HIERMEE WILLEN WE JULLIE ALLEMAAL EEN GOEDE KERST EN EEN GEZOND EN GELUKKIG NIEUWJAAR TOEWENSEN. TOEGEWENST DOOR SJAAK EN MIEKE.

Hallo alle lieve lezers,

We komen helaas haast aan het eind van deze geweldige reis. Maar nog niet helemaal, dus nog even vol houden. Hier het verslag van de cruise die we gedaan hebben, het was geweldig.

Lieve groeten Sjaak en Mieke, (DE ROMA'S).

17, 18,19 en 20 december. DRIE DAGEN OP DE SOLWAY LASS. Vanavond om ½7 worden we opgehaald, we hebben daardoor nog de hele dag voor ons zelf. Mieke was om 6 uur klaarwakker en is gelijk uit bed gegaan. Heerlijk buiten zitten lezen. Een verhaal dat op de laptop staat van internet. Leuk om te lezen, mensen van onze leeftijd die al een paar jaar op weg zijn in een vrachtwagen/camper. En ook momenteel in Australië zijn. Nog wat in het dorp geïnternet. Het internetnet in Australië blijft erg moeizaam, maar heb wel weer een reisverslag kunnen uploaden. Later een heerlijke tosti kaas en tonijn gegeten bij een gezellige zaak waar ze erg lekkere sapjes maken. We hebben later op de dag de tassen ingepakt en de camper in de opslag gezet, voor een speciaal tarief. Nog een kleine snack gegeten, want later op de boot krijgen we rond 10 uur nog een lichte maaltijd.

Al schommelend worden we wakker . Het is rond zessen. Een nieuwe prachtige dag in een waar paradijs. Even terug naar gisteren. We zijn rond ½8 vertrokken. Met 28 passagiers aan boord. De mensen komen overal vandaan en ook weer een paar Aussies. Na het veiligheidsverhaal, wat met de nodige grappen en grollen wel verteld moest worden natuurlijk. De oude tweemaster Solway Lass ziet er erg goed uit. Hij is in Friesland gebouwd in 1902. De boot is gerestaureerd in 1985 in Australië, na veel omzwervingen over de wereld. De sterrenhemel was werkelijk super, dat zie je niet vaak meer tegenwoordig. In Nederland is het veel te licht om dat nog te kunnen zien. Rond ½11 zijn we de kooi in gedoken. Een vierpersoonskooi. De tweepersoons waren jammer genoeg al volgeboekt. We delen de hut met een Ier en een Duitser. Voor ons restte alleen nog de twee bovenste bedden. Dat wordt klimmen. De Ier heeft nog wel aangeboden om te ruilen als Mieke niet naar boven of beneden kon klimmen. Ze zijn allebei bang om uit bed te vallen, echt waar. Hoe vindt je die watjes van 1.90 meter.

Het is nu ½5 en er wordt met een touw van de boot afgesprongen door heel veel mensen, met veel genoegen moet ik zeggen. Maar nu eerst weer terug naar vanmorgen. Na het ontbijt nog een heel stuk gevaren om naar Whitehaven Beach te komen. Eenmaal daar. Zijn we in de dingy "dat is het bootje dat ons naar de stranden vaart", naar het strand gebracht voor de natte landing een leuke wandeling door een semi regenwoud. Naar de Inlet, zoals ze hier een riviermond noemen. We lopen naar het uitkijkpunt en wat er gebeurt, het gaat een heel klein beetje regenen. En dat maakt het natuurlijk niet helemaal geweldig voor de foto's. Je kunt hier met helder weer prachtige foto's maken. Nou die halen we dan maar van internet. Ook nog de bekende groepsfoto gemaakt. Nog een stuk gewandeld om op Whitehaven Beach te komen, een erg groot wit strand waar we kunnen zwemmen. De regen heeft gelukkig maar kort geduurd. Met een stingersuit, aan, anders mag je er niet in van de kaptein. Deze gemene beesten komen zomers voor, in heel Queensland overal in zee. Er wordt soms een voorziening gemaakt, door een groot soort van lagune zwembad aan te leggen. Zoals in Airlie Beach en in Cairns. Heerlijk in het water gelegen en even in de zon. Het strand bestaat hier niet uit normaal zand, maar voor 85% uit silica. Dat is heel glad materiaal dat omhoog gedrukt wordt vanuit het binneste van de aarde en het komt alleen hier voor. Het is ook gebruikt om de lens van de Hubbel te slijpen, dat was zo goed gelukt dat de Australiërs daar natuurlijk heel trots op zijn. Ook hebben we met zijn allen moeten beloven dat we niets anders dan onze voetstappen achterlaten en ook niets meenemen. Zelfs niet een beetje van dat spul. Wat ook vreemd is, is dat het zand helemaal niet warm aan voelt. Terug op de boot is Mieke een poosje gaan liggen, het meubilair is zeer spartaans en zeer slecht voor ruggen en slechte nekken. Lekker heen en weer liggen wiebelen, de zee ging aardig te keer. Terwijl ik hier op het dek met de hand zit te schrijven, komen de lekkerste luchten uit het kombuis. Dus dat wordt straks smullen.

Dat smullen van gisteravond viel een beetje tegen. Maar je kunt niet alles hebben denken we dan maar. Redelijk goed geslapen 1 keer wakker geweest. En met drie snurkende mannen valt het niet mee om weer in slaap te vallen. Naar een prachtige snorkelplek gevaren en met de dingy weer afgezet op het strand. Vanwaar je zo het water in loopt en met je hoofd een wel heeeel groot aquarium in duikt. Het is werkelijk schitterend, zoveel verschillend koraal en zoveel verschillende vissen, dat valt niet te vertellen. Maar neem maar van ons aan dat het hier schitterend is. De kaptein vertelde dat als je rustig en langzaam beweegt dan zie je het meest. Dus op ons gemak boven al dat moois gehangen. Ook is het water lekker rustig, wat we allebei ook wel lekker vinden. Het is zo leuk dat we haast niet uit het water te slaan zijn. Maar de kaptein vertrekt niet eerder dan dat iedereen aan boord is, dus ook wij moeten weer mee. De lunch was erg goed vandaag. 's middags weer gevaren en een beetje veel zitten genieten van alles om ons heen. Omdat het 74 eilandjes zijn, heb je altijd wat te zien en is het geen saai uitzicht. In de namiddag zijn er iedere keer andere hapjes, we worden zeker erg goed verzorgd. In de loop van de middag zeiden we tegen elkaar, hij moet nu toch wel haast terug aan het varen zijn. Maar wat blijkt, we zijn allebei in de veronderstelling dat we vandaag weer in Airlie beach zijn. Maar we hebben nog een nacht aan boord en morgen nog de hele dag. We dachten bij het boeken, een driedaagse tocht, normaal heb je dan twee overnachtingen. Maar hier heb je echt drie dagen en drie nachten. Geweldig toch.

Sjaak gaat met een groep een flinke wandeling maken en Mieke blijft op de boot. Vanaf de boot is ze in het water, weer met pak aan het dobberen geweest in een heerlijke zee. Heerlijk de rust die er op de boot hangt als iedereen eraf is, is heerlijk. De bemanning die nog aan boord is, is met van alles en nog wat bezig. Het water is zalig en op een paar meter afstand komt er een schildpad drie keer ademhalen en duikt dan weer onder. Niet zomaar een schildpad maar eentje van een meter en misschien wel 300 kilo. Ik hoef jullie zeker niet te vertellen hoe speciaal dit moment was. In deze baai moet het werkelijk stikken van de schildpadden. Later op het bovendek heeft Mieke er zeker of 12 gezien. En dat is niet overdreven.

Intussen is Sjaak aan een wandeling begonnen die alles bij elkaar ongeveer 3 uur duurde. De wandeling begon aan het strand. Nadat we een klein stukje het regenwoud ingelopen waren begonnen we te klimmen. We moesten om op de top te komen ongeveer 450m omhoog lopen en klimmen. Dan denk je 450m "So what". Dat doe je toch even. Maar het is de tropen. Heet en vochtig. In het begin ging het bij iedereen wel goed maar na ongeveer 20 minuten geklommen en geklauterd te hebben vielen de eerste lopers af en besloten zij om weer terug te gaan. Na 1,5 uur door het regenwoud te hebben geploeterd kwamen we aan op de top. Nou ik kan je vertellen "dat was geweldig". Het uitzicht was fenomenaal. Je keek 360 graden rond en wat je zag was niet te beschrijven zo mooi en indrukwekkend. We zagen een blauwe zee zo mooi blauw in verschillende tinten tot aan een soort groen toe met daarin gelegen de Whitsunday eilanden met hun hagelwitte stranden en achter en onder het regenwoud. Dit had ik niet willen missen. Na ongeveer een half uur genoten te hebben van het uitzicht en uit te rusten moesten we weer naar beneden klimmen en klauteren. Dat ging niet iedereen even goed af. Dat was voor sommigen behoorlijk afzien. Maar na weer ongeveer 1,5 uur kwamen we weer moe maar voldaan op het strand waar we begonnen waren. Vervolgens met zijn allen naar de boot geschreeuwd dat we opgehaald wilden worden met de Dingy om ons terug te brengen naar de grote boot waar ik verder van mijn welverdiende rust heb genoten.

Weer op een andere plek. We liggen voor anker op een prachtige plek tussen verschillende eilanden en het uitzicht is grandioos. Na een lekkere uitgebreide lunch zijn de zeilen gehesen en hebben we de terugtocht moeten aanvaarden. 3 uur gezeild op een kabbelende zee. De Solway Lass is 160 ton en met 5 zeilen is dat toch een knap stukje werk vinden we. De cruise was voor ons een groot succes, met gezellige mensen aan boord van veel verschillende nationaliteiten. Waar we leuke gesprekken mee gehad hebben. Ook het weer is reuze meegevallen. Na een paar spetters op de eerste dag hebben we alleen maar mooi weer gehad met lichte bewolking. Deze 3 dagen waren voor ons werkelijk erg mooi en dat is dan VAKANTIE met een Hoofdletter.