Hallolieve lezers,

Hier weer een aflevering van ons reisverslag.Alles gaatgoed met ons, enhebben het prima naar ons zin. Leuk al jullie reacties, we kijken ernaar uit. Veel lees plezier en devakantie groeten van ons.

De Roma's Sjaak enMieke. Dikke kussen vooriedereen.

SOUTH AUSTRALIA. 23,24, 25, 26, en 27 oktober.

Zo hier zijn we weer. Inmiddels zijn we op Kangaroo eiland aangekomen. We hebben een erg goede vlucht gehad van Alice Springs naar Adelaide. We dachten in Alice Springs nog het zal in het zuiden wel wat koeler zijn. Maar toen we geland waren voelden we het al. Het was 31° en lekker broeierig. Toen we met de taxi bij het hotel aankwamen zagen we dat het een hotel te zijn waar je zelf moet inchecken. Na een heleboel op het scherm op de muur ingetikt te hebben konden ze ons er helaas niet in laten. Je moet je creditcard gegevens invoeren voor als je schade maakt aan de kamer. De creditcard van Mieke weigerde dienst. Na een hoop gedoe mochten we er toch in. Met de gegevens van de creditcard van Sjaak ging het wel goed. We vonden het niet erg klantvriendelijk om aan zo'n gesloten deur te staan. Maar de kamer was verder prima in orde. We zaten in het noorden van de stad een flink stuk buiten het centrum. Echter in de omgeving waren flink wat restaurantjes waarvan we er een hebben uitgezocht en een flinke poos hebben gezeten. Het was maar een korte vlucht, maar we waren allebei toch wel een beetje moe, lekker stel he.

De volgende dag de camper opgehaald en ongeveer 40km gereden voor de eerste camping in South Australië. Christie Beach, nog nooit van gehoord maar weer leuk klein dorpje met een prachtig strand. Nu waren we helemaal lekker bezig. Mieke is een soort door haar rug gegaan en nu is Sjaak erg verkouden. We liepen 's middags een klein stukje op de boulevard, Sjaak zei, 'wel lijken allebei wel 88' Mieke krom en Sjaak maar niezen en snuiten en pijn in zijn keel. Onze medicijntas die al jaren goedgevuld mee op reis gaat, hebben we met onze stomme kop in de eerste camper laten staan. We lopen van allerlei spul opnieuw te kopen. Verder gaat het prima met ons hoor. Het zijn zeg maar kleine ongemakken. Op de camping was het nu de hoogste tijd om een paar wassen te draaien, de waszak was aardig gevuld. Lekker mee bezig geweest. Zie je het voor je, met pijn in je rug drie wassen ophangen en natuurlijk moest er af toe ook wat gestreken worden. Maar alles is inmiddels goed gekomen, en de was ligt weer schoon in de kast. Toen we hier aankwamen was het 31° en een dag later is het gezakt naar 18° met een straffe zuidwester wind. Het lijkt de zomer in Nederland wel. We lopen nu weer in lange broeken en dikke fleece vesten. We hebben op de camping besloten om naar Kangaroo eiland te gaan met de ferry. Je kunt van te voren boeken of je rijd er heen en kijkt of je mee kunt. Het laatste is wat wij gedaan hebben, we waren lekker vroeg en we wilden graag met de boot van tien uur mee. Bij de boeking werden we heel goed geholpen en als we een nacht een accommodatie boekten, het maakte niet uit wat voor een campground, dan kregen we 100 dollar korting op de overtocht. Dus dat lijkt ons wel wat. We blijven 3 nachten op het eiland op drie verschillende campings. Kangaroo eiland, is het op twee na grootste eiland van Australië, is 155km lang en 55km breed. Het ligt op 16km van het Fleurieu Peninsula en bood plaats aan de eerste officiële koloniale nederzetting van South Australië. Het dun bevolkte eiland kent door zijn geïsoleerde ligging weinig geïntroduceerde roofdieren en is daarom een veilige haven voor tal van zoogdieren en vogels, waar van er veel beschermd worden in de Nationale Parken.

De dag dat we aankwamen hebben we op de camping in Kingscote gestaan. 's Middags zijn we naar Emu Bay gereden wat een erg mooie baai is. Lekker even gewandeld in de straffe wind. De wind was ook goed te merken op de boot, hij wiebelde aardig. De tweede dag op het eiland zijn we samen op excursie gegaan, met de goede tips van de dame op het boekingskantoor. Het eiland is erg groen, hier valt af en toe wel een buitje. Het is voor een groot deel zanderig, van wit tot donkerrood. Het heeft een verscheidenheid aan bomen en planten, waarvan we sommige exemplaren nog nooit gezien hebben. De weg is goed we hobbelen zo van de ene bezienswaardigheid naar de andere. We deden Seal Bay aan, waar we een wandeling over de aangelegde plankieren hebben gemaakt. Heel mooi over een prachtig duingebied. Er lagen verschillende zeehonden op het strand, altijd leuk om te zien. Daarna verder naar Vivonne Bay, een mooie baai waar we op een goede plek de stoelen voor de lunch naar buiten hebben gehaald. We waren bijna alleen daar. Zitten we goed en wel, met een gebakken eitje. Komt er een touringcar van Sealink aan. Komen er ongeveer 40 mensen uit, die zo'n beetje allemaal voor ons langslopen en allemaal naar ons eitje lopen te kijken. Tot er een man wakker wordt en zegt, ‘volgens mij verstoren we jullie mooie uitzicht en je lunch een beetje'. Maar troost je, we hebben hier maar 3 minuten, dan gaan we weer verder. Wij later natuurlijk ook weer verder. Naar de Remarkable Rocks. Bij Kirkpatrick Point zijn de Remarkable Rocks. Deze rotsen danken hun grillige vormen aan de wind en zee. De rotsen zijn zeer fotogeniek en er wordt heel wat af gefotografeerd, door iedereen. Dit is zo leuk, daar krijgt Mieke niet snel genoeg van. De voorlaatste dag doen we het rustig aan. We bezoeken een klein wildlife park. Met van alles en nog wat. Alle beesten die op het eiland leven zijn daar te zien. Wel leuk om even rond te lopen. De rit terug naar Penneshaw is mooi om te doen. In dit plaatsje is de haven waar de ferry aanlegt. Er was niemand op de camping toen we aankwamen, hebben dus maar een goed plekje uitgezocht, met zeezicht. Helemaal niet gek. Morgen om 1:30 hebben we de boot terug naar het vaste land. Vandaag nog even geprobeerd of we iets eerder mee konden. Maar helaas we zijn iets te groot en kunnen we niet mee met de boot van 7:10. We willen na de overtocht nog een stuk van ongeveer 150km rijden. En we willen niet te laat op een camping aankomen. Nu hebben we de camping voor morgen gereserveerd. We zijn blij dat we dit gedaan hebben, het is een prachtig eiland. Zo mooi, dat je het eigenlijk niet over mag slaan. We hadden wel wat beter weer willen hebben, de eerste twee dagen waren een beetje guur, de laatste dag was een stuk beter.

28 oktober t/m 31 oktober. De overtocht terug naar het vaste land verliep lekker rustig, de wind was voor een groot deel gaan liggen. We hadden voor twee dagen een gebied uitgezocht dat beheerst wordt door de rivier de Murray. één van de grootste rivieren van Australië. Voor het eerst hebben we een stuk om moeten rijden, we namen de verkeerde afslag. South Australië is heel anders dan wat we tot nu gezien hebben. Soms lijkt het op midden Frankrijk, dan denken we dit zou ook zo Ierland of Schotland kunnen zijn. Het is onderweg weer erg mooi. Heel veel grote gombomen. Er worden hier veel schapen gehouden. Het zou ook Nieuw-Zeeland kunnen zijn. Van de beheerder van het camping park kregen we de tip dat er 's morgens een oude radarboot, de Murray Prinsses, langs komt varen. Misschien is dat wel leuk voor een paar foto's. Lekker een dagje bij gekomen aan de rivier. En allerlei huishoudelijke dingen afgehandeld. Band laten repareren, (mochten we niets voor betalen). Wasje gedraaid, boodschappen gedaan. Mieke haar zonnebril weer gemaakt met seconde lijm. ‘s Middags een wandeling in de wetlands gemaakt. Langs de rivier. Je moet hier wel als de zon onder is gelijk naar binnen, want anders wordt je helemaal lek gestoken. We hebben naar onze route gekeken, hier en daar wat aanpassingen gedaan. Onderweg krijgen we van Australiërs allerlei leuke tips, dat is mooi, daar moet je langs. Maar wij kunnen ook niet alles zien in 4 maanden. Ook wij moeten keuzes maken.

Van Murray Bridge naar Mt Gambier was weer een mooie rit. Erg heuvelachtig. De rit ging erg voorspoedig. Onderweg de lunch gebruikt. En later in Mt Gambier de rondwandeling gemaakt om het Bleu Lake heen. Erg leuk om te doen en het blauw is werkelijk erg blauw. In Mt Gambier in een hotel met een zonsdagshap in de aanbieding. Hebben we een lekkere schnitzel gegeten. Voor het luttele bedrag van 10 dollar. Is er ook nog wat goedkoops te vinden. De prijzen rijzen hier de pan uit. Je zegt weleens, ‘het geld vliegt je zak uit, maar bij ons gaat het met de snelheid van een star-figther. Dus als we terug zijn in Nederland gaan we een poosje op een houtje bijten (geintje). De volgende ochtend even naar 'Telstra' gegaan, dat is de Australische KPN, voor het instaleren van een Internet dongel. Hadden we de vorige dag gekocht bij een Telstra winkel. Maar wij kregen hem niet geïnstalleerd. We hebben er ook te weinig verstand van. Maar de leuke blonde meid zij, ‘usb erin en alles gaat vanzelf'. We zijn nog steeds te goed gelovig. Er heeft een whizkid de hele morgen aan gezeten en de conclusie was sorry maar het gaat me niet lukken. Hebben wij weer, zeggen we dan tegen elkaar. We hadden hem gekocht omdat de internet verbindingen op de campings en in de plaatsen ook niet helemaal geweldig is en heel duur. Maar geen geld teruggekregen. Na het debacle van de dongel, zijn we allebei naar de kapper geweest. De ochtend positief afgesloten. Verder maar weer, we zigzaggen een beetje door twee staten. South Australië en Victoria. We gaan van de kust omhoog naar Halls Gap en weer zuidelijk naar Port Fairly. Dan verder via Warrnambool via de Great Ocean Road richting Melbourne. Op weg naar Halls Gap kwamen we een matrixbord tegen dat aangaf dat de weg versperd was. En je zeker niet verder kon. Wij nog even gevraagd en ja hoor, we moeten terug. Zeker 80km omrijden. Over een zeer kronkelig bergweggetje. Maar in Aussie land is dat maar een peulenschil zullen we maar zeggen. De eerste camping die we uitgezocht hadden zat helemaal vol. Hoe is dat mogelijk vroegen we aan de dame. Het is helemaal geen hoogseizoen hier. ‘Nee dat klopt' was het antwoord, maar er is Melbourne Cup. Heel veel mensen uit Melbourne vluchten dan juist uit de stad. De Melbourne cup zijn paarden races. En inderdaad hebben we daar al iets van op de tv gezien. vandaag begon erg fris en in de loop van de dag brak de zon weer door en werd het lekker voorjaarsweer. Mieke heeft een lekkere Chow Mein gemaakt. Was erg lekker.