CANADA, JUNI 2014

We gaan een drieweekse rondreis maken van Calgary naar Calgary. Met een camper, type C25. Dat betekent dat hij weer aardig groot is. We zijn om ½ 10 vertrokken uit Nesselande en zijn gebracht door Frans. Wat natuurlijk altijd fijn is.

We vetrokken om 13:30 van Schiphol met een airbus 300 van Air Transit, een Canadese firma. Het toestel ziet er tamelijk nieuw uit met allerlei video mogelijkheden op een eigen scherm. Ook over de service hebben we geen klagen. De 9 vlieguren waren dan ook zo voorbij. We zaten allebei aan het gangpad, naast en voor Sjaak zat een gezin met 4 kinderen die zich werkelijk voorbeeldig hebben gedragen.

Op Calgary Airport kwam het shuttle busje van het Sandman hotel ons met nog andere gasten oppikken, ook dat was goed geregeld. Het inchecken ging vlot, we zijn gelijk naar het restaurant gegaan om de dorst te lessen en nog een klein hapje te eten. Het was duidelijk zaterdagavond hier, het werd zowaar voor een Airport hotel nog erg gezellig. Met veel mensen uit de omgeving, wij vroegen ons alleen af “waar komen die mensen vandaan”. Je ziet hier namelijk helemaal geen woonhuizen. Maar goed ze zullen ergens vandaan komen. Om 9 uur plaatselijke tijd zijn we in ons bedje gerold. Groetjes Mieke en Sjaak

CALGARY 1 juni. Heerlijk geslapen, wel om 5 uur klaarwakker, dat is de jetlag. In het hotel lekker ontbijtje genoten en afgesproken met een echtpaar die de kamer naast ons heeft. Die maandag ook de camper gaan ophalen een taxi naar het centrum genomen. Nu zijn alle plaatsen op zondagmorgen natuurlijk redelijk uitgestorven hier is het al niet anders, het is hier wel heel erg rustig. De taxichauffeur vertelde dat er een grote sponsorloop was deze ochtend. Daar zouden we wel wat van meekrijgen. Eerst een stuk gelopen, toen hebben we de c-tram genomen naar een eindhalte buiten Calgary. Dat is altijd leuk om te doen. Je ziet wat van de omgeving en je kunt nog eens een praatje maken. Twee dames in sporttenue hadden de sponsorloop al gedaan, die zaten nu lekker ontspannen met een flesje water in de tram. Dat was een leuke babbel.

Onderweg hadden we een terrasje gezien, die moet je hier zoeken met een vergrootglas. Op de terugweg zijn we daar uitgestapt en hebben we heerlijk in het zonnetje gezeten. De zon is scherp en het is haast 23°, erg lekker. Maar ook hadden we al gehoord dat het weer hier in de buurt van de bergen ineens kan omslaan zo ook deze zondagmiddag. We zaten net aan de lunch, om een tafeltje te bemachtigen moet je je eerst aanmelden, je naam wordt genoteerd en dan is het ongeveer 10 minuten wachten. We zaten van een tonijn, sla taco te genieten. Toen trok het helemaal dicht, binnen een paar minuten viel er een plensbui. Dus iedereen als een haas naar binnen. Maar met een uurtje scheen gelukkig weer de zon. Wij een taxi ingesprongen en naar het Sandman airporthotel terug. “Hebben wij weer” onze chauffeur kwam uit Pakistan en zag spierwit van de slaap, zat constant te geeuwen en gaf Sjaak op zijn donder omdat hij geen kaartje van het hotel bij zich droeg. De chauffeur wist, bleek later toen we al onderweg waren helemaal niet waar het hotel precies lag. Hoe moeilijk kan het zijn, een Airporthotel ligt volgens ons altijd in de nabijheid van een airport. We hadden het idee dat hij de prijs flink aan het opschroeven was. Sjaak zei hem dan ook “je krijgt dat bedrag wat op de meter staat niet hoor”. Je krijgt het zelfde als we op de heenweg hebben afgerekend. Dat pikte hij gelaten. Had hij maar een collega moeten bellen om te vragen waar hij moest zijn. Hij woont hier al 8 jaar en wij zijn hier voor het eerst. Jullie lezen het, het is zeker niet saai hier. Weer lekker gegeten in het restaurant van het hotel en om ½ 10 compleet omgevallen.

Oh ja, we zagen nog een klein stukje journaal, het blijkt hier de koudste winter in 160 jaar te zijn geweest. Het heeft in Winnipeg zo hard gevroren dat de vorst zeker twee en half meter diep in de grond zit. Op het journaal zij men dat het zeker nog 6 weken duurt voordat de leidingen ontdooit zijn. Er zijn hele plaatsen en wijken waar de waterleiding helemaal bevroren is.

DE CAMPER, EN BANFF. En dan is het nu de dag van de camper. Weer erg vroeg wakker. Lekker ontbijtje. Sjaak bestelde Franse toast en dacht dat hij een geroosterde boterham kreeg met jam. Maar dat waren drie zoete boterhammen met veel vers fruit, zoals aardbeien, appel en ananas. Met een schaaltje siroop en slagroom (dacht Sjaak) maar dat was opgeklopte boter. Niet te vreten. Het brood en het fruit was lekker. Alleen niet de smaak van Sjaak ’s morgens om 8 uur. Na de afspraak gemaakt te hebben met de verhuurder, werden we om 12:30 opgehaald met de taxi voor een kleine rit van 2 km.

Na alle papierwerk konden we om 14:30 vertrekken, naar de eerste de beste supermarkt om inkopen te doen. We liepen met nog een echtpaar met een lijst in de winkel te struinen. Toen we afgerekend hadden dachten we dat we de hele zaak gekocht hadden. Daarna konden we vertrekken naar Banff. Een rit van 127 km dus, om te wennen. Na een poos niet met zo’n grote bak gereden te hebben. Precies genoeg. Wat we in deze rit gezien hebben van de natuur is helemaal geweldig. Wat een prachtig land.

We hadden de eerste overnachting op de camping besproken. Het is een camping die omgeven word door allerlei bergtoppen. Prachtig. Op de toppen ligt nog volop sneeuw. De temperatuur is ongeveer 22° en ’s nachts is het ongeveer 2°. Gelukkig hebben we in deze camper goeie dekbedden. Sjaak werd midden in de nacht wakker van de kou en kon nog een extra dekbed pakken. Later, toen we opstonden heeft Sjaak zeker een ½ uur met de kachel gestoeid om hem warm te laten blazen. Gezellig in de plaats Banff gekuierd en lekkere koffie gedronken. Het is hier zo gezellig dat we nog een extra nachtje op deze camping blijven. Dan kunnen we ook gezellig uit eten hier. Gisteren hadden we een gemakkelijke hap. Vanavond heeft Sjaak heeft een erg goede biefstuk gegeten en Mieke een stuk gegrilde zalm met verse groente en een soort heel dun zeewier en verse gember, erruuuuuggggggg lekker.Morgen gaan we verder naar Lake Louise en dat is voor het volgende blog. Gezellige vakantie groeten, Sjaak en Mieke

LAKE LOUISE EN LAKE MORAINE. Na eerst het vorige verhaal, in de lekkere coffeebar op het internet gezet te hebben, zijn we weer “on the road”. Het is weer een prachtige dag. Ongeveer 22° dus erg goed uit te houden. Na een leuke rit over de A1, een kleine weg met wat heuvels en dalen, rijden we tot de Johnson Canyon. Daar hebben we een leuke wandeling gemaakt, langs de Bow river. We zakken zeker 40 meter over paden en plankieren langs de rotswand. Een beetje optimistisch waren we wel. Geen extra vest meegenomen, het was er koud en er scheen natuurlijk geen zon in die kloof. Dus we hadden het goed fris. Maar erg leuk om te doen. We bereiken, met wat blijkt, nog een zootje andere campers en een paar touringcars het wereldberoemde Lake Louise. Onderweg moesten we de Bow pas over en hoe hoger we kwamen, kwamen we de eerste sneeuw al tegen aan de kant van de weg. En zoals we al dachten het grootste deel van het meer was nog bevroren. Maar omdat overdag de zon flink schijnt is het lekker aan het dooien. Wat goed te zien is aan de rivier, waar we een tijdje langs gereden hebben. Onderweg kwamen we verschillende auto’s en campers tegen die stil stonden. Sjaak dacht, “misschien een ongelukje” maar nee het was geen ongelukje maar het was onze eerste beer die we gezien hebben. Helaas niet op de foto. Hij was erg snel weer weg. Het was een beetje jammer dat het wat bewolkt was, terwijl we bij Lake Louise waren. Op de houten wandelpaden langs het meer is het een drukte van belang. Iedereen staat er natuurlijk te fotograferen. Wij doen natuurlijk mee. Ook wij vragen iemand of hij ons samen op de kiek wil zetten, en niemand zegt nee tegen zo’n vraag. Ook wij niet. Mieke heeft verschillende mensen gekiekt. We hadden in de camper ons lunchpakketje gemaakt. Maar het was hier zo koel en met een stevige wind dat het wel lang duurde dat we er van konden genieten (ingevroren brood). Het wilde maar niet ontdooien maar wel met een schitterend uitzicht. Ook moesten we opletten, want er waren verschillende vogels die daar ook wel een graantje van wilde meepikken.

Ook Lake Moraine hebben we bezocht, ook heel erg gaaf om te zien. Het lijkt wel of de natuur hier wat wilder is. Ook is het hier wat zonniger, wat natuurlijk op de foto’s gelijk te zien is. We lopen dan ook allebei met een rode kop rond, de zon is erg scherp.

En na al dat luxe gedoe van hotels en restaurants is er vandaag een fatsoenlijke maaltijd gekookt. Op een camping die midden in de wildernis ligt. Bij de ingangspoort werd verteld dat er ook hier veel beren zijn, maar als je je normaal gedraagt komt alles goed, wist de aardige jongen te vertellen. Er zijn natuurlijk wel allerlei regels waar je je aan moet houden. In onze camper kunnen we zeker geen kwaad. Maar in een ander deel van de camping, wat ingericht is voor tenten, is een hek neer gezet dat onder stroom staat, om de kampeerders te beschermen.

HOE FIJN KUN JE HET HEBBEN? Met het nummer “c’est la vie” van Emmerson Lake & Palmer rijden we over de Ice Field Parkway. Wat een schitterend gebied is dit zeg. Woorden schieten dan ook te kort, dit moet je meemaken. We kunnen het niet goed onder woorden brengen. Ook vandaag is de zon erbij, de verwachtingen waren helemaal niet best, het zo overwegend regenen. Er zijn op deze route erg veel uitkijkposten, we stoppen dan ook regelmatig, stukje lopen, foto’s maken en dan weer verder.

Bij het grote Bow Lake zijn we natuurlijk gestopt, het is nog voor 90% nog bevroren. Dan gaan we omhoog over de Bow Pass. En dan begint het, er ligt verse sneeuw wat het allemaal wel iets extra’s geeft. Hier is het natuurlijk nog een stuk kouder, de pas is 2067mtr. Verder maar weer, naar de tweede pass op deze weg. Bij het Icefield center parkeren we de camper en gaan kijken wat er hier mogelijk is. Je kunt met een speciale bus naar het icefield. Dat vonden wij niet zo geweldig, het is niet helder genoeg op het ijs. We gaan voor de Skywalk. Dat is een van staal en glas gebouwd uitsteeksel in de rotsen. Als je er op loopt kun de grond zien, vele meters onder je. Je loopt dus op heel dik gelaagd glas. Best een aparte ervaring. Er waren mensen die dat helemaal niet leuk vonden. Wij gelukkig wel. Verder maar weer naar Jasper ons einddoel van vandaag. nog een leuke stop gemaakt bij de Sunwapta Falls, weer een kleine wandeling gedaan. Ons op de camping aangemeld. Het is een camping die heel erg groot is en dan bedoelen we groot midden in de wildernis. De plekken zijn ongeveer 300 vierkante meter. Er wordt ongeveer 3° vorst voorspeld, dus heeft Sjaak alle water uit de camper laten lopen. Voor de zekerheid. De dump en het douche gebouw zijn zover, dat we met de camper naar de douche geweest zijn. Mieke heeft weer een prak je gekookt. Iets wat we over de hele wereld gemaakt hebben. Verse peentjes met vis en een gekookte aardappel. Dit stukje begint met hoe fijn kun je het hebben, het antwoord is “HEEL FIJN”.

BEER OP DE WEG. Ja en dan denk je, de volgende dag, zoveel moois als gisteren gaat vast niet lukken. Er is een leuke rit naar Medicine lake en Magline lake. Een medewerker van de camping vertelde ons dat gisteren een vriend van haar deze weg van ongeveer 48km heeft gereden en 9 beren heeft gezien.

Nou dat is wat voor ons natuurlijk. Om 8 uur vertrokken, met een zonnetje. Hoewel het nog erg fris is, maar heel helder. De rit is heel erg mooi. Een tweebaansweg dwars door de naaldbomen en alleen maar woud. Als je een geweer hebt en een cowboyhoed op hebt denk je dat je een soort Lucky Luck bent. Maar Sjaak zit ongeduldig, te mopperen waar blijven die beren nou. Het eerste meer is werkelijk een spiegelplaatje helemaal rimpelloos. Zouden wij ook wel willen, maar ja de leeftijd. Nog steeds geen beren. Bij het Magline lake zijn ze amper wakker zo vroeg zijn wij. De eerste boottochten zijn om 10 uur, ze hebben hier geen haast. We zijn even in de benen gegaan en hebben hier op ons gemakt zitten ontbijten. En weer terug naar ons uitgangspunt, je hebt zeker wel begrepen dat het een doodlopende weg is. En nog steeds geen beer!!!!!!!!!

Mieke zit met haar neus in een map wat informatie te lezen en kijkt op, en roept, “beer”, een grizzly langs kant van de weg. Grijpt de camera en maakt een paar foto’s. Ook staat er een parkwachter met een geweer in de aanslag. Hij komt naar ons toe en zegt, “hai there fooks” en vertelt dat de beer weggejaagd moet worden, voor zijn eigen veiligheid. En schiet met een losse flodder de beer weer het wout in. Helemaal te gek zeg. Sjaak en ik zijn met een grote glimlach verder gereden. Deze dag kan niet meer stuk. De rit naar Clearwater is erg mooi. Het landschap verandert hier nogal. Het ene moment zit je in de bergen en het volgende moment is er wat veeteelt en landbouw.

Wat verder in de middag zijn we bij het plaatsje Bleu River gestopt om een boottocht te maken, met als doel om beren te zien. Nou dat is een spektakel. De gids vertelt eerst dat als we beren zien, we heel erg wel stil moeten zijn en niet moeten gaan gillen van blijdschap en vooral ook niet praten. We scheuren eerst een flink stuk over het meer en dan ineens zijn ze daar. Moeder beer met een cub, die lopen heel erg op hun gemak langs de waterkant te snuffelen, zoals een hond dat kan doen. Dat kleintje is ongeveer van januari vertelde onze gids en geweldig om te zien. We kregen alle tijd om foto’s te maken en te genieten van het schouwspel. Even later zagen we nog een beer, een mannetje, is een stuk groter, die liep erg in de schaduw, dus niet zo fotogeniek.Het vervolg van de rit naar Clearwater zaten we met ons hoofd in de zevende hemel.Deze camping is na al die campings zo midden in de natuur en in the middel of no ware een beetje luxer. We hebben een plaats met een mooi uitzicht over een meer. Op het terras van het restaurant lekker gegeten. Het restaurant keek uit over het Duch Lake wat de maaltijd ook nog beter liet smaken.

OVER BERGEN EN DALEN. Vandaag een flinke rit, ongeveer 430km, dan zijn we in Whistler. Dat leek ons een leuke plek om Pinksteren door te brengen. Het landschap is soms net Frankrijk of Nieuw-Zeeland. Weer erg afwisselend. We zijn ook nog steeds in de bergen, zoveel bochten hebben we in deze reis nog niet gehad. We moesten door de zuidelijke Rocky’s en Sjaak moest behoorlijk zijn stuurmanskunsten gebruiken om er goed doorheen te komen. Er waren heel veel haarspeldbochten en bochten omhoog en omlaag van 12 tot 15%. En dat allemaal behoorlijk slechte wegen. We hadden behoorlijk wat oponthoud want ze waren op diverse plaatsen aan het asfalteren. Dat betekend hier dat over 1 baan gereden moet worden. Dus soms sta je 20 minuten te wachten omdat de andere kant dan mag rijden. Verder vandaag geen bijzondere gebeurtenissen en excursies. Alleen kilometers vreten. Om ongeveer 4 uur waren we op de plaats van bestemming. Een erg leuke en luxe camping die we gisteren hadden gereserveerd, je weet het nooit met Pinksteren. Maar ze hebben volgens ons geen lang weekend hier. De camping is goed bezet maar zeker niet vol. Er is hier een café met een makkelijke hap, Sjaak had al dagen trek in een hamburger. Dus afgesproken om een hamburger te gaan eten, Is die tent om 5 uur al gesloten. Dus wordt het een gebakken ei met spek en een paar boterhammen, ook lekker hoor.

RELAXEN? Sjaak zei ’s morgens in bed we hebben een relax dag. Nou lekker dacht Mieke. Maar niet heus. 2 wassen werden er gedraaid, gedroogd en een paar shirtjes gestreken. Na deze huishoudelijke beslommeringen was er natuurlijk al een halve dag voorbij. Met het pendelbusje zijn we naar het centrum van Whistler gebracht. Met de kabelbaan zijn we naar de top van de berg gegaan. Daar bij de Olympische ringen, een stomme foto gemaakt. Daar hebben we de tweede kabelbaan genomen die een oversteek naar een andere berg maakte. Op het diepste punt is het ongeveer 450 meter diep. Erg leuk om te doen. We hoeven zeker niet te vertellen dat het boven erg fris is en er nog veel sneeuw ligt. Sjaak met korte witte broek en teenslippers, hoe vindt je die. In de gondel had hij al ongeveer blauwe tenen. Als je naar beneden gaat met de gondel voel je het warmer worden. We hebben gezellig geluncht en van het mooie weer kunnen genieten. Whistler is een gezellige plaats, waar erg veel mensen ’s winters komen om hun laatste nieuwe skipak te tonen. Er zijn erg veel sportwinkels hier. Een beetje decadent dus. Om 4 uur hebben we de pendelbus weer terug genomen. Later heeft het wat licht geregend. ’s avonds een bak lasagne gegeten, uit de vriezer. Als we aankomen kopen we altijd wat voor de vriezer, voor als we geen zin hebben om te koken of we geen boodschappen kunnen doen. Mieke zei ’s avonds tegen Sjaak noem je dat een relax dag, ik ben versleten.

Vandaag langs de Highway too the Sea, wat weer een prachtige rit is. Je rijdt rakelings langs het zeewater. Je moet het zien als een fjord. Je kijkt je ogen uit. Onderweg zijn we al zakkende de besneeuwde bergen een beetje kwijtgeraakt. Na twee keer gestopt te zijn voor de boodschappen hadden we alles weer binnen. Kunnen we er weer een paar dagen tegenaan. Mieke zag een erg mooie lunchplek aan het water met picknick banken. Toen de broodjes klaargemaakt waren, waaide het beleg er haast tussen uit. Dus dat werd binnen eten. Jammer. In de verte zagen we de hoge gebouwen van Vancouver voor ons opdoemen. We hadden van Travelhome een brochure van een stadscamping gekregen en die zijn we gaan opzoeken. Hij is helemaal prima met de bushalte voor de deur. Leuke rit vandaag, was 145km. De daghap was, verse groene asperges met een bal gehakt en een aardappeltje.

VANCOUVER 10 juni. Met regen wakker geworden, dat is wel wat minder natuurlijk als je de stad in wilt. Maar alles op ons gemak gedaan en het werd gelukkig steeds lichter. Na de koffie zijn we vertrokken, eerst een kwartiertje lopen naar de millennium lijn dat is een soort metro .

Daar hebben we ongeveer 50 minuten is gezeten, dus een flinke rit kun je wel zeggen. Uitgestapt bij halte waterfront, dat is de aanlegplaats voor de vele cruiseschepen die hier vertrekken naar noordelijker gebieden. Zoals de The Insidepassage. Bijna iedere dag komt er wel een cruise boot en vertrekt weer. Dat is nog een droom van Sjaak om hiervandaan een cruise te maken naar Alaska. Met de hop on en hop off bus, door de binnenstad gereden, wat een behoorlijk lange rit is. We zijn in het Stanley park uitgestapt en naar het Vancouver Aquarium gegaan. Ze hebben erg veel Aquariums ingericht met alles vanuit de zee vanaf hier tot in het hoge noorden.

Weer verder met de bus de binnenstad in. Uitgestapt in Robsonstreet, een heel dure winkelstraat waar je heel wat geld kunt stukslaan. Daar hebben we een kopje soep en wat nachos gegeten, erg lekker. Weer verder met de bus. Het is een behoorlijk grote rondrit, er is onderweg veel te zien, ook wordt er van alles verteld. Het lijkt niet veel als je zo deze tekst ziet, maar aan het eind van de rit wil je alleen nog maar zitten uitpuffen. Op de camping heeft Mieke dan ook heerlijk in een hot tube gezeten van 39°, heerlijk. Het is verder de hele dag zwaar bewolkt en droog geweest en zo’n 16°.

Met een heerlijk zonnetje wakker geworden. Vandaag de tweede dag in Vancouver. Weer het hele ritueel, wandelen, de c-trein, met een speciale free-shuttlebus naar het Capilano River Regionaal Park. De Capilano Suspension Bridge is een van de meest bezochte attracties in de regio hier. Het eerste zijn we over de hangbrug gegaan, die 137m lang is en lekker wiebelig. Hij hangt 70m boven het semi regenwoud. Daarna hebben we de Tree tops Adventure wandeling gedaan, waarbij je over 7 bruggen op 30m hoogte loopt in de regenwoud canopy. Je zal wel begrijpen, klimmen en dalen en heel veel traptreden. De rivier hier heeft jaarlijks meer als twee miljoen zalmen om eitjes te leggen. Na teruggebracht te zijn, zagen we de Volendam van de Holland Amerika lijn liggen aan de kade. Er langs gewandeld, met een beetje kwijl achter onze kaken (geintje). We zijn bofkonten we weten het. Maar op een leuk gesitueerd terras hebben we allebei een wijntje besteld, in de zon, word er nog gevraagd of we een grote willen of een kleintje. Nou, wij wilden wel een grote, na al dat geloop. Maar hierna zoeken we wel een paar sponsors, om dit regelmatig te kunnen doen.

Weer met de c-train naar de camping en daar eten gekookt. Sjaak is aan het afkicken van het autorijden, morgen mag hij weer. Het is vandaag erg lekker weer geweest ongeveer 22°. Een minpuntje is er ook wel te vertellen. Het park is zeker niet goedkoop en het was er flink druk. We liepen achter, voor of tussen een grote groep Aziaten. En maar kakelen en een miljoen fotostops maken. We zijn na het eten lekker in de hot tube gaan hangen. Erg lekker voor de beenspieren. Daarna even dit verslag tikken, foto’s op de laptop zetten en een potje Yatzee van Sjaak proberen te winnen. Gisteren hadden we een potje dat gelijk eindigde, volgens ons hebben we dat nog nooit meegemaakt. Daarna rollen we weer om.

HOPE. Leuke dagen gehad in Vancouver, maar we gaan weer genieten van de weidsheid van het land. Vanuit Vancouver gaan we richting het oosten en vlak langs de grens met de Verenigde staten. We verlaten al rijdend het stedelijk gebied wat bij een hoofdstad hoort. Vandaag maar een kort ritje, ongeveer 150km. Onderweg een buitje gehad van 20 minuten. Verder lekker weer. Leuke rit, niets bijzonders over te melden. Alleen, dat ook dit weer een mooie rit door de natuur is. ’s Middags ongeveer half 2 op de camping aangekomen en daarna lekker lui gedaan bij de camper. Sjaak heeft in de namiddag nog een lekker fikkie gestookt. Lekker hoor met al die draai winden. ’s Avonds een lekkere pan met macaroni gemaakt. Hier verkopen ze veel macaroni met kaas. Dus wij dachten dat gaan we uit proberen. Er zat een zakje bij met cheddar kaassaus. Met de tomatensaus van Mieke erbij was het allemaal erg lekker.

NAAR OSOYOOS. Vandaag reden we met Petsy Cline en andere Country muziek door de benevelde wout. Beneveld betekent dat er zoveel bewolking hangt dat het net is of je door een dikke rookwolk rijdt. Het regent maar het kan ons vandaag (op dit moment niet deren). We hebben het helemaal naar ons zin. De omgeving waar we doorheen rijden is met veel laaghangende bewolking heel mysterieus. Je ziet het wel eens in films, maar dan denk je dat is vast niet echt. Heel apart. Vannacht een paar keer wakker geworden van de regen die hard op het dak klettert.

Deze dag zal wel helemaal in het water vallen, zoals de pessimisten zeggen. Maar we komen door zulke mooie gebieden dat het ons niet zoveel uit maakt. De weg richting Manning Provincial Park is ruig bosgebied met rivieren en verschillende kreekjes. Later verandert de omgeving in landbouw en veeteelt. Ook word er veel fruit geteeld en er word ook veel aan wijnbouw gedaan. Er staan langs de kant van de weg veel fruitkramen. Maar daar zijn we nog te vroeg voor. Het zomerfruit wat je nu kunt kopen komt bijna allemaal uit de Verenigde Staten. Onderweg haalt Sjaak iedere dag een beker koffie bij de benzinepomp of in een cafeetje, je kunt overal je koffie meenemen. Je ziet ook veel mensen met een beker lopen. Je zoekt eerst uit hoe groot je koffie moet zijn je hebt small large en extra large. De extra large komt bijna tot Sjaak z’n middel. Dus Sjaak gaat altijd voor de kleinste. Dat is nog bijna een halve liter. Vervolgens ga je met een gekozen lege beker naar de kassa. Als je betaald hebt kun je zelf inschenken als je een keus hebt kunnen maken uit allerlei smaken. Langs een brede rivier de lunch gebruikt, moest binnen i.v.m. de regen. Het doel van vandaag is Osoyoos. Het gebied is een grote vallei met een groot meer dat zomers wel 24° kan halen. Het dorpje is erg gezellig en er is dan ook veel recreatie langs het meer.

Mieke had een Camping uitgezocht, die zag op zijn zachts gezegd niet zo geweldig uit. We waren langs een prachtig camping resort gekomen en we zeiden gelijk tegen elkaar, “we gaan naar die mooie”. En nu staan we op een plek met uitzicht op het meer. We staan op het Waltons Lake Front Resort in Osoyoos. Alleen moet het droog worden dan kunnen de stoelen naar buiten. Wat later in de middag is het inderdaad droog geworden. En hebben we buiten kunnen relaxen. In de namiddag nog een rondje dorp gelopen, maar we waren net iets te laat, alle winkels gingen dicht. En dan is het dorp uitgestorven. ’s Avonds is het in de camper goed toeven, met een muziekje, beetje lezen, Yatzee gooien en eventueel de nog te rijden route doornemen. Vandaag was de route ongeveer 250km.

EEN VRIJE DAG IN OSOYOOS. We worden gelukkig weer wakker met de zon, dan ziet de wereld er toch een stukje gezelliger uit. Het is hier groen genoeg dus voor de landbouw hoeft het niet te regenen. We hebben ook onderweg gezien dat ze de velden ondanks de regen gewoon sproeien. Alles op ons gemak gedaan. Natuurlijk is het op een niet reisdag wel weer een wasdag. Mieke vond het vreemd dat er op de deur van de laundry een codeslot zit. Maar later bleek dat de wasmachines en de droog automaten gratis te gebruiken zijn. Het was markt in het dorp, waar alleen zelfgemaakte of gekweekte producten aan de man gebracht worden. Zo hebben we lekkere kersen, broodjes en kokosmakronen kunnen kopen. De temperatuur was in de middag 23°, dus erg lekker bij het zwembad dat hebben we afgewisseld met de hot tube. Van Sjaak nog een foto gemaakt bij ons volgende project waar we nog sponsors voor zoeken. Mieke heeft een Aziatische hap gemaakt, erg lekker.

VAN OSOYOOS NAAR VERNON. Vandaag gaan we op pad met Nederlandse muziek, Sjaak vindt het maar zo, zo. De dag-etappes zijn niet zo groot als in het begin van de reis. We vertrekken op ons gemak en rijden maar een halve dag. Met de nodige stops, voor de koffie, een fotootje, of om even de benen te strekken. De doorgaande weg lag erg hoog langs een heel groot meer. Mieke zag een leuke lunchplek en daar zijn we naartoe gereden. We hebben daar lekker zitten relaxen. Er was een boothelling en er werden verschillende bootjes te water gelaten. Je kon echt merken dat het zondag is. Rond twee uur waren we op de camping Swan Lake Resort. Heel de middag buiten in de zon gezeten. Een beetje shabby camping, maar de ligging is erg mooi aan het water. Het gebied waar de doorheen gekomen zijn is voor Canadese begrippen erg dicht bevolkt, waarschijnlijk omdat het hier een zacht klimaat is. Het lijkt een beetje op het klimaat van zuid Europa. Er wordt bij verschillende kramen langs de kant van de weg de eerste kersen van dit jaar aangeboden. We zijn natuurlijk gestopt om kersen te kopen. Erg lekker. De uitzichten onderweg zijn erg mooi en we hebben zeker 3 kwartier langs een meer gereden. Kun je nagaan wat een afmeting dat is. Sjaak heeft vandaag de daghap verzorgd. We hebben nu een beetje pech. Vanmiddag nog kleine takjes gesprokkeld om vanavond een kampvuur te kunnen maken. Terwijl we zaten te eten barst er een bui los. Dat vuur kunnen we voor vanavond wel vergeten. De laatste dagen zijn allemaal kortere etappes. We vonden Banff zo leuk dat we er weer langs gaan op de terugweg. En we gaan in het zelfde restaurant eten als drie weken daarvoor. We vonden het allebei top daar. Het gaat opschieten nu. De volgende bestemmingen zijn Revelkstoke en Radium Hotsprings, daar zijn warmwater bronnen waar we van gaan genieten. Dan Banff en als laatste stop Calgary. Om de camper weer in te leveren.

GOLDEN 16 JUNI. 8 uur ’s avonds in Golden op de Eco Adventure Ranch, met flinke gietregen. Het was niet de bedoeling om in Golden te overnachten, maar soms gebeurt het zo en dat is prima. Het eerste stuk nog veel fruitkramen langs de kant van de weg. Later werd het weer wat ruiger. Onderweg veel regen gehad. Rond het middaguur waren we in Revelstoke, waar we wilden overnachten. Nou is het nergens echt gezellig als het regent, maar zeker niet in Revelstoke. Dus hebben we besloten om door te rijden naar Golden. Is weer wat dichter bij de eindbestemming. We gaan via Radium Hot Springs daar willen we nog gaan genieten van de natuurlijke warmwaterbronnen. Na de lunch nu op een plek zonder uitzicht, het kan niet altijd goed gaan denken we dan. We hebben het Revelstoke Nat. Park en het Glacier Nat. Park helemaal doorkruist. Een prachtige weg. Met daarin Rogers Pass, van 1355meter hoog. De bergen om ons heen worden ook weer hoger, we zien weer overal sneeuw op de toppen liggen. Onderweg een andere camping opgezocht en we kwamen uit bij de Eco Adventure Ranch, leuke camping met weer heel grote plaatsen en een ruimte, daar zijn ze in Europa jaloers op. Gezellig wat paarden in de wei, met een paar yurts om te verhuren en een apart veld alleen voor tenten. Ook staan hier weer borden dat er van alles aan beestenspul langs je camper kan lopen, zoals beren wolven en ander gevaarlijk spul. Dus oppassen geblazen. In het donker niet naar buiten. We hebben de camper later weer meegenomen naar het elf kilometer verderop liggende dorp om een hapje te eten. Sjaak had aan de dame achter de desk gevraagd waar we lekker konden eten. Ze gaf ons een paar tips, we hadden er maar een nodig en hebben bij de Griek, Apostoles gegeten, erg lekker. Terug op de camping parkeerden we de camper, (omdat het terrein zo groot is en dat het nog steeds erg nat buiten is), bij het was-house om onder de douche te gaan, nou mooi pech, na achten is het was-house gesloten, dus we gaan vandaag stinkend naar bed. ’s Middags even in het was-house gekeken en het ziet er geweldig uit, geen douche maar een complete badkamer. Vandaag hebben we omdat het buiten zo nat was 302 km gereden.

BANFF 17JUNI.Wat een dag. Eerst natuurlijk naar het was-house. Nog even naar de mail gekeken. De rit vandaag gaat via Radium Hot Springs. On 10 uur vertrokken. Het eerste stuk dat we gereden hebben ging door een vallei langs ruige rivieren veel water partijen. Zoiets als de uiterwaarden zeg maar. Je ziet overal van de bergen het smeltwater naar beneden komen. Er liep op een gegeven moment een hertachtig beest met de auto mee. Leuk om te zien, geen foto kunnen maken, (dat ging iets te snel). De route gaat verder door het Kootenay National Park. Bij de ingang weer een kaartje gekocht, ook voor de dagen dat we in Banff zijn. Bij Radium Hotsprings, natuurlijk de auto geparkeerd en een warm bad genomen met thermaal water. Heerlijk ongeveer 39° tot 41°. We hebben het afgewisseld met het koude bad zoals ze hier zeggen. Het koude bad heeft een temperatuur van 30°. We hoeven zeker niet te zeggen dat we dat heerlijk vinden. Na het badderen een lekker boterhammetje gegeten met een gekookt eitje erbij. Na de lunch weer verder door het Kootenay Park. Weer een erg mooie rit. Het is voor het verhaal vervelend maar het is echt mooi hier. Wel hebben we een paar kilometer door het bos gereden dat totaal verbrand is. Alle bomen zwart en zonder blad of naalden. Maar na die paar kilometer was het weer genieten. Verschillende keren gestopt voor wat foto’s en om van het watergeweld te genieten. De mee stromende boomstammen lijken wel lucifertjes. We zitten wel heel de dag te speuren maar zien geen beren meer. Om ½ 5 waren we bij de camping in Banff en konden we in de rij voor een plekje, maar geen angst er zijn hier 768 plaatsen, allemaal met picknicktafel en stroom, water en een afvoer systeem. De dames in het hokje waar je je moet melden werken alles snel en goed af. Plaats geboekt voor twee dagen en gelijk weer terug naar het dorp. De camping ligt net even buiten het dorp in een bosrijke omgeving. We hebben voor morgenavond het restaurant gereserveerd om het afscheid van Banff te vieren. Daarna hebben we nog een dag. Om naar Calgary te rijden en de camper klaar te maken om vrijdag in te leveren. We gingen wat drinken bij een echte Ierse pub, daar was het zo gezellig dat we maar gelijk een hapje hebben gegeten. In bierbeslag gebakken vis met friet. Heerlijk. Nu is het rammelen op de laptop en nog wat foto’s op de laptop zetten. Daarna een potje yatzee en weer lekker slapen.

BANFF 18 JUNI. We gaan ons helemaal thuis voelen hier, we werden pas om 9:15 wakker, het moet niet gekker worden. Als we de camper moeten inleveren a.s. vrijdag, gaan we de wekker maar zetten. Het is prachtig weer, we gaan er een leuke dag van maken. Zo terug van weggeweest. Eerst naar die goede koffieshop, koffie voor Sjaak halen daarna even een verhaal op de site gezet en de mail gelezen. Mieke heeft een leuke tas gekocht. Na dat alles zijn we met de camper naar de Sulphur mountain gegaan, daar hebben we een plekje gezocht met een erg mooi uitzicht. Het was even zoeken, hier zijn ook de thermaal baden en de cable car omhoog. Een goed plekje gevonden. Daar hebben we lekker zitten genieten van het uitzicht, de zon en de lunch. Verschillende mensen vonden dat we een goed plekje hadden uitgezocht, een beetje jaloers waren ze wel. Voor ons geen cable car en ook geen warme tube meer, dat hebben we al gedaan. We doen het rustig aan vandaag. Na een paar uurtjes weer opgestapt. We zijn even bij het Fairmont hotel geweest. Ook weer apart om te zien. We zijn ook even binnen geweest. Het hotel is in typisch Engelse stijl opgetrokken en moet erg chic zijn. Nog even wat gedronken in Banff. Daarna weer een poosje naar de camping om lekker te badderen. Na het badderen moet je je gelijk inspuiten voor de muggen. Sjaak zei we laten het muggenspul buiten laten staan, dat werkt als een mierenlokdoosje. We hadden namelijk gelezen dat beren gek zijn op spuitbussen met insecticiden. Niet gelukt, geen beer gezien. In het restaurant waar we weer gegeten hebben was het net zo lekker als de eerste keer dat we hier waren. Goed dat we gereserveerd hadden het was er flink druk. We hebben er van genoten. Al met al een lekker relax dagje en ongeveer 15km gereden. Ook was het weer lekker weer.

CALGARY 19 JUNI. De cirkel is rond. Sjaak had nog een goede optie om de beren te lokken. Sjaak had het idee om broodjes met boter neer te leggen, want vroeger had hij wel eens gehoord over beren die broodjes smeerden. Maar toch na enige tijd de moed maar opgegeven, ook omdat het donker werd, de held. We hebben al lol als we het er over hebben om dit te schrijven.

Maar nu verder naar vandaag. Ja de rit is rond, alleen nog 20km naar Cruise Canada om de camper morgen rond 11 uur in te leveren. Vandaag liep de planning niet helemaal zoals we gehoopt hadden. Na eerst nog even een kopje koffie voor Sjaak te hebben gehaald in zijn eigen koffietentje. Het meisje dat er werkt begint al te lachen als hij binnenkomt. Ook hebben we daar nog even de mail gecheckt en op reismee gekeken naar reacties. Nog even naar de Canadese vvv geweest om te vragen waar de campings in Calgary liggen. De jongen antwoordde, er zijn er 3 dus u kunt er een uitzoeken. Wij het adres in getikt en gaan met die banaan. Wat er kwam, geen camping. We reden noordelijk op de rondweg langs het centrum, dat is op zich goed natuurlijk. Maar waar we uitkwamen was helemaal niets. Alleen een paar blaffende honden op een erf. Dus na goed beraad zijn we naar het eerste de beste winkelcentrum gegaan om op internet nog eens goed te kijken waar we nu naar toe moesten. Zo gezegd zo gedaan. Dat ging vlot en we waren dat ook weer na 38km terug gereden te zijn op het juiste adres. Verder een beetje gerommeld en de koffers zover ingepakt.

We vonden Canada een geweldig land om doorheen te reizen. Ontzettend aardige mensen, die oprecht vriendelijk zijn en je graag van dienst zijn om te helpen. vandaag nog kwam er bij de benzine pomp een mevrouw vragen hoe we het hier vonden en bedankte ons dat we haar land bezocht hadden. Hoe vind je die, leuk toch. We hadden hier het idee dat de ene week je op wintersport bent en de volgende dagen rijden we door een wijnregio in een heel ander klimaat. Maar allebei erg leuk om mee te maken. Dus zeker een aanrader. We hebben dit blog weer met veel plezier geschreven. Sjaak en Mieke