen rijden we door een wijnregio in een heel ander klimaat. Maar allebei erg leuk om mee te maken. Dus zeker een aanrader. We hebben dit blog weer met veel plezier geschreven. Sjaak en Mieke

BANGKOK

Hallo trouwe bloglezers. Hierbijhet laatste blog van deze geweldige reis.Het is een kortbericht vanuit Bangkok.

6 januari. VLIEGEN NAAR AZIE. Vandaag vliegen we eerst naar Sydney, dan een overstap naar Bangkok. Daar blijven we ruim twee dagen. Achteraf hadden we beter maar 1 dag willen blijven. We zouden liever doorvliegen na een dag. De reis is voor ons gevoel over, en dan wil je graag naar huis. Maar nu kunnen we daar niets meer aan veranderen. Op de luchthaven komen we onverwacht nog een erg leuk stel tegen dat we ontmoet hebben in het scenic treintje. We hadden e-mailadressen uit willen wisselen en daar was niets van gekomen door een of andere duistere reden. Terry had gisteravond nog tegen Anitra gezegd, ´kom je een erg leuk stel tegen en je ziet ze nooit meer van je leven, wat jammer eigenlijk´. Weer een leuk uur doorgebracht met hun, onder het genot van een kop koffie. Nu zijn de e-mailadressen wel degelijk uitgewisseld. Het moest zo zijn dat we elkaar weer tegen kwamen. Ze vliegen naar Melbourne waar ze wonen. Ook kregen we een telefoonnummer van haar zoon, die in Bangkok woont. Als je soms niet meer weet waar je bent. Heel lief hoor maar wij verdwalen niet zo maar.

Nog even een tussendoortje vanuit de lucht, op zich ook wel grappig om met de laptop bezig te zijn. Ga zo vast even wat foto's sorteren. Het zijn er natuurlijk weer veel te veel geworden. Maar je moet ergens beginnen.

7 en 8 januari. BANGKOK, LAATSTE BLOG. We zitten in een erg goed hotel in een leuke omgeving. Deze twee dagen gebruiken we nog maar om lekker te relaxen. Je zou zeggen, moet je Bangkok niet verkennen, nou nee. We zijn er verschillende keren geweest en het is een geweldige stad. Nu gebruiken we Bangkok puur als stopover voor de lange reis. We hebben wat gewandeld en gewinkeld en liggen nu lekker bij het zwembad. Het is wel weer heerlijk om in Azië te zijn. Maar dat is van korte duur deze keer. We willen nogmaals iedereen bedanken voor de leuke en spontane reacties op het gebrabbel op de reismee site. Om zoveel reacties terug te ontvangen is voor ons erg leuk geweest. We zijn de reis een beetje aan het doornemen geweest en komen tot een verrassende conclusie.Australie is groot. We hebben veel kilometers gemaakt, veel leuke mensen ontmoet, veel diesel getankt, veel gezien, veel genoten, veel eten gekookt, en als laatste, veel geld uit gegeven. De worden veel en groot, krijgen zo toch een beetje een andere betekenis.

De laatste vakantie groetjes van Mieke en Sjaak

CAIRNS, LAATSTE DEEL AUSTRALIE

Hallo alle lieve lezers van ons reisblog.Hier volgt een van de laatste verslagen van onze rondreis. Bedankt weer voor de vele reacties op ons verhaal.

De lieve vakantie groeten van de Roma's (Sjaak en Mieke) Nu zijn we Roma af, we zitten in een hotel.

31 december. VAN 2011 NAAR 2012. De laatste dag van 2011. En wat een dag. Vanuit Ellis Beach zijn we ons laatste tourtje gaan rijden met het busje, nog een stukje noordelijker. De kustweg ligt er werkelijk prachtig bij, heerlijk om zo te rijden. We zijn gegaan tot de Daintree River. Daar moet je met de ferry over om naar het Nationale Park te gaan. We vonden voor deze reis dat we genoeg zelf hebben ondernomen. Om er te komen was het 107 km. Onderweg nog in een klein plaatsje bij een Farmers markt langs geweest, een lekkere mango gekocht. Op de terugweg de afslag genomen naar Port Douglas, wat een leuke plaats is dat. We verwachten er eigenlijk niets van. Soms vallen bekende plaatsnamen zo tegen. Nu dachten we, we gaan even langs en wat blijkt ,is het er heel erg leuk. Lekker gewandeld en een beetje gewinkeld. Weer verder terug naar Palm cove. Daar hebben we een heerlijke uitgebreide lunch gebruikt. Mhhhhh, wat lekker. We vonden dit wel een leuke afsluiter voor 2011. Nog wat lekkere kleine hapjes gehaald voor vanavond en terug naar de camping. Het was prachtig weer. We hebben de hele avond lekker buiten gezeten. Om 9 uur was er vuurwerk in Palm Cove, we konden het via het strand heel goed zien. Mooi vuurwerk, hebben we toch een beetje het oud en nieuw gevoel. Mieke is om ½11 naar bed gegaan en sliep binnen 3 minuten. Heerlijk in de zeewind met een prachtige sterrenhemel. Wat ons opvalt is dat de Australiërs al heel de dag iedereen Happy New Year liepen te wensen, terwijl het nieuwe jaar nog moet beginnen. Kortom we hebben een erg leuke dag gehad en zijn zo het nieuwe jaar in gerold.

1 januari. DE DAG VAN DE CAMPER. Dit wordt een rommeldagje. Nog een was gedraaid en Sjaak is weer begonnen met de camper schoonmaken. Kerstslingers zijn weggehaald en de koffers moeten vanavond ingepakt worden. De boodschappen voor vandaag zijn in huis, de laatste maaltijd die thuis gekookt wordt.

2 januari. WE BRENGEN DE CAMPER. Om 7 uur ons bed uit er moet nog een hoop gebeuren. Gisteravond zaten we zo lekker buiten te genieten, dat we tegen elkaar hebben gezegd, we pakken morgenochtend wel in. Maar dat houd nu wel in dat we een beetje door moeten werken. Onze koffers zijn zo vol. Maar het schoonmaken van de camper neemt wel wat tijd in beslag. Maar ruim voor 11 uur staan we bij het depot van Apollo op de stoep. Alles is snel afgehandeld. Er waren een paar kleine dingen maar die hoeven we niet te betalen. Toch weer schappelijk. Wij in een taxi naar het Novotel in Cairns. Zo, zo, wat een weelde, wat een heerlijke kamer. En dan hebben we het nog niet over het zwembad. We hebben natuurlijk 72 dagen in een soort grote schoenendoos geleefd. Dus dit is helemaal te gek, hier gaan we natuurlijk uitgebreid van genieten. We hebben een grote kamer met 2 twee persoonsbedden. Wij ons een beetje geïnstalleerd. En gelijk het grote zwembad in gedoken. Later gaat Sjaak even kijken wat voor verschillende tv zenders er hier zijn, doet de tv het helemaal niet. Binnen 10 minuten was de technische man er maar die kreeg hem ook niet aan de praat. Kortom het komt er op neer dat de tv niet a la minuut gerepareerd kan worden, we gaan naar een andere kamer. Mieke loopt Sjaak te pesten, hebben we eindelijk twee grote bedden gaan we verhuizen. En ja hoor, de andere kamer heeft één groot kingsize bed. Moeten we weer bij elkaar (grapje). 's Avonds een goede pizza gedeeld en een lekkere salade gegeten.

3 januari. TOUR WITH SCENIC TRAIN AND SKYRAIL. Even een Engels begin van een hoofdstuk. Vandaag gaan we voor de laatste keer op pad in Australië. We zijn met de bus opgehaald en naar het treinstation gebracht. We hebben besproken plaatsen, we kwamen te zitten met een stel uit Melbourne, de vrouw kwam oorspronkelijk uit Thailand. Leuke mensen gezellig mee zitten kletsen. Ze kwamen net van een cruise van 10 dagen en raadden ons aan om dat toch ook maar eens te doen, vooral omdat jullie van reizen houden was het motief. Misschien ooit nog eens, je weet nooit. Het treintje bracht ons puffend en flink kreunend omhoog naar het plaatsje Kuranda. De uitzichten zijn erg mooi. We komen ook nog langs een waterval en gaan over een oude ook krakende brug. Wat in het dorp rondgelopen en wat zeer toeristische winkels bekeken, hier zijn de prijzen helemaal vreselijk. Sjaak heeft een käse knecker gegeten(een aussie-Duitse braadworst) op een broodje, en vond hem nog lekker ook. Mieke heeft voor het eerst in Australië bananenbrood gegeten wat je overal ziet in Australië. Was ook lekker. Toen met de Skayrail terug naar Cairns. Een erg leuke ervaring om 40 minuten in een kabelbaan te zitten. Er zijn verschillende stops onderweg, waar je een wandeling over plankieren in de jungle kunt maken. Je loopt dan middenin het regenwoud. 's Avonds nog even naar de zeker duizenden vleermuizen gekeken die hier de hele dag in de bomen hangen aan het piepen zijn en zich koelte aan het wapperen zijn. Als het donker wordt vliegen ze uit om eten te zoeken. We kennen natuurlijk niet de verschillende soorten die er zijn, maar ze zijn flink aan de maat, maar niet zo groot als de vliegende honden die we van Indonesië kennen.

4 januari EEN SLIDING IN DE VLEERMUIZENSTRONT. Deze dag is voor Mieke niet zo goed begonnen zeg maar. We zijn in een restaurantje aan de boulevard gaan ontbijten, was goed, niets mis mee. Tot zo ver niets aan de hand. Het heeft vanmorgen vroeg flink geregend en af toe spettert het nog een beetje. Na het ontbijt wij terug naar het hotel, tandenpoetsen en naar het heerlijke zwembad. We lopen al heel erg oplettend dat we niet onder die grote bomen doorlopen waar al die vleermuizen in hangen. En gaan naar de achteringang van het hotel. En daar gebeurt het, de stoep is van twee dingen nat, ten eerste, de regen en ten tweede heel veel vogelstront. En Mieke schiet weg met haar slipper en ligt op haar knieën in de drek, je kunt ja natuurlijk wel voorstellen dat ze hardgrondig vloekt. Gore zooi. Maar nu komt het, je gelooft het niet. De elektronische sleutel van de kamer doet het niet meer. Nou dat gebeurt vaker, even resetten en je kunt er weer in, alleen bij ons niet. Nu komt er ongeveer stoom uit Mieke d'r oren, dat kan er ook nog wel bij, Sjaak zegt dan nog sussend, ‘joh met een half uurtje is het allemaal weer geregeld', no worrys mate' Het heeft geduurd tot ½2. Dat is dus ongeveer 3 uur. Zegt de baliemedewerker op een gegeven moment, jullie kunnen ook een andere kamer krijgen hoor. Maar een andere kamer zonder je eigen spullen heb je niet veel aan he, domme muts. Maar na een goede douche en het grote zwembad zijn we het allemaal weer snel vergeten. Zo zie je maar weer, een paar dagen in een relax hotel is voor ons helemaal niet saai. We zijn nu wel erg aan het afkicken van de reis en zijn met een paar dagen gewoon weer in Nederland.

5 januari.DE LAATSTE HOTELDAG IN AUSTRALIE. Wat en prachtige dag. Het is onbewolkt en er staat een klein beetje wind. We waren vroeg vandaag en lagen om 9 uur in de lagoon. Ook hier is weer een erg groot en mooi zwembad aangelegd omdat je niet in de zee kunt. Het is een groot park met allerlei voorzieningen, zoals toiletten, picknicktafels, bbq's, ook is er genoeg schaduw gemaakt om gebruik van de te maken. Dat is vandaag zeker nodig. We zagen op een gevel dat het 38° was, maar het voelt om een of andere reden vandaag goed aan. Het is niet zo vochtig. Mieke heeft driekwart van de dag in het bad op een bank gehangen. We zeggen dan ook niet tegen elkaar ‘ga je mee zwemmen, maar ga je mee launchen'? We zitten nu even in de kamer met een heerlijk wijntje en gaan straks ons afscheidsdiner bij een gril restaurant eten. De koffers opnieuw inpakken en dan genieten van de laatste nacht in het zachte hotelbed.

We sluiten hierbij het gedeelte van Australië af. We hebben een geweldige reis achter de rug en zullen er met veel weemoed afscheid van nemen. We hebben aan elkaar gevraagd, ‘wat zijn de hoogtepunten'. Maar het is haast niet te doen om die te benoemen. We vinden allebei de ervaring met de westelijke rondreis wel heel geweldig. Dat komt vooral denken we, door de leegte die je daar treft. Met natuurlijk de geweldige natuur. Het Ningaloo reef is geweldig, de Nationale parken in het Northen Teritory zijn een aparte belevenis. Dan natuurlijk de tour in het centrale gedeelte. De scenic flight over Lake Argyle. In het zuiden vlakbij Adelaide natuurlijk Kangaroo eiland. Dan krijg je de leuke steden, Melbourne en Sydney en de mini cruise met de Solway Lass was een erg leuke onderbreking, na al dat auto rijden. En als laatste erg leuke plaats zitten we nu in Cairns, wat weer genieten is. Je leest het, er is voor ons geen top 5 of top 10, we vinden het allebei dat we een geweldige reis gehad hebben, waar we met veel genoegen aan terug kunnen denken. Met als aandenken de honderden foto's die geschoten zijn. Waar nog erg veel in gesorteerd moet worden en dan verwerkt tot iets leuks.

Ook vonden we het leuk om allerlei verschillend vervoer te gebruiken. Van een grote Boeing tot een zeszittertje. Met veel verschillende boten de zee of een rivier over gevaren. Ook de trein en de kabelbaan hebben we gebruikt. En wat dachten jullie van de benenwagen. Voor diegene die van wat cijfers houden hier een klein lijstje.

  1. Vlieguren 51
  2. Hotels 8
  3. Cruises4
  4. Ferry's6
  5. Campers 2
  6. Campings56
  7. Diesel uitgave2.941,10 Australische Dollar
  8. Gereden aantal KM 14.644
  9. Gereden urenDie waren niet te tellen.

We willen jullie allemaal bedanken voor de vele reacties die we in de loop van de 4 maanden allemaal gekregen hebben, via de site en ook via hotmail. Voor ons was dat erg leuk om te ervaren. Er volgt als alles goed gaat nog een kleine afsluiter vanuit Bangkok Thailand.

AIRLIE BEACH, ROLLINGSTONE, MISSION BEACH EN TWEE DAGEN CAIRNS.

Hallo allemaal, hier weer een aflevering van ons blog. Het is een van de laatste, onze reis zit er haast op. Veel leesplezier en allemaal bedanktvoor de leuke reacties van jullie kant.

Groetjes Mieke en Sjaak

21 tot en met 25 december. Wat een leuke en relaxte onderbreking hebben we gehad in Airlie Beach en met de boot. De grote topper was natuurlijk de cruise met de Solway Lass. Verder hebben we gewoon vakantie gevierd en heel fatsoenlijk de kerstdagen doorgebracht. We hebben heerlijk in en bij de lagoon gelegen. Wat een prachtig bad is dat. Het heerlijke leventje bestond uit. Terrasje pakken, hapje eten, boodschapje doen, wasje draaien en verder heel veel zwemmen en onder een palmboom met een goed boek. Voor de kerst hebben we een paar goede flessen wijn gehaald en zelf eten gemaakt. Voor wie het echt weten wil, biefstuk, gebakken aardappels en een bak gemengde sla. Het was lang geleden dat Mieke op eerste kerstdag eten heeft gekookt. Bij de camper veel kerstmuziek gedraaid. Tweede kerstdag doen ze hier niet aan. Wel boxing day, dat is de grote uitverkoop. We zagen beelden op de t.v. dat in de grote steden Meyers, een soort V&D 's morgens om 5 uur open ging. En dan staan er al honderden mensen te wachten tot ze eindelijk naar binnen mogen, om zo hun koopjes te kunnen halen. Wat een gekkenhuis. Het is een beetje te vergelijken met de dwaze dagen van de Bijenkorf maar dan die drie dagen in een dag gepropt.

26 december. WEER OP WEG. Vandaag gaan we weer verder naar het noorden. Na al dat geluier en genieten van het niets doen. De route die we rijden is een beetje saai. Heel veel suikerrietvelden, wat ananas en veel mangoplantages komen we tegen. Soms is het net Zeeland en af en toe zijn er wat bergen in de verte. Er hangt in de bergketen zeer zware bewolking. Waar wij rijden is het heel licht bewolkt. We rijden vlak langs de kust, daar is het meestal helder. Nog even met de gedachte gespeeld om in Townsville met de ferry naar Megnetic eiland te gaan. Maar we vinden dat we dat dan te gehaast moeten doen. We zijn noordelijk van Townsville gestopt in het gehucht Rollingstone, nooit iemand van gehoord. Maar we hebben op een geweldige camping gestaan, pal aan zee. Met 's middag een heerlijk windje en schaduw van een palm, nou wat wil je nog meer. Nou wat dachten jullie? Oké dan, dan doen we er nog een geweldig mooi zwembad bij, dat twee jaar geleden is aangelegd. We zijn weer helemaal blij. We hebben ongeveer 240 km gereden.

27 DECEMBER . MISSION BEACH. Laat wakker, rond 8 uur. En weer een stukje verder. Vandaag gaan we tot South Mission Beach. Geen bijzonderheden over de rit. Van Rollingstone gaan we naar South Mission Beach, we hadden weer een folder van een mooie camping aan het strand. Het is een gezellige familie camping met veel families die hier de kerstdagen met zijn allen hebben doorgebracht. We hebben voor het eerst in de zee gezwommen met een net in de zee. Dat ons moet beschermen voor de stingers, dat zijn een gevaarlijk soort kwallen. Zo gevaarlijk dat je niet de zee in mag zonder speciaal pak. Het stinger pak. In deze omgeving zien we erg veel schade van de orkaan afgelopen januari. Soms zie je hele stukken bos waarvan de bomen op een meter of 3 afgetopt zijn. Wel een beetje troosteloos om te zien. Het positieve ervan is dat de meeste bomen weer goed uitlopen. ´s Avonds een vette hap op de camping gehaald. Kun je zien dat we dat niet gewend zijn, allebei last van onze maag. Maar voor een keer wel lekker.

28 EN 29 DECEMBER. CAIRNS. We zijn in Cairns aangekomen, je zou denken ze zijn aan het einde van de reis, Nou, nog niet hoor. We gaan nog drie dagen naar Ellis Beach, wat even boven Cairns ligt. Waar we geboekt hebben om oud en nieuw te vieren. Maar de vele verhalen over deze camping op internet, deed ons besluiten om ook voor een nachtje naar het Coconuts Holiday Resort te gaan. De verhalen zijn zeker waar, het is helemaal af. Na het inchecken werden we rondgereden in een soort kleine pausmobiel met een beest op het dak om ons te laten zien wat er allemaal op de camping te doen is. Zoals gewoonlijk is Mieke gelijk in het zwembad gedoken en Sjaak op een heerlijk bed met een goed boek. Na Ellis beach gaan we dan terug naar Cairns om nog 4 dagen in een goed hotel bij te komen van het leven als echte Roma´s, We leven al maanden op 10 vierkante meter. En dat vinden we wel genoeg geweest. Dan wordt het tijd voor een beetje luxe. Dus we kijken erg uit naar de vier dagen in het Novotel in Cairns. Sjaak droomt nu steeds vaker van ons bed thuis, hij is dus benieuwd naar het bed in het hotel. In de camper is de matras 6 centimeter maar daar slapen we wonderwel heel erg goed op maar we verlangen nu toch wel naar een echt bed. Dat je niet iedere dag af hoeft te halen en ´s avonds weer moet opmaken.

De volgende dag hebben we in de regen in het zwembad gelegen met hoed op, dan wordt je bril niet nat, hoe vindt je die. Lekker geluierd en gelezen en verder helemaal niets gedaan.

30 december. ELLIS BEACH. We zijn van Cairns naar Palm cove gereden en hebben daar een poosje rondgelopen en wat foto's genomen. Gezellig plaatsje met mooie hotels en appartement gebouwen aan het strand. Dat zie je hier niet veel aan de kust. Ook leuke winkeltjes en terrasjes. Lekkere koffie gedronken en verder gereden naar Ellis Beach wat onze laatste camping wordt in Australië. Hier vieren we oud en nieuw. Meestal valt Mieke om 10 uur om van de slaap. In ieder geval voor ons geen champagne om 12 uur. Wel hebben we nog twee erg lekkere flessen wijn in de voorraadkast staan. Die gaan we koud maken. Met een lekker hapje erbij natuurlijk, dat kun je wel aan ons over laten. In Ellis Beach staan we ongeveer met hoog water een meter of 7 van de vloedlijn erg leuk. Er staat hier een stevige wind. Dat heeft te maken met een cycloon die op zee zich aan het ontwikkelen is in het noorden, ongeveer 950 km hiervandaan namelijk Cape York. Zo noordelijk kunnen we helemaal niet met onze camper. Dus geen zorgen voor de cycloon. Ook i.v.m. de cycloon ergens op zee gaan we niet nog een keer naar het Great Barrier reef. Graag hadden we nog een keer gaan snorkelen, Maar dat gaat dus niet door. De zee is overal in de omgeving te ruw.

DRIE DAGEN MET DE SOLWAY LASS NAAR DE WITHSUNDAYS

HIERMEE WILLEN WE JULLIE ALLEMAAL EEN GOEDE KERST EN EEN GEZOND EN GELUKKIG NIEUWJAAR TOEWENSEN. TOEGEWENST DOOR SJAAK EN MIEKE.

Hallo alle lieve lezers,

We komen helaas haast aan het eind van deze geweldige reis. Maar nog niet helemaal, dus nog even vol houden. Hier het verslag van de cruise die we gedaan hebben, het was geweldig.

Lieve groeten Sjaak en Mieke, (DE ROMA'S).

17, 18,19 en 20 december. DRIE DAGEN OP DE SOLWAY LASS. Vanavond om ½7 worden we opgehaald, we hebben daardoor nog de hele dag voor ons zelf. Mieke was om 6 uur klaarwakker en is gelijk uit bed gegaan. Heerlijk buiten zitten lezen. Een verhaal dat op de laptop staat van internet. Leuk om te lezen, mensen van onze leeftijd die al een paar jaar op weg zijn in een vrachtwagen/camper. En ook momenteel in Australië zijn. Nog wat in het dorp geïnternet. Het internetnet in Australië blijft erg moeizaam, maar heb wel weer een reisverslag kunnen uploaden. Later een heerlijke tosti kaas en tonijn gegeten bij een gezellige zaak waar ze erg lekkere sapjes maken. We hebben later op de dag de tassen ingepakt en de camper in de opslag gezet, voor een speciaal tarief. Nog een kleine snack gegeten, want later op de boot krijgen we rond 10 uur nog een lichte maaltijd.

Al schommelend worden we wakker . Het is rond zessen. Een nieuwe prachtige dag in een waar paradijs. Even terug naar gisteren. We zijn rond ½8 vertrokken. Met 28 passagiers aan boord. De mensen komen overal vandaan en ook weer een paar Aussies. Na het veiligheidsverhaal, wat met de nodige grappen en grollen wel verteld moest worden natuurlijk. De oude tweemaster Solway Lass ziet er erg goed uit. Hij is in Friesland gebouwd in 1902. De boot is gerestaureerd in 1985 in Australië, na veel omzwervingen over de wereld. De sterrenhemel was werkelijk super, dat zie je niet vaak meer tegenwoordig. In Nederland is het veel te licht om dat nog te kunnen zien. Rond ½11 zijn we de kooi in gedoken. Een vierpersoonskooi. De tweepersoons waren jammer genoeg al volgeboekt. We delen de hut met een Ier en een Duitser. Voor ons restte alleen nog de twee bovenste bedden. Dat wordt klimmen. De Ier heeft nog wel aangeboden om te ruilen als Mieke niet naar boven of beneden kon klimmen. Ze zijn allebei bang om uit bed te vallen, echt waar. Hoe vindt je die watjes van 1.90 meter.

Het is nu ½5 en er wordt met een touw van de boot afgesprongen door heel veel mensen, met veel genoegen moet ik zeggen. Maar nu eerst weer terug naar vanmorgen. Na het ontbijt nog een heel stuk gevaren om naar Whitehaven Beach te komen. Eenmaal daar. Zijn we in de dingy "dat is het bootje dat ons naar de stranden vaart", naar het strand gebracht voor de natte landing een leuke wandeling door een semi regenwoud. Naar de Inlet, zoals ze hier een riviermond noemen. We lopen naar het uitkijkpunt en wat er gebeurt, het gaat een heel klein beetje regenen. En dat maakt het natuurlijk niet helemaal geweldig voor de foto's. Je kunt hier met helder weer prachtige foto's maken. Nou die halen we dan maar van internet. Ook nog de bekende groepsfoto gemaakt. Nog een stuk gewandeld om op Whitehaven Beach te komen, een erg groot wit strand waar we kunnen zwemmen. De regen heeft gelukkig maar kort geduurd. Met een stingersuit, aan, anders mag je er niet in van de kaptein. Deze gemene beesten komen zomers voor, in heel Queensland overal in zee. Er wordt soms een voorziening gemaakt, door een groot soort van lagune zwembad aan te leggen. Zoals in Airlie Beach en in Cairns. Heerlijk in het water gelegen en even in de zon. Het strand bestaat hier niet uit normaal zand, maar voor 85% uit silica. Dat is heel glad materiaal dat omhoog gedrukt wordt vanuit het binneste van de aarde en het komt alleen hier voor. Het is ook gebruikt om de lens van de Hubbel te slijpen, dat was zo goed gelukt dat de Australiërs daar natuurlijk heel trots op zijn. Ook hebben we met zijn allen moeten beloven dat we niets anders dan onze voetstappen achterlaten en ook niets meenemen. Zelfs niet een beetje van dat spul. Wat ook vreemd is, is dat het zand helemaal niet warm aan voelt. Terug op de boot is Mieke een poosje gaan liggen, het meubilair is zeer spartaans en zeer slecht voor ruggen en slechte nekken. Lekker heen en weer liggen wiebelen, de zee ging aardig te keer. Terwijl ik hier op het dek met de hand zit te schrijven, komen de lekkerste luchten uit het kombuis. Dus dat wordt straks smullen.

Dat smullen van gisteravond viel een beetje tegen. Maar je kunt niet alles hebben denken we dan maar. Redelijk goed geslapen 1 keer wakker geweest. En met drie snurkende mannen valt het niet mee om weer in slaap te vallen. Naar een prachtige snorkelplek gevaren en met de dingy weer afgezet op het strand. Vanwaar je zo het water in loopt en met je hoofd een wel heeeel groot aquarium in duikt. Het is werkelijk schitterend, zoveel verschillend koraal en zoveel verschillende vissen, dat valt niet te vertellen. Maar neem maar van ons aan dat het hier schitterend is. De kaptein vertelde dat als je rustig en langzaam beweegt dan zie je het meest. Dus op ons gemak boven al dat moois gehangen. Ook is het water lekker rustig, wat we allebei ook wel lekker vinden. Het is zo leuk dat we haast niet uit het water te slaan zijn. Maar de kaptein vertrekt niet eerder dan dat iedereen aan boord is, dus ook wij moeten weer mee. De lunch was erg goed vandaag. 's middags weer gevaren en een beetje veel zitten genieten van alles om ons heen. Omdat het 74 eilandjes zijn, heb je altijd wat te zien en is het geen saai uitzicht. In de namiddag zijn er iedere keer andere hapjes, we worden zeker erg goed verzorgd. In de loop van de middag zeiden we tegen elkaar, hij moet nu toch wel haast terug aan het varen zijn. Maar wat blijkt, we zijn allebei in de veronderstelling dat we vandaag weer in Airlie beach zijn. Maar we hebben nog een nacht aan boord en morgen nog de hele dag. We dachten bij het boeken, een driedaagse tocht, normaal heb je dan twee overnachtingen. Maar hier heb je echt drie dagen en drie nachten. Geweldig toch.

Sjaak gaat met een groep een flinke wandeling maken en Mieke blijft op de boot. Vanaf de boot is ze in het water, weer met pak aan het dobberen geweest in een heerlijke zee. Heerlijk de rust die er op de boot hangt als iedereen eraf is, is heerlijk. De bemanning die nog aan boord is, is met van alles en nog wat bezig. Het water is zalig en op een paar meter afstand komt er een schildpad drie keer ademhalen en duikt dan weer onder. Niet zomaar een schildpad maar eentje van een meter en misschien wel 300 kilo. Ik hoef jullie zeker niet te vertellen hoe speciaal dit moment was. In deze baai moet het werkelijk stikken van de schildpadden. Later op het bovendek heeft Mieke er zeker of 12 gezien. En dat is niet overdreven.

Intussen is Sjaak aan een wandeling begonnen die alles bij elkaar ongeveer 3 uur duurde. De wandeling begon aan het strand. Nadat we een klein stukje het regenwoud ingelopen waren begonnen we te klimmen. We moesten om op de top te komen ongeveer 450m omhoog lopen en klimmen. Dan denk je 450m "So what". Dat doe je toch even. Maar het is de tropen. Heet en vochtig. In het begin ging het bij iedereen wel goed maar na ongeveer 20 minuten geklommen en geklauterd te hebben vielen de eerste lopers af en besloten zij om weer terug te gaan. Na 1,5 uur door het regenwoud te hebben geploeterd kwamen we aan op de top. Nou ik kan je vertellen "dat was geweldig". Het uitzicht was fenomenaal. Je keek 360 graden rond en wat je zag was niet te beschrijven zo mooi en indrukwekkend. We zagen een blauwe zee zo mooi blauw in verschillende tinten tot aan een soort groen toe met daarin gelegen de Whitsunday eilanden met hun hagelwitte stranden en achter en onder het regenwoud. Dit had ik niet willen missen. Na ongeveer een half uur genoten te hebben van het uitzicht en uit te rusten moesten we weer naar beneden klimmen en klauteren. Dat ging niet iedereen even goed af. Dat was voor sommigen behoorlijk afzien. Maar na weer ongeveer 1,5 uur kwamen we weer moe maar voldaan op het strand waar we begonnen waren. Vervolgens met zijn allen naar de boot geschreeuwd dat we opgehaald wilden worden met de Dingy om ons terug te brengen naar de grote boot waar ik verder van mijn welverdiende rust heb genoten.

Weer op een andere plek. We liggen voor anker op een prachtige plek tussen verschillende eilanden en het uitzicht is grandioos. Na een lekkere uitgebreide lunch zijn de zeilen gehesen en hebben we de terugtocht moeten aanvaarden. 3 uur gezeild op een kabbelende zee. De Solway Lass is 160 ton en met 5 zeilen is dat toch een knap stukje werk vinden we. De cruise was voor ons een groot succes, met gezellige mensen aan boord van veel verschillende nationaliteiten. Waar we leuke gesprekken mee gehad hebben. Ook het weer is reuze meegevallen. Na een paar spetters op de eerste dag hebben we alleen maar mooi weer gehad met lichte bewolking. Deze 3 dagen waren voor ons werkelijk erg mooi en dat is dan VAKANTIE met een Hoofdletter.

MACKAY, BOWEN, CONWAY EN AIRLIE BEACH

Hallo allemaal hier DOWN UNDER weer met een verhaaltje. We zijn iedere keer blij verrastals we iets van jullie terug lezen. Wegaan vanavond voor3 dagen de boot op en zijn zeer benieuwd.Veel lees plezier en tot na deboot.

Groetjes Mieke en Sjaak De Roma's.

11 December. Stomend van de hitte wakker geworden, om 6.30 lig je letterlijk uit je bed te smoren. Denk je natuurlijk, dan zet je de airco toch aan. Maar die maakt zo'n herrie dat je dat ook niet echt prettig vindt. Sjaak draaide zich om en gooide de achterdeuren allebei open. En daar liggen we heerlijk in de wind. Sjaak heeft vanmorgen bij de achterdeuren een oude klamboe gespannen, kunnen we met de deur open slapen, als het niet regent natuurlijk. Maar het luik staat altijd open, als het regent worden we daar ook altijd wakker van. We denken dat het goed gaat. We hebben tot nu toe erg weinig regen gehad. Heel de dag staat er een lekker stevig windje en is het helemaal helder, we schatten het 's middags zeker 35°, dat werd door een Australiër waar we een praatje mee maakten ook bevestigd. Later op de dag met de camper een rondje gedaan. Via een tip zijn we naar een hotel gegaan dat bovenop een soort look-out point ligt. Met een prachtig uitzicht naar verschillende kanten. In de folder van Mackay had Mieke gezien dat het bij de jachthaven van Mackay misschien wel eens gezellig kon zijn. Wij ernaar toe. Leuk van opzet, maar niets voor ons. Een paar grote kroegen en allemaal jongelui en een heleboel herrie en heel harde muziek. Er waren een paar goede restaurants maar die gingen pas om 8 uur open. Dus na een kleine wandeling zijn we weer terug gegaan naar de basis. Op een klein stukje lopen van de camping zit een tentje waar we naar toe geweest zijn. Lekker wijntje en een goede hap eten, heerlijk buiten gezeten.

12 December. TOEN KWAM HET MET BAKKEN NAAR BENEDEN. We konden nog een dagje blijven of weer een klein stukje omhoog. We hebben besloten om naar Bowen te gaan. Alleen maar om dat we een leuke folder in onze handen hadden gekregen met erg mooie strandfoto's. We zijn dan wel iets boven Airlie Beach en daar moeten we de 16e zijn. De 17e gaan we immers met de Sollway Lass mee voor 3 dagen. Alles is geregeld ook de camping in Airlie Beach. Ook de opslag voor 3 dagen van de camper is geregeld. Dus nu hebben we nog een paar dagen tot de 16e. We zijn vanmorgen vertrokken met een lichte bewolking en een heerlijk windje. Zijn een poosje onderweg, zegt Sjaak, ‘we kunnen wel in Proserpine een bakje koffie halen'. Oké, zo gezegd zo gedaan. De regendreiging werd ondertussen steeds groter en groter. Toen barste de bui letterlijk helemaal los. Dan denk je aan een bui, maar dat is verkeerd gedacht, we reden werkelijk de nacht in. Het regende zo hard dat je soms maar 30 of 40 meter vooruit kon kijken. Mieke vond het allang niet meer leuk en zei, ‘zullen we stoppen?' Er waren inderdaad al veel automobilisten die langs de weg stil stonden. Met een aangepaste snelheid zijn we zachtjes verder gereden. Sjaak zei, ‘als die twee voorgangers ook stoppen, dan stop ik ook. Hij reed n.l. vlak achter een auto die ook zachtjes doorreed. Op sommige plekken stond het letterlijk al blank. Al voordat we in Bowen aankwamen was het weer droog. Omdat dit het begin is van het natte seizoen ligt het land er een beetje verdroogd bij. Zo van, ‘ hier kunnen we ook wel een buitje gebruiken, waarom hebben we hier geen regen'. De mensen zitten er al weken op te wachten. Het is heel de middag mooi weer geweest. En hebben heerlijk aan het strand een koude zalmsalade gegeten.

13 december. WAT EEN PLAATJE. Weer een lekker relaxdagje. Heerlijk geslapen me de airco aan, op een van de laagste standen, is het goed te doen. Vandaag gaan we in Bowen een paar uitkijkpunten langs en even maar het informatiecentrum. Ja dat denk je, staat er een zeer gepassioneerde grijze baardmans waar je het eerste uur niet meer van afkomt. Hij pakt het heel slim aan. Met een boekje in zijn hand verteld hij wat er in Bowen te doen is. Dan vraagt hij, ‘wat gaan jullie na Bowen doen. Dan vertel je beleefd, wij gaan naar Airlie Beach en gaan 3 dagen met de Solway Lass mee. Heeft hij weer voor minuten vertelstof en moet je hen zachtjes maar dringend zeggen, 'en nu gaan we een bakje koffie drinken'. Bakje gedaan in het dorp. Twee uitkijkpunten gedaan en toen kwamen we op Horseshoe Bay. Wat een plaatje. Werkelijk schitterend. Een kleine baai met kristalhelder water, een zachte deining, die Mieke geweldig vind en er dan ook uren in kan dobberen. Hoed op, zonnebril op en genieten maar. Aan beide zijden van de baai zijn gladde rotsformaties met wat palmen en andere soorten bomen. Op het strand stonden grote brede bomen die erg veel schaduw gaven. Ook helemaal goed. Hier zijn we dus gebleven, tot het begon te onweren en er een buitje viel. Na de boodschappen scheen de zon weer en zijn we terug gegaan naar de camping.

14 december. CONWAY BEACH. Mieke heeft weer een folder in haar handen en zegt, ‘hier kunnen we ook nog wel even gaan staan'. Sjaak zegt ‘oké', en dan gaan we voor twee dagen naar Conway Beach. Het is weer richting Airlie Beach waar we naar toe gaan. Daar gaan we weer een stukje highway en dan een weggetje dat steeds kleiner wordt en ten slotte stopt en daar is, je geloofd het niet een erg mooie camping. Vlakbij het strand, met een lekker zwembad. Meer heb je hier niet nodig. Het leuke van deze onverwachte bestemmingen is dat je ergens komt waar verder geen of weinig Europese toeristen staan. We staan met Australiërs die op vakantie zijn. Om 5 uur is er een happy hour werd ons verteld, dus dan kun je er wel van uitgaan dat Sjaak daar even naar toe wil. Komen we daar allemaal oude grijze pikken tegen die iedere middag onder elkaar een flink biertje drinken, al hoewel het alleen maar van 5 tot 6 is. Om zes uur gaat de tent dicht. Nou we zijn er gewoon bij gaan zitten en hebben een leuk uurtje gehad. Waar we vandaag kwamen en vooral wat, hoe we hier terecht gekomen waren. Mieke had nog een klein gesprekje met een meisje van ongeveer 9 jaar. Er waren wat kangaroos te zien, toen vroeg ze, ‘heb je wel eens kangaroos gezien'? ja, al verschillende keren was het antwoord. Waarop het kind vraagt, ‘ben je dan zeker al heel Australië rondgereisd, ja, zei Mieke, ‘dan ben je vast ook erg rijk was de constatering. Mieke schoot in de lach en zei, ‘nee hoor, helemaal niet'.

15 december. WEER EEN VAKANTIEDAG. Heerlijk gerelaxt en niets gedaan.

16 december. NAAR AIRLIE BEACH. Mieke ligt iedere dag ongeveer om 07.30 in het zwembad. Gewoon een poosje dobberen, wel minstens een uur, dat is genieten. Vandaag 40 km gereden naar Airlie Beach, wat voorlopig onze standplaats blijft tot tweede kerstdag. We hebben gelijk bij aankomst de boeking geconformeerd voor de cruise voor morgen. We hadden nog een kleine hoop dat we een vierpersoonskamer samen zouden krijgen, maar de cruise is volgeboekt, dus dat feest gaat niet door. We hadden gelezen dat ze dat wel eens doen. We moesten een formulier invullen met allerlei gegevens, ook was er een vraag of je kon zwemmen. Het is een oude tweemaster, maar zou oud dat je ook nog een zwemdiploma voor moet hebben, hadden we niet verwacht. Nee hoor geintje. Airlie Beach ziet er gezellig uit. Het is een toeristische plaats waar genoeg restaurantjes, terrasje en winkels zijn. Voor de verandering ook weer gezellig. Na de cruise zitten we hier gezellig met de kerst. Dat hebben we al gezien.

HERVEY BAY, FRASER ISLAND, ROCKHAMPTON EN YEPPOON

Hallo alle liever lezers van ons reisblog. Allereerst weer bedankt voor de vele reacties op de verslagen en de foto's. Dat maakt het voor ons nog leuker om het allemaal te doen.

De lieve vakantie groeten van de Roma's Mieke en Sjaak

2 December, HERVEY BAY.

We hebben lekker lang geslapen, wel tot 8.30. Voor ons doen laat. Alles weer op ons gemak gedaan en weer op weg voor een stukje asfalt onder de wielen door. Dat was voor vandaag maar 192 km. Dat was goed te doen. Weer een apart koffietentje gevonden. Het lijkt soms of je 50 jaar in de tijd terug geworpen wordt. Maar Sjaak vindt de koffie goed te drinken, dat is belangrijk. We waren erg vroeg in Hervay Bay, waar we een paar verschillende campings langs gereden zijn om te kijken waar we een paar dagen willen staan. We hebben gekozen om aan het strand te gaan staan. Het strand blijft ons trekken. Op de camping geen internet, maar in het dorp naar een Hostel annex boekingskantoortje en internetcafé geweest. Daar een poos gezeten met weer een soort verschrikkelijke muziek, maar daar draaien ze geen muziek voor 60 plussers, dus je moet er even mee dealen. Hier hebben we ook een dagtour geboekt naar Fraser Eiland, voor morgen. We worden voor de camping opgehaald om naar de haven te rijden en vervolgens gaan we op de boot naar het eiland. We zijn natuurlijk weer erg benieuwd. De plaats Hervey Bay ziet er gezellig uit, al hebben we er nog niet zoveel van gezien. We staan direct aan het strand. Mieke heeft 's middags gelijk een duik genomen. Heerlijk water, dat is genieten. De temperatuur is ongeveer 25° met af en toe aardig wat bewolking. Ook in de namiddag nog een klein buitje gehad. Oh ja, jullie zullen het zeker willen weten, we hebben krootjes, aardappels en gebakken bacon gegeten. Het was erg smullen.

3 december. FRASER ISLAND. Fraser eiland, het grootste zandeiland ter wereld en opgenomen op de wereld erfgoederenlijst. Op de 123 km lange en 23 km brede eiland vindt je heuvels en valleien met regenwoud en kristalheldere meren. Om ½8 zijn we opgepikt bij de bushalte voor de deur van de camping. Vandaag hebben we Graig als gids. Een sympathieke jongen die veel van de natuur weet en er leuk over vertelt. Naar de ferry gebracht , met de nodige veiligheidsvoorschriften, die hier erg nageleefd worden. Lekker op het voordek gezeten met ons hoofd in de wind. Het is gelukkig vandaag erg mooi weer. Het is lichtbewolkt en ongeveer 28°. Na de overtocht staan er verschillende 4wd bussen klaar. Alle wegen bestaan uit (lees zandpaden). Waar de bus overheen moet rijden, zijn de sporen in het zachte zand ongeveer een ½ meter diep. Onze gids moet er dan ook zeer geconcentreerd rijden. Maar gelukkig gaat het hem goed af. Hier en daar zijn wat inhammen waar je elkaar niet kunt passeren. We stoppen bij een kreek die uitkomt bij de zee. Erg mooi om te zien. Ook zien we heer de eerste 4 wd auto's over het strand scheuren. Op Seventy-Five Mile beach kun je je heerlijk uitleven als je een 4 wd auto hebt of gehuurd hebt, wat erg veel gedaan word. Een leuke wandeling in en langs de Wanggoolba Creek met prachtige planten en bomen. Ook wij draaien nu met de bus het strand op en gaan lekker hard. Na de stop bij de gestrande' Mahoena' dat schip dat ligt er al vanaf (ben het jaar vergeten).Het begint nu een beetje in elkaar te vallen. Dat een schroothoop zo mooi kan zijn wisten we niet. Zal wel door de locatie komen. De lunch gebruikt in een of ander resort, niet zo geweldig. Nu moet de klapper komen Lake McKenzie en dat is echt een klapper. Wat ligt dat er mooi bij, helemaal geweldig. Dit is weer een zwem plek om nooit te vergeten. Het water is kristalhelder met een prachtig spierwit zandstrand. Het water in het meer schijnt heel oud te zijn. Geen idee waarom maar dat maakt het niet minder mooi voor ons. Om 6 uur waren we terug op de camping na een erg mooie dag. Deze dag gaat zeker in de top 10 van onze reis.

4 december. VAKANTIE, VAKANTIE EN NOG EENS VAKANTIE. Vandaag hadden we vakantie. Met erg mooi weer.

5 december. GEEN CHOCOLADE LETTERS TE VINDEN. Omdat er geen chocolade letters te vinden zijn hier, hebben we maar een tablet chocolade gekocht. Geen Sinterklaas hier, maar aan Kerst wordt hier erg veel gedaan. Ze vinden het wel een beetje raar dat je zonder je familie aan het reizen bent. En dan ook nog met Kerst hier bent. Vandaag zijn we met regen vanuit Hervey Bay vertrokken en we zijn geëindigd in Town 1770, dat erg mooi aan een lagune ligt. Het is nu droog maar zwaar bewolkt, wat jammer is anders is het hier nog veel mooier. Vandaag hebben we ongeveer 270 km gereden op ons gemak. We staan weer 5 meter van het strand op een leuke familie camping. Hier zijn al heel veel kinderen. Echter er wordt verteld dat ze pas vrij zijn vanaf 15 december voor de grote vakantie. Dus we begrijpen van de vakanties niet zo veel. We maken altijd een rondje over de camping en we kwamen een voortent tegen die werd gebruikt als bioscoop voor de kinderen, leuk om te zien allemaal naast en achter elkaar in trance naar het beeld starend.

6, 7 en 8 december. ROCKHAMPTON, EMU PARK EN YEPPOON. We dachten het weerbericht is niet zo geweldig we gaan naar een beetje grotere stad, ligt toch op de route. Wij er naartoe, onderweg veel regen een aardig stuk gereden. Wat blijkt 's middags klaarde het helemaal op. Kregen een plaats op de camping aangeboden, waar ze grote eucaliptus bomen aan het kappen waren. Kortom het was een zooitje. Wij terug, ‘we willen graag een andere plaats, het is daar zo'n rommel'. Ja, het is laag seizoen dus wordt er gewerkt. Na een poosje toch een andere plek, gelukkig een stuk beter. Wij nog even gezwommen in het mooie zwembad. 's Nachts weer het dakluik moeten sluiten van de regen. De volgende morgen stralend weer. Wat boodschappen gedaan en lekker bij het zwembad gelegen, verder niet veel bijzonders gedaan. We zijn nog een poosje in het winkelcentrum aan het shoppen geweest. Mieke heeft nog naar wat kleding gekeken, maar als je iets leuks vindt is het heel erg duur. Wel hebben we daar gelijk geluncht. Sjaak heeft weer een begin gemaakt met het schoonmaken van de wagen. Hij heeft het helemaal naar zijn zin. Naast de camping zit een bistro. Sjaak is wezen kijken of er wel mensen zaten. Eerst maar twee en later nog wat meer. Wij er naartoe, wat bleek, zat haast heel de tent vol. We hebben ben heerlijk vis en vlees van een lavasteen gegeten. Erg leuke mensen. De ober ging met een kleine van een groepje mensen op zijn arm het restaurant door om een praatje te maken. Het weerbericht was niet goed maar het weer is helemaal geweldig. Ook hier zitten ze er weleens naast. Heel de avond buiten gezeten, het was erg lekker.

YEPPOON. De volgende dag zijn we aan de scenic route begonnen eerst naar Emu Park, waar James Cook in 1770 de daar liggende Great Keppel Islands deze naam heeft gegeven, naar zijn admiraal Keppel. Daar staat nu ter nagedachtenis daaraan een windorgel, erg mooi. Een mooie plaats, het ligt in een prachtige baai. Koffie gedronken en wat foto's gemaakt. Later door naar onze eindbestemming van die dag Yeppoon. De route onderweg was erg mooi om te rijden. Om langs deze plaatsen te komen moet je, zo wie zo omrijden om hier te komen. En als we weer verder gaan moeten we een stukje terug om weer op de route te komen die we moeten hebben. We staan weer op een camping pal aan het strand. Met een beach front site, zoals ze dat hier noemen. Geen zwembad hier, maar wel een erg grote oceaan op een paar meter. Het water is zo warm als een ligbad. De afstand naar het centrum van het plaatsje is ongeveer 20 minuten lopen. Dat hebben we ‘s middags dan ook gedaan en een ijsje gegeten. 's Avonds een lekker prutje gegeten met een milde currysaus. Het kerstgehalte op deze camping is aardig groot. We hebben dan ook voor het eerst een snoertje buiten gehangen.

9 december. KLOTSENT AFWASWATER. We hebben er weer een heerlijke relax dag van gemaakt. Ja, ik weet het, het klinkt erg saai maar het moet maar even. We rijden van de éné naar de andere mooie baai, en dan krijg je saaie verhalen. De rest van de kerstversiering klaar gemaakt voor gebruik. Een snoertje met lichtjes en een slinger in elkaar gedraaid. Naar het dorp gewandeld voor de koffie en wat boodschappen. Eten gemaakt en Sjaak wast meestal af. Hoor ik hem zeggen, ‘ik moet even water tappen en ga even een meter of twee naar voren rijden'. Mieke zit buiten en hoor hem zeggen ‘oh wat stom het water klots uit de gootsteen. We hebben na het dweilen van de vloer allebei in een deuk gelegen. Was gelijk de vloer ook weer eens gedaan. We hebben tot laat buiten gezeten. Met een lekker briesje is het hier goed uit te houden. We gaan morgen weer een paar honderd km naar het noorden. Iedereen zegt ‘oh, daar is het heel erg warm hoor, weten jullie dat'?

10 december EINDELIJK EEN GOEDE ONWEERSBUI IN MACKAY. Vandaag weer een stuk noordelijker. Je kunt uit zoveel mooie baaien kiezen, dat het soms lastig is. Je kijkt dan naar de afstand die je wilt rijden. We zijn erg goed op schema, zeg maar. We zitten ruim in de tijd. Tijdens de rit die we vandaag gedaan hebben was het goed bewolkt. Dat is om te rijden wel lekker. Dan hoeft de airco in de auto niet zo hard te koelen. We rijden dan graag met open ramen dat vinden we heerlijk. Een beetje koel aan de voeten en de warme wind door je haren. Vandaag hebben we een flink stuk gedaan 380 km. Door Mackay gereden en weer een strandcamping opgezocht. Een leuke wandeling gemaakt. We staan aan een baai, toen we aankwamen was het heel laag water, zeg maar dat de hele baai leeggelopen was. Mieke wilde naar een zandbank (het is net of je in de wadden loopt), maar ook daar heb je stukken die dieper zijn dan je denkt en ja hoor tot aan haar billen nat. We gingen de slingers ophangen en gelijk eten maken, maar ja dat moet je natuurlijk niet doen als er ook nog een onweersbui losbarst. En dat op een paar vierkante meter. Stel je voor, bloedheet, een stomende airco en een wasemkap die het ook niet helemaal goed doet. En de regen komt met bakken uit de lucht vallen. Tussendoor zijn we met de kerstlichtjes bezig. Kortom het is ene grote bende maar wel gezellig, met kerstmuziek op de i-pod. Het onweer dat we nu hebben wordt al een paar dagen voorspeld. Nu is het in alle hevigheid los gebarsten. Het is grandioos om de lichtflitsen boven zee te zien en ze volgen elkaar erg snel op. Sjaak is weer aan het afwassen, gelukkig hebben we nu genoeg water en hoeft hij niet te verrijden om bij te vullen. Zo zie je maar weer, dan denk je soms we kakken een beetje in. Het wordt een beetje saai misschien, maar er gebeurd iedere keer toch weer iets om over naar huis te schrijven.

ONE MILE BEACH, NAMBUCCA HEADS, BURLEIGH HEADS EN NOOSA ON THE RIVER

Hallo allemaal trouwe volgers van ons reisblog.

Schrik niet je bent niet verplicht het te lezen. Maarmisschien als je nieuwsgierig bentkun je gewoon doorlezen hoor.

Groetjes Mieke en Sjaak De Roma's En een knuffel van ons natuurlijk.

24 november. WE LATEN DE BLUE MOUNTAINS LINKS LIGGEN EN GAAN NAAR ONE MILE BEACH.

Toen we wakker werden was het helemaal zwaar bewolkt en zeiden we tegen elkaar, We gaan naar het noorden en we slaan de Blue Mountains over, jammer maar we gaan verder. Het gebied moet erg mooi zijn, maar je moet er absoluut een beetje helder weer voor hebben anders krijg je toch niet mee hoe mooi het er is. Onderweg een paar uur regen gehad. Een leuke koffiestop gedaan bij de coffee club. Een van de favoriete koffieshops van Sjaak. We hebben ongeveer 200 km gereden en zijn gestopt in Port Stephenson. Een erg mooi gebied. De omgeving waar we nu staan is heel mooi, maar je moet er wel een beetje beter weer voor hebben. Zijn aan het strand geweest, prachtige hoge golven, maar die heb je alleen met veel wind. We zitten liever met wat minder wind een poosje lekker op het strand. We houden goede hoop. In het weekend wordt er overal in de regio warmer weer met een zonnetje voorspeld. Op de camping vroegen we hebben jullie internet? Ja hoor was het antwoord, even inloggen en met je creditcard betalen. Dus wij inloggen ,nou mooi niet, niet in de camper, niet in het hoofdgebouw, nergens. Wij vragen hoe kan dat. Antwoord: ‘nou dan is het te bewolkt' en dat in 2011. We blijven ons verbazen.

25, 26 EN 27 NOVEMBER NAAR NAMBUCCA HEAD MET EEN ZONNETJE.

We gaan vandaag over de rijksweg. Daar moet je je niet te veel van voorstellen. Soms heeft hij 4 banen en even later weel 1 baan. Met af en toe een inhaalstrook. Dan heb je 1 km om het langzame verkeer in te halen. Het heeft onderweg weer uren aan een stuk door geregend. Dat beperkt wel het uitzicht. Het is weer een bosrijke omgeving en erg mooi. Een camping aan een mooi strand, de camping zelf is niet zo bijzonder. 's Middags in de camper op ons gemak zitten lezen. Ook nog even op het strand gaan kijken, geweldige golven. We hebben een groot campingboek en ook verschillende streekgidsen. Informatie ge noeg dus, maar je moet wel een neus hebben voor een leuke ligging en voor een goed park. Samen hebben we twee neuzen die een goede selectie kunnen maken.

De volgende camping in Nambucca Heads heeft Mieke gekozen door een mooie advertentie in een van deze gidsen. Ook hier staan de we weer geweldig. Je hebt de zee, dan een grote golfbreker en dan een ven met brakwater. We stonden op rij 2. Na een nacht gingen onze voorburen er vandoor en Sjaak zegt; ik ga vragen of we daar kunnen staan. Ik ga even naar voren of dat ook mogelijk is. En ja hoor, voor 7 dollar meer per dag kunt u daar wel staan. Nou ja, ook maar gedaan. Wel ja zei Mieke trek je knip maar weer, dan staan we wel erg mooi. We zijn hier toch maar één keer. Nu staan we wel weer heel mooi, met een prachtig uitzicht. De baaien en stranden en lagunes zijn schitterend. Ook hier de eerste dag veel regen. 's Avonds een makkelijke hap. Tweede dag 's morgens nog veel regen later op de dag werd het wat droger. In de namiddag zaten we aan het water, komt er een mevrouw een praatje maken en zegt, mijn vriendin zegt dat jullie uit Nederland komen. Ja dat klopt zegt Mieke. Nou zegt zij, ik heb nog chocolade hagelslag in de camper lusten jullie dat? Nou zegt Mieke, dat lust ik wel. Nou zegt zij wij lusten dat niet. Zij weg om het te halen en komt ze de eerste uren niet meer terug. Later komt ze excuses maken, zo van, ‘ik kan het nergens meer vinden' zijn we lekker mee zeg. Dat noemen ze nou blij gemaakt worden met een dooie mus. Later zegt Sjaak. We hadden haar op het boord moeten wijzen wat bij ons achterop hangt, waarop staat dat je eerst het avontuur aan moet gaan en dan pas dement worden. Jammer niet aan gedacht het was een erg leuke vrouw.

Verder niets bijzonders vandaag gedaan. Derde dag stralend 30° stralend blauw, de hele dag, vakantie gevierd. We lagen een uurtje bij het zwembad, kwam eucalipta langs, die zei tegen Sjaak, Mijnheer ligt u in de zon de bakken? Ja hoe zo vraagt Sjaak, ja dan krijgt u misschien wel huidkanker. Wij allebei ja maar we smeren met 30+ en we zijn erg voorzichtig. Ja, ja 's avonds hadden we allebei weer een rode neus, maar niet van de drank.

28, 29 November. BURLEIGH HEADS.

Zitten we zomaar een paar honderd kilometer verder noordelijk. Is de zee erg lekker en de temperatuur aardig omhoog gegaan. We zijn de staatsgrens van Queenslands gepasseerd de laatste staat van onze reis.

Vandaag hebben we weer een stuk over de highway gereden. Schiet lekker op om nog wat noordelijker te komen. Burleigh heads is voor ons een tussenstop naar Brisbane. 's Middags onderweg warm gegeten, een daghap van 6.90 dollar. Geen geld. Vanavond nemen we een boterham. In de vroege avond nog een lekkere wandeling gemaakt. Aan de boulevard zitten wel honderden parkieten in hoge bomen te schreeuwen dat het een lieve lust is. Of er geen plaats genoeg is. Het is echt een enorme herrie. Heel de avond buiten zitten genieten van een lekkere zwoele avond. Vandaag ongeveer 340km gereden en was het erg warm en zonnig.

Vandaag hebben we de kustweg genomen via Surfers Paradise, waar we een koffiestop gehouden hebben. Nog even over de boulevard gelopen en onze ogen uitgekeken. Je gelooft je ogen niet. We komen uit gebieden waar ook prachtige stranden zijn en daar zie je werkelijk niemand op het strand. En dit is een gebied waar jongelui allemaal vakantie vieren. Er staan hoge torenflats met appartementen. Daar logeren die jongenlui. Leuk om koffie te drinken, maar hier hoeven we verder niet te blijven. Ze noemen het hier de Gold Coast. Nou dat is te zien ook. Wat een mooie huizen, met bootsteigers en een geweldige boot voor de deur.

Verder via de M1 omhoog naar Brisbane. We hebben een camping uitgezocht even ten noorden van Brisbane. Maar we gaan eerst naar het informatiecentrum om info te halen voor heel Queensland. We doen dit graag in een grote stad omdat daar alles voor handen is. Maar op lunchtijd in een grote stad in het centrum willen parkeren gaat natuurlijk niet lukken. Genoeg parkeergarages maar daar zijn we te hoog voor. Na drie blokjes om en een hoop ergernis van Sjaak gaven we het op. Verder een mooie route door de stad gereden. We zeiden na ongeveer 20 minuten op weg naar de camping allebei tegelijk, ‘zo dat was Brisbane'. Dat hebben we ook gehad. Mieke is al niet zo voor een grote stad en Sjaak had het helemaal gehad met het parkeerprobleem.

Op de camping gelijk in het zwembad gedoken en er het eerste uur niet meer uitgekomen. Er kwam een gezellige vrouw op het randje zitten en daar hebben we een gezellig zwembad gesprek mee gehad. Hollandse hap gemaakt, schnitzel, sla en aardappels smaakte goed. In de winkels is het al helemaal Kerst, wij hebben de lichtjes en de rode slingers ook al gekocht. Maar we wachten nog wel een poosje met versieren. Ook zie je onderweg bij veel restaurants dat je kunt boeken voor het Kerstdiner. Maar niet te betalen. Zeg maar tussen de 300 en 500 dollar in zo maar een tent.

Op de camping weer een Nederlands boek gescoord. We hebben nog een klein voorraadje. We gaan de laatste weken toch iets meer relaxen, kunnen we af en toe een boek pakken. Op ons gemak vertrokken. We wilden vandaag de Glass House Mountains bezoeken en af en toe een stukje lopen. We moesten nog naar het informatiecentrum, in de eerste de beste behoorlijke plaats wij er naartoe. Daar staan twee bevlogen dames waar je met goed fatsoen de eerste uren niet meer van af komt. Ze bleven tips en routes aandragen en we zijn dan ook met onze armen vol informatiefolders de deur uit gegaan. We gingen een leuk rondje doen en dan weer terug naar de kust om een leuke camping uit te zoeken. Het gebied van de Glass House Mountains is apart om te zien. Mooie uitzichtpunten, we boften het uitzicht was goed. Het is hier ook vaak mistig en regenachtig.

Zijn we na de koffie weer een uurtje onderweg zegt Mieke, ‘krijg nou wat, de Australië Zoo van Steve Irwing is hier 4 km vandaan en daar zouden we naar toe gaan. Mieke dacht dat het wat verder omhoog op de route zou liggen. Dus wij er naartoe. Een erg mooi park dat moet gezegd worden, alles ziet er heel verzorgt uit. Natuurlijk is er heel veel aandacht voor krokodillen, daar was hij natuurlijk helemaal gek van. Zijn tv programma's zijn in 148 landen bekeken door 500 miljoen mensen. Mieke vindt de Koala's wel het leukste van deze dierentuin. Je kunt er zo tussendoor lopen en goede foto's maken. Ook heb je verschillende wandeldoorgangen in een grote vogelkooi en bij de Kangaroos. Kortom weer een leuke onverwachte middag. Na het bezoek aan de dierentuin hebben we een camping opgezocht in de buurt. We staan op een kleine camping met een schitterend uitzicht op de oceaan, die ongeveer 18 km verder ligt.

1DecemberNOOSA AAN DE RIVIER

Vandaag een erg leuke route gereden door en langs het gebied dat boven de Glass House Mountains ligt. Het is een gebied met veel natuur en ook weer een nat. park. Mieke heeft veel reisverslagen op internet gelezen en zo zijn we op deze route gekomen. Van Landsborough door de bergen naar Maleny, daar koffie gedronken. Sjaak had gehoord dat je daar de beste koffie uit de streek kon drinken. Nou dat viel wel mee. Wel lekker maar niet bijzonder. En na de koffie weer verder naar Montville, allebei erg leuk om doorheen te lopen en wat winkeltjes te bekijken. Er zijn veel dingen te krijgen die op natuurlijke basis gemaakt zijn. Daarna naar Mapleton en Nambour verder naar de kust. Omhoog naar Noosa Heads. Je hebt Noosa Heads en Noosaville. Wij staan in Noosaville, vlakbij de rivier. Lekker een tijd in het zwembad gelegen. Het was mooi weer en warm. Verder wat zitten lezen. We zijn in de namiddag naar het rivieren gebied gegaan en daar hebben we een leuke wandeling gemaakt en een lekker wijntje gedronken. De sfeer is erg leuk. Heel de middag waren er nogal donkere wolken in de verte, die zich steeds verder ontwikkelden en ja hoor, toen barste de bui los. Verder de dagelijkse zaken, zoals eten koken, afwassen en ´s avonds dit verhaal bij werken, wat e-mails beantwoorden met een leuk muziekje op de i-pod, vandaag zijn dat de Shadows en Cliff Richard. Dus zo te lezen hebben we het nog steeds erg naar ons zin.

Nog een keer de allerhartelijkste VAKANTIE groeten van ons.