NINGALOO, KARIJINI EN BROOME
Hallo alle lieve lezers,
Hier weer eenheel verhaal om te lezen. Hebben jullie wat te doen. Ookis de eerste fotomap gevuld met een hele serie foto's.
Groetjes van de Roma's dikke kussenvoor allen.
27e september. HET NINGALOO REEF OP.
Wat een dag. Geen haast vanmorgen, we hoeven ons pas te melden om negen uur bij het boekingskantoor voor de tour van vandaag. het begint met het passen van zwemvliezen en een wetsuit. En die heb je natuurlijk in allerlei maten. Mieke heeft gewoon een L met niet al te lange pijpen. En Sjaak valt in een grote kindermaat. De dame die ons hielp zei tegen Sjaak ‘you have verry skinny legs'. Daar kon hij het mee doen op de vroege morgen. Twee tellen in een busje en dan de boot op. Het is licht bewolkt, de temperatuur is goed. Na een poosje varen de eerste stop om te snorkelen. We krijgen eerst een uitleg wat er allemaal te zien is onder water. Met verschillende prachtige foto's is het allemaal duidelijk. Als je je in het water laat zakken is het wel even slikken, het is behoorlijk koud. Maar na een paar tellen wordt het een beetje warmer in je pak. Het is werkelijk schitterend, we hebben net gehoord wat we allemaal kunnen tegenkomen maar je kunt niet alles onthouden. Daar heb je geen tijd voor. Want je komt ogen te kort hier. Af en toe moet je omhoog kijken waar de boot is. En natuurlijk niet te ver afdrijven want dan word je meteen teruggefloten. De zee was behoorlijk wild. Als je je hoofd iets te ver vooroverbuigt loopt je snorkel vol water en stik je de moord. Wat een zoute zooi zeg. Na een tijdje geeft de begeleidster het teken dat je terug moet komen naar de boot. Deze dame is biologe, die kon er leuk over vertellen. Nu konden we op het dek in de zon weer oppiepen en een beetje bij komen van de indrukken. Nu gaan we op zoek naar grote zeeschildpadden.
Je moet even geduld hebben maar dat wordt dan ook wel beloond. We hebben er verschillende gezien. Zo groot. Je moet even je armen wijd doen, nee nog wijder, ja zo ongeveer. Dat is de maat die deze prachtige dieren hebben. Ook verschillende zeekoeien gezien, een beetje lelijk en dom beest maar ja, je kan niet allemaal even mooi zijn. Weer een hele poos gevaren, in deze omgeving is dat helemaal te gek. Je blijft zicht houden op de kust, die met de branding die er is, geweldig is om te zien. Nu krijgen we uitleg over de grote mantarog. Jane onze gids, verteld dat hij erg groot kan zijn, van 3 tot 7 meter. Maar dat hij voor mensen helemaal niet gevaarlijk is. Eerst gaat ze bovendeks zitten op de uitkijk. Als er een gespot is gaat ze voorop het water in en wij moeten in haar kielzog hard meezwemmen. Nou daar gaan we dan. Mieke gaat het water in en denkt ‘jezus wat is dat wild hier'. Kijkt nog even om zich heen en ziet Sjaak in het wild om zich heen slaan. Dat kwam omdat hij toen hij ging snorkelen er iets niet helemaal goed ging en hij een flinke hoeveelheid zeewater naar binnen kreeg. Die heeft het helemaal gehad. En gaat gelijk terug naar de booten en komt er niet meer vanaf. Die heeft het helemaal gehad voor vandaag. Mieke ziet dat hij aan de trap van de boot hangt en denkt 'ik ga toch nog even kijken of ik een mantra kan spotten. En ja hoor, wat een vreselijk groot beest. Ze vindt het best, het is zijn zee, en gaat vervolgens terug naar de boot. Dat is even makkelijker gedacht dan gedaan, wat een golven. Mieke kreeg even een helpende hand. Zo, hé hé, terug op de boot. Wat een belevenis is dat zeg. Sjaak ziet een beetje grauw, en is zich helemaal de zenuwen geschrokken van de wilde zee. Die gaat er de eerste dagen niet meer in. Ook vindt hij het veel te koud. Hij heeft een hele poos staan rillen van de kou. Daarna de pakken uitgedaan en in de zon weer opgewarmd. De schipper ging vis bakken en na deze lekkere lunch zat ons avontuur er weer op. 's Avonds nog naar een internetadres gewandeld waar we het verhaal voor reismee op het net hebben gezet. We hadden 's morgens afgesproken dat we uit eten zouden gaan, maar we hadden er allebei geen zin in. En zijn met een halve zak patat erg moe in bed gedonderd.
Tom Price 29 september. Als je zo vroeg gaat slapen ben je de andere dag wel rond 6 uur uitgeslapen. Op ons gemak een kom thee gedronken en een broodje gegeten. Na de standaard douche en het opruimen van het bed zijn we om ½8 vertrokken voor de rit naar Exmouth. Dat ligt dicht bij het Cape Range National Park. Naar Exmouth is het 185km, niet zo'n lange rit dus. Maar we doen gelijk de baaien en inhammen van het Nationale park aan. En zo komen we toch nog aan een 286km. De zee is hier weer ontzettend mooi. Ik weet het ik val in herhaling maar geloof me, het is erg indrukwekkend. Je kunt hier zo maar naar het strand lopen en dan een half uur met je mond open staan kijken. Op het strand een lekker broodje gegeten, (geen meeuwen hier). Je zit dan samen op het strand in een baai. In Europa zouden er tientallen hotels staan. Hier is het nog helemaal maagdelijk. Onderweg ook nog even tussen neus en lippen door de eerste levende kangaroos gezien, die zitten onder de struiken te wachten dat het wat koeler wordt en dan gaan ze weer skippie spelen. Een leuke relaxte dag. Om ½4 op de camping aangekomen, ziet er verzorgd uit. Sjaak gaat naar het toilet, komt terug met de melding dat er een giftige slang is gezien. Met de melding dat we erg moeten uitkijken. Geen blote voeten 's avonds en alle handdoeken en kleding die buiten hebben gehangen goed uitslaan. En als je ondanks alles toch gebeten wordt gelijk 000 bellen en goed luisteren wat je moet doen. Dus welterusten, slaap lekker en morgen gezond weer op. Oh ja vergeet ik steeds te schrijven, we zijn nu officieel in de tropen. De temperatuur loopt soms lekker op.
Grote rit. We gaan vandaag van Exmouth naar Tom Price om het Karijni Nat. Park te rijden. Om 06:20 zijn we gaan rijden door desolaat en zeer stil landschap, de eerste paar honderd kilometer. Het is soms wat savanne achting met veel grassoorten. Later begint het landschap een beetje te veranderen. Het wordt ook wat heuvelachtig. Het eerste stuk staan ook veel termieten heuvels. De camper rijdt heerlijk en trekt er behoorlijk aan. We stoppen bij het eerste de beste roadhouse om te tanken en koffie te halen voor Sjaak. Verder maar weer kilometers maken. De wegen zijn heerlijk stil. Het meeste verkeer is van het noorden naar het zuiden, naar het voorjaar. Volgens de Aussies rijden we eigenlijk de verkeerde kant op. Het natte seizoen komt er in noord west Australië namelijk binnenkort aan. Maar als je dan uitlegt wat je in vier maanden gaat doen, dan zeggen ze 'ja je kunt in dit grote land niet alle droge periodes meemaken. Dus de route die we in ons hoofd hebben is nog niet zo verkeerd. We zijn lekker vroeg in Tom Price aangekomen. Wasje gedraaid, boodschappen gedaan, nog even op het internet geweest. En een boek gepakt op de camping. Ook nog langs het informatiecentrum gegaan om een tour te boeken. Waar bleek dat er geen tours gedaan worden morgen. Er zijn twee gidsen, een is op vakantie in de USA en de tweede ligt met medische problemen in Perth, in het ziekenhuis. Dus werd ons verteld dat we zelf maar het park in moesten gaan. Maar we kunnen maar een deel verkennen. Je hebt voor grote stukken van het park een 4WD nodig. De dame daar heeft ons wel leuk geholpen met een aangepaste route. We hadden al twee dagen op de camping in Tom Price betaald, jammer zegt ze. Je kunt ook in het park op de campground gaan staan dan hoef je morgen niet het hele eind terug te rijden. Mieke heeft nog een poos foto's zitten sorteren. Om 10 uur ging bij ons in de camper het ligt uit.
DE BUSH IN. Om 06:45 was Mieke klaar wakker. Naar buiten gegaan en een poos zitten lezen. Later zijn we naar het Karijini National Park gereden. Dit ruige natuurpark lijkt op de Kimberleys, maar de kloven zijn in het Karijini langer, nauwer en dieper en het gebied wordt veel minder bezocht. Er loopt een verharde weg dwars door het park. Er is erg veel te zien maar je moet voor een groot deel van het park een 4wd hebben. Dus we kunnen maar een deel bezoeken. Omdat we het park zelf gingen ontdekken hebben we de tweede nacht hier een bushcamping geboekt. Met verschillende kaartjes en goede tips om van het park te kunnen genieten gaan we op weg. Het is niet zo erg groot dus de bezienswaardigheden liggen redelijk dicht bij elkaar. Leuke wandeling gemaakt. Met een prachtige spot om te zwemmen. Maar de mooie gebieden hier zijn allemaal kloven in de aardkorst. Dus als je er kunt zwemmen is dat natuurlijk op het laagste punt. Wij op ons gemak naar beden gelopen en geklommen, de afstappen zijn soms best hoog als je korte benen hebt zo als wij twee. Wat een prachtige plek om in te zwemmen. Eerst dacht Sjaak, 'nou even niet vandaag'. Even later dacht hij 'ik moet hier toch ook maar in duiken'. Dat was de Fortescue Falls en Pool. Het omhoog klimmen ging lekker vlot, het viel Mieke mee. De kloven zijn donkerrood en prachtig om te zien. Bovenaan de rand staan bomen die er zo in zouden kunnen vallen. Er kwam een echtpaar aan die vertelden, 'we zeggen altijd tegen familie in Nederland, dat de stammen van de hitte smelten. Later op een mooi punt in de schaduw zitten picknicken. We hebben nog wat mooie uitkijkpunten bezocht en zitten genieten. De camping waar we staan is erg goed verstopt in de bush. Je staat in hele grote cirkels, zo groot dat je amper je buurman kunt zien, tussen het struikgewas door. 's Middags een zalmsalade gemaakt voor het avond eten, lekker en makkelijk. We hebben genoten van een prachtige sterrenhemel. Wat is dit prachtig om te zien. Met ons hoofd op de rand van de stoel een hele tijd omhoog zitten kijken.
's Morgens voor zessen worden we ongeveer allebei tegelijk wakker. Mieke zegt kijk is naar buiten, het zonnetje komt al op. Wat een leuke ervaring is dit. Maar Sjaak: 'wat ik eigenlijk nog mis is een butler'. ‘Een butler waarom?'. Nou die komt ons wel een beetje amicaal roepen zo van ‘luitjes, het ontbijt is klaar, hoe wilt u het eitje vandaag?'. De tafel met wit linnen en zilver gedekt staat onder een prachtige boom. Maar dat was een erg vroege dagdroom. Zelf thee gezet, boterham ontdooid voor Sjaak en een schaaltje yoghurt met fruit voor Mieke gemaakt. We zijn weer helemaal terug in de realiteit. De outbeck experience was helemaal geweldig. On the road again. En toen gingen we tanken. Dit is de dieselpomp dacht Sjaak en gooit er doodleuk ongelode benzine in. Schrikt en zegt, ‘Jezus wat doe ik nou'. Dus na overleg met de pomphouder. Een of ander mannetje dat daar voor allerlei klusjes loopt, komt naar ons toe en zegt ik haal het er wel even uit hoor. Het gebeurt ongeveer 3 tot 4 keer per maand. Dus tank weer leeg, Sjaak weer tanken een lekker duur geintje. Om 3 uur aangekomen bij het Sandfire Roadhouse waar we overnachtten.
Om een uur of 4 was Mieke Sjaak weer kwijt. En ja hoor een stukje verder op de camping staat hij te praten met een Aussie. Dat bleek van huis uit een Duitser te zijn maar hij woont hier al 57 jaar. Hij vertelde dat hij een ranch bezit ergen in de Kimberley waar hij alleen met zijn vrouw en 2 zoons woont. Zijn ranch is 1 miljoen acres groot dat is ongeveer twee derde van Nederland dus dat is nogal een boerderij. Sjaak wil dan wel het een en ander weten dus dat wordt vragen of dat niet eenzaam is zo met zijn vieren, nou dat vindt hij niet. Hij zei ik heb mijn vrouw en dat is genoeg verder doet hij eens in de zoveel tijd een fax naar de supermarkt met de boodschappen die hij nodig heeft en die worden dan met het vliegtuig thuisbezorgd samen met de post. Hij heeft ongeveer voor 6 maanden voedsel in voorraad. Sjaak vindt dat maar een eenzaam bestaan. Niks voor hem.
De afstand naar Broome waar we naar toe gaan is te groot om in een keer te rijden. Nu staan we vannacht op de camping bij het Roadhouse, tussen de chauffeurs en andere toeristen die ongeveer het zelfde doen.We eten dan ook chauffeurs hap vandaag. Witte bonen in tomatensaus en gebakken worstjes. Vandaag hebben we 620 km gereden en het is al dagen stralend weer. Het Roadhouse is net een dierentuin. Er loopt van alles en nog wat en ze maken een hoop herrie. Zijn we net klaar met eten komt er een hele kolonie witte parkieten aanvliegen. Die gaan verspreid over een paar bomen zitten ruziën wie waar gaat zitten. Dan is het even stil en zeggen we tegen elkaar ‘hoe laat zijn die straks weer wakker'.
Om 5:15 wakker geschreeuwd door verschillende vogels, ook de aanwezige pauwen maken een hoop kabaal. Het Sandfire Roadhouse is verder een prima overnachtings plaats. Weer lekker vroeg gaan rijden. Het stuk waar we doorheen rijden is verder nogal saai. Het is een soort savanne achtig gebied, waar wel veel koeien lopen. Die lopen hier allemaal vrij rond. Tegen de tijd dat ze verkocht moeten worden, worden ze opgedreven en worden ze met een open raod-train opgehaald en weggebracht. Ze gaan hier naar de slacht, ook worden ze nog steeds verscheept naar Arabische landen vanuit Broome. We ware vlakbij Broome, er stond een bord langs de kant van de weg waarop stond dat er weer radio contact mogelijk was. Sjaak zet de radio aan die begint een grote reclame spot voor Broome uit te zenden. Het is Broome time nou. Oké we maken er drie dagen Broometime van. We gaan genieten van, strand, zee en de mooie en beroemde zonsondergangen. De kamelen op het strand en verder zien we wel.
Broome het stadje van de parelvissers, ligt aan de afgelegen noordwestkust van Australië. Het is ruim 2300km naar Perth en ruim 1800 naar Darwin. Broome heeft zijn bestaan te danken aan de grote hoeveelheid parelschelpen die hier voor de kust werden gevonden. Het aan de westzijde gelegen prachtige hagelwitte strand staat bekend als Cable Beach. Bij de 30km lange strand kwam de telegraaf kabel aan land die Australië met Engeland verbond. 's Middags naar het strand gewandeld vanaf de camping goed te doen in 5 minuten. Het is laag water, er wordt ook aangegeven, door de strandwacht, waar je kunt zwemmen, dat is tussen de vlaggen. Jammer, het strand lag bezaaid met donkerrode kwallen, dus wij bedankten voor deze duik. Zitten we goed en wel op een terras met een biertje en een wijntje. Komt er een leuk stel langs wat we al drie keer ontmoet hebben. Gezellig met zijn vieren zitten kletsen. Zij gingen thuis pasta opwarmen en wij hebben op het terras gegeten. De dagafstand is 330km, en erg mooi weer.
3 oktober BROOME TIME. Het licht en de vogels maken ons weer vroeg wakker. Maar ja als je ook om ½10 naar bed gaat is dat nog zo gek niet. Om 8:15 hing de was al te drogen. Door het centrum gewandeld, er is zelfs een Chinatown hier. Gezellige drukte. Verder niet veel gedaan, een duik in het zwembad genomen en zitten lezen. Sjaak heeft de krant gelezen op internet. Aan het eind van de middag naar Cable Beach, Mieke wilde niet op een kameel rijden, maar ze wel van alle kanten fotograferen. Dit is hét beroemde plaatje van Broome. Er zijn veel foto's gemaakt. De zonsondergang was erg mooi vandaag. We hebben twee uur op het strand gelopen en gezeten om hiervan te genieten. De daghap vandaag was, coucous met gemengde groente, en een stukje gebakken vlees.
CERVANTES, KALBARRI, DENHAM EN MONKEY MIA
Hallo allemaal hieronder de eersteperiode in Australie. Alles is goedmet ons,we genieten met volle teugen. De allerlietste vakantie groen vanuit Down Under, de Roma's.
Om een of andere reden kan ik geen foto's op de site zetten, die volgen nog wel een keer.
HE PINNACLES 21 september
Vandaag een leuke rit voor de boeg. Eerst gezellig met alle mensen in Perth die naar hun werk gingen in de file gestaan en een aardig stukje erg langzaam gereden. Later reden we zo het bekende lege platteland in. Alles bij elkaar heeft het niet zo erg lang geduurd. Mieke had via allerlei informatie meegekregen dat we langs een heel groot winkelcentrum zouden rijden. En ja hoor, Mieke gilde daar zit een Woolworths. Sterker nog er zat werkelijk van alles. We hebben zitten vergelijken hoe groot het winkel centrum is, ten opzichte van een bekend Nederlands winkelcentrum. We denken dat het zeker 5 keer zo groot is als de Oosterhof en Mieke denkt dat het nog veel groter is. Maar goed dat maakt niets uit. We hebben daar ook 2 camping stoeltjes gekocht en die kosten zeker 4.25 per stuk in euro's dan. En ze zitten ook nog lekker. Hoe is het mogelijk denk je dan. Verder is hier alles net iets duurder dan bij ons. Al rijdende zagen we de natuur steeds mooier woorden. En het verkeer steeds minder worden. Op onze route hebben we de Pinnacles dessert aangedaan. Die ligt in het Nambung National Park. We kochten een kaartje en mochten er een rondje rijden. Je kunt er ook erg leuk wandelen. We boffen met het weer want het is de hele morgen al flink buiig. We zijn ook wel erge bofkonten. We kwamen bij het park aan het de zon kwam tussen de wolken door. Precies goed om de juiste foto's te kunnen maken. Na de Pinnacles komen we snel aan op de camping in Cervantes. Hier blijven we ook een nacht. Zo kunnen we morgen weer een stuk noordelijker, naar het mooie weer. Als we daar op een leuke plek zijn blijven we een paar dagen.
Vandaag vroeg vertrokken. Het eerste stuk is weer helemaal anders dan gisteren. Het ontbijt hebben we lekker in de natuur gegeten. In de absolute stilte. Alleen maar de vogels en andere dieren die geluid maken om ons heen. De omgeving waar we doorheen rijden is werkelijk waar, erg mooi. Door de vele regen van de laatste maanden is het nu extra mooi. Er staan ontzettend veel bomen, struiken en ander laag gewas in volle bloei. De mimosa struiken zijn wel 3 tot 5 meter hoog en knal geel. Vraag me niet wat de naam van alle andere planten is want dat weet ik niet maar ze zijn wel erg mooi. Onderweg nog verschillende leuke stops gemaakt. Ook in het plaatsje Geraldton waar we gelijk weer wat inkopen hebben gedaan. De wegen zijn hier goed het is soms een smalle tweebaansweg. Buiten de plaatsen wordt het steeds stiller en zeggen we tegen elkaar, 'campertje' als we een medereiziger tegenkomen. Het valt Sjaak op dat het meeste verkeer richting het zuiden rijdt, richting Perth. En zoals wij naar het noorden rijden is er een stuk minder verkeer op de weg.
Om ongeveer half drie waren we in Kalbarri National Park en in het gelijknamige dorp. We hebben op de camping nog de keus aan het strand of aan de rivier. Nou zet ons maar aan het strand. De branding is hier enorm. We staan hier twee dagen. Morgen gaan we het Kalbarri National Park bekijken. Vandaag hebben we ongeveer 380 kilometer gereden. Vandaag heeft de kokkin bepaald dat het biefstuk, sla en gebakken aardappels wordt. Niet verkeerd toch?
Dit wordt een huishoudelijke dag met in de middag een tour langs de kust in het Kalbarri National park. We zijn hier in het binnenland en wij gaan vandaag een route doen langs de kust. Daarvoor moet je allerlei inhammen in rijden. Met allerlei stops waar je speciale uitkijkpunten hebt. Ook in Australië moet er gewassen worden. Dus we hebben voor 3 Australische dollars een grote was kunnen draaien. Dat is voor niks vinden we want in Zuid Frankrijk betaal je 5 euro en hier is dat omgerekend 1,65. Toch zie je mensen met de hand de boel een sopje geven. Die Ausies vinden dat natuurlijk te duur. Nou Mieke gaat dat natuurlijk niet doen. Het weer is lekker iets boven de 20°. Dus de was is in de wind, die er waait, met twee uurtjes gevouwen weer in de kast te leggen. (strijken doen we hier niet aan). We hebben gesproken met verschillende Australische echtparen. Het blijkt in de streek waar we naar toe rijden, binnenkort lekker druk te kunnen worden. De scholen krijgen na dit weekend twee weken vakantie. We gaan dan ook de campings 's middags bespreken voor de volgende dag. Ook krijgen we van deze mensen leuke informatie voor de gebieden waar we nog naar toe gaan. Alle stops die we doen aan de Coral Coast zijn verschillend. De ene keer kun je een stuk wandelen en de andere keer heb je gelijk een uitzichtspunt. Leuk en relaxt om te doen. 's Morgens is het windstil maar in de middag komt de wind opzetten, een soort zuidwester die we wel van Zuid-Holland gewend zijn. De camperplaats die we hebben is zo leuk, dat andere wandelaars die er langslopen met een jaloers ondertoontje zeggen 'wat een mooie plek hebben jullie'. Mieke heeft vandaag een lekkere pan macaroni gemaakt, was goed te eten volgens Sjaak. (en dat is de kenner). Vandaag rond tienen naar bed, morgen weer vroeg op pad.
Vandaag de 23e om ½7 uur wakker geworden van de kou. Wat iets aan de vroege kant was. De wekker stond voor vandaag op 7 uur. Het dekbed dat we hebben is op zich wel dik genoeg. Maar als je met je handen buitenboord ligt dan sterven ze af. Sjaak zei, vannacht hou ik een T-shirt aan. Zit je twee dagen in een vliegtuig om hier helemaal te komen, dan denk je toch ´ha lekker naar dat lekkere warme Australië´. Nou vergeet het maar. Het is erg lekker weer. Overdag zo'n 20° tot 25° dat is dus lekker weer. 's Avonds koelt het echter zeer snel af en moet je snel je kleding aanpassen, broek, trui en warme sokken. We zijn vertrokken met allebei een beker thee die we voorin gezet hebben. (Hebben we van de Amerikanen afgekeken. Alleen die drinken van die slappe hap koffie). En we vertrekken voor het eerste stuk. De eerste 70 kilometer zijn we geen auto tegengekomen. Het besef dat we in een ZEER GROOT land zijn begint bij ons door te dringen. Rijden we toch op de High way one. Steekt er ineens een familie Emoe over met een hele sliert kids, erg leuk om te zien. Helaas te laat voor een foto. Toen Sjaak wilde stoppen waren ze al verdwenen. Een flinke poos later een stop gemaakt bij ons eerste roadhouse. Een roadhouse wordt gebruikt, als tussenstop tussen twee plaatsen die te ver uit elkaar liggen. Je kunt er tanken, boodschappen doen, slapen in een klein motel en kamperen. Het roadhouse waar we gestopt zijn is het Billabong Roadhouse. Bij het roadhouse maakte Sjaak een praatje met chauffeur van een roadtrain. Sjaak vroeg aan hem ´hoe dat was om zo lang van huis te zijn´ want hij zei dat hij drie weken van huis is en een week thuis. Sjaak vroeg of dag niet vervelend is voor zijn gezin. Waarop hij antwoordde ´she likes the money and i like the road´. Wat Sjaak natuurlijk wel een gevleugelde uitspraak vond. Gisteren zei Sjaak onder het eten 'ik ben nu al dagen in Australië en heb nog geen kangaroo gezien'. Nou vandaag wel 4 maar wel dood op de weg, niet zo leuk om te zien. Daarom wordt ten strengste afgeraden om in het donker te rijden. De kangaroos komen na zonsondergang weer in beweging. Vandaag ook veel stops gemaakt om wilde bloemen te fotograferen. Er schijnt nu een ware explosie van te zijn. Vandaag in een soort familie restaurant gegeten, gezellig, groot licht, formica tafels, maar erg lekker eten. Dus dat vinden we wel oké. Lekker weer vandaag, zonnig en ongeveer 390km gereden.
Verder maar weer. Steeds een stukje noordelijker. Shark Bay World Heritage and Marina park, is een erg mooi gebied. We kijken er dan ook onze ogen weer uit. Vroeg gaan rijden, het is weer een mooie dag vandaag. Onze eerste interessante stop was bij de Stromalieten van de Hamelin pool. Deze zuilen, die bestaan uit blauwwieren, de oudste levensvorm, op aarde. Onthullen veel over hoe het leven is ontstaan. Wel leuk om te zien maar niet heel spectaculair. De tweede stop vonden we een stuk leuker. Dit 60 meter lange strand is uniek, omdat het bestaat uit een 10 meter dikke laag kleine hartschelpen. Nog even pootje gebaad, de zee ziet er zo lekker uit, maar is erg fris. We zijn hier op het hele strand met 3 mensen. Je gelooft het niet maar het is overal erg rustig. Ondanks dat het een vakantie periode is. Geslapen in Denham, prima camping. Een prachtige ligging. Direct aan zee. We hadden weer een prima plek met zeezicht. Alleen als je toch wat te zeuren wilt hebben, er stond wel erg veel wind.
6 uur liep de wekker af, we lijken wel gek. Maar je moet er wat voor over hebben om in Monkey Mia naar de dolfijnen te gaan kijken. Van Denham naar Monkey Mia is het maar 28km. Bezoekers komen hier naar toe om de dolfijnen te zien die haast iedere dag naar de kust zwemmen om zich te laten voeren. Er zijn er een stuk of 12 die regelmatig naar de kust komen. Ze komen niet allemaal iedere dag. Ze komen al ongeveer 40 jaar naar deze plek toe. Het is jaren geleden aan banden gelegd, er werd te veel vis gevoerd. Nu wordt er streng de hand aan gehouden. Het is wel een circus, maar wel een leuk circus. Ze worden zeker niet overvoerd. Ze krijgen maar twee visjes per dag, dat is voor hun een kleine snack. Ze eten er natuurlijk veel meer per dag. Eerst moet je allemaal bovenaan het strand wachten, dan wordt er in de gaten gehouden of de dolfijnen komen en waar ze naartoe zwemmen. Later wordt er verteld dat je aan de vloedlijn kunt komen staan. Ze zwommen eerst een beetje heen en weer, dan mogen verschillende mensen uit het publiek een visje voeren. Als de vis op is dan gaat de emmer in het water, zodat ze weten dat het echt op is. Daarna zwemmen ze gelijk de zee weer in. Na dit schouwspel hebben we ontbeten in de duinen, (maar geen visje hoor). En weer zijn we vertrokken naar het noorden. Op naar Carnarvon. Het plaatsje Carnarvon, aan de monding van de Gascoyne rivier. Er zijn hier erg veel plantages met tropisch fruit, zoals, bananen, meloenen en mango's. We zitten voor de mango's in het verkeerde seizoen. Erg mooi weer vandaag en we hebben 350km gereden.
Om 10 uur vertrokken, vandaag rijden we naar Coral Bay. We hoeven maar 238km, dus maar een klein stukje vinden we nu. Mooie rit, het eerste stuk over de Highwy 1 en later via een kleinere weg die langs de kust ligt. Weer een koffiestop gedaan bij een roadhouse. Sjaak was erg wakker onderweg, die zag een familie emoe die over wilde steken. Moeder in paniek want er bleef een kind achter aan de overkant. Sjaak vol in de remmen midden op de highway, (er was toch geen verkeer). Kon Mieke mooie foto's maken. Verder maar weer. Om 2 uur zijn we aangekomen op de camping. Broodje gegeten en naar het strand geweest. Ook hebben we een tour geboekt voor morgen. We zijn erg benieuwd wat we gaan zien. niet alleen in het oosten maar ook in het westen van Australië bevind zich een reusachtig duikparadijs. Het Ningaloo Reef. Het nog relatief onbekende Ningaloo Marine Park omvat één van de mooiste koraalriffen ter wereld. Meer dan 450 vissoorten waaronder makrelen, barracuda's, papagaaivissen, anemoonvissen, en veel schelpdieren die allemaal leven in dit deel van de Indische Oceaan. Wellicht de meest indrukwekkende onderwaterontmoeting is het zwemmen met de walvishaaien. Alleen die zijn er nu even niet. Dat is seizoens afhankelijk. Maar ja, je kunt niet alles hebben, (we hebben al zoveel). Er zijn nu wel bultrugwalvissen (juni tot november) en mantaroggen (mei tot november). We hebben een prak gekookt. Bal gehakt, bietjes uit een blik want er was verder hier niets anders te koop. Was nog redelijk te eten ook.
AUSTRALIE, EINDELIJK
AUSTRALIË HERE WE ARE. 19-09-2011
Om 7 uur 10 geland in Perth met een temperatuur van 10°. Die dag was in Hong Kong zeker 34°. Voor ons dus weer even afzien. Denk erom niet lachen he, maar je vliegt natuurlijk niet de halve wereldbol rond om dan uiteindelijk ergens te landen voor 10°. Eerst koffie gedronken en daarna het verhuur bedrijf gebeld om te vragen of we de camper al konden ophalen. Prima, kom hem maar ophalen dan zijn jullie lekker vroeg weg, werd er gezegd. Met een taxi zijn we naar het verhuur bedrijf gegaan. De omgeving waar we doorheen reden was erg groen. Na het gedoe met de papieren konden we op naar de supermarkt. Gelijk maar een berg voedsel en drank in huis gehaald. En toen naar de camping gereden, die in een buitenwijk van Perth ligt. De camper is erg nieuw, er staat maar 64030 km op de teller. Maar hij was wel erg vuil voor een camper die relatief jong is. Er heeft hier een ontzettend goor stel in gezeten en de firma heeft er ook al niet al te veel aan gedaan. Dus dan heb je de keus, je gaat aan het soppen of je loopt je een maand te ergeren en heb je het niet naar je zin. We hebben samen de hele camper van binnen schoongemaakt. We werden er eerlijk gezegd niet helemaal blij van na een hele nacht vliegen. Verder alleen nog de koffers uitgepakt en alles zo goed mogelijk een plaats gegeven. Het is wel passen en meten. Zeker na die grote Amerikaanse campers die we twee keer gehad hebben. Vanavond weer vroeg naar bed dan zijn we snel weer een beetje bij de mensen. Ook werd het weer in de loop van de dag nog een stuk lekkerder ongeveer 18°.
HET IS ECHT WAAR, WE ZIJN ER.
Ja, ja we zijn echt in Australië, we kunnen het ‘haast' niet geloven. We hebben er erg naar toe geleefd de laatste maanden. We hebben vannacht geslapen als een os, allebei. Het weer is vandaag wat iets beter dan gisteren, het is wel bewolkt maar de temperatuur is al een stuk lekkerder. Rond tienen zijn we van de camping vertrokken naar het centrum van Perth. Daar wat langs de Swan rivier gelopen en in een gezellig tentje koffie gedronken. Het centrum is niet erg spectaculair. Wat lopen kijken hier en daar en de camper weer opgepikt om naar Fremantle te gaan, waar we een camping besproken hebben.
In Fremantle hebben we eerst in een gezellig tentje op het terras een lekker broodje gegeten. De straat waar we zitten wordt ook wel de ´strip´ genoemd. Het is één van de drukste en gezelligste uitgaanscentra van Australië met uitstekende restaurants, terrasjes en gezellige pubs. Na de lunch met het kaartje dat Mieke thuis van internet heeft gehaald een stadswandeling gemaakt. De wandeling duurde ongeveer een uur, en was leuk om te doen. Onderweg zijn we verschillende winkels in geweest waar typische Australische artikelen te koop zijn. Dat heeft Mieke een goed passende hoed opgeleverd. Je kunt geen vier maanden in Australië verblijven zonder een goed hoofddeksel, (foto volgt). Ook zijn we hier voor het eerst in een winkel geweest waar ze alleen didgerido´s verkopen. De verkoper heeft even een stukje voor ons gespeeld. Op de camping aangekomen zagen we voor het eerst diverse verschillen de vogels. Vanavond gaat Mieke voor het eerst weer een maaltijd in elkaar flansen. Om in Fremantle te komen zijn we van Perth een beetje zuidelijker gereden en nu moeten we de komende weken alleen in noordelijke richting rijden om in Darwin te komen. We vinden Australië nu al leuk, de mensen zijn erg aardig en het kleine stukje wat we deze eerste twee dagen gezien hebben bevalt ons uitstekend.
De groetjes van de Roma's , Sjaak en Mieke EN DIKKE KUSSEN
HONG KONG STOPOVER
LONDEN HEATHROW, DE START 15 september 19.15
De reis is begonnen. We hebben net heerlijk gegeten. Het eerste stukje hebben we gevlogen. Vanmorgen om 11.30 de metro genomen en zijn op de Blaak overgestapt op de trein naar Schiphol. De metro ging als een slak dus moesten we nog een flinke sprint trekken om de trein te halen, Sjaak was op tijd binnen maar een van onze reiskoffers hing tussen de deuren geklemd. Maar ja een voordeel, als de treindeuren niet dicht zijn kan de trein niet weg. Toen we op Heathrow aankwamen moesten we van terminal 5 naar terminal 3 met de bus, alles stond erg goed aangegeven. Het is hier in deze verzamelhal een drukte van belang. Je kunt ook nog niet naar de gate, want het gate nummer wordt ongeveer een half uur van tevoren bekend gemaakt.
WE ZIJN IN HONG KONG 16 september
Nog even over de tweede vlucht naar Hong Kong. De vlucht was prima. Een grote boeiing 747 bracht ons naar Hong Kong. Een hele zit van ruim 11 uur. Volgens de captain hadden we goed de wind mee, wat wel 45 minuten sneller was. Geen turbulentie, wat Sjaak erg prettig vond. Mieke was de halve vlucht om een of andere duistere reden kotsmisselijk. Na de landing met de Express trein in 20 minuten naar down Town. Daar overgestapt op een gratis shuttlebus naar ons hotel. Wat wij een geweldige service vonden. Het hotel ligt in een erg leuke drukke wijk, waar we een hapje hebben gegeten. Toen ging bij allebei het licht uit. De reis is erg goed verlopen. Besef wel dat we nogal verschillende overstaps gemaakt hebben. Namelijk de: metro, trein, 1e vlucht, bus, 2e vlucht, expresstrein en als allerlaatste vervoermiddel nog een bus om bij ons hotel te komen. Over deze reis hebben we dan ook 25 uur gedaan.
HONG KONG LEUKE STAD. 17 september
Wat een stad, geweldig. Na een vreemde eerste nacht in een ander werelddeel, natuurlijk de halve nacht wakker gelegen. Op ons gemakje een heerlijk ontbijt gegeten. Daarna een plan gemaakt wat we vandaag allemaal wilde zien. We zijn met de metro van Kowloon naar Hong Kong Island gegaan en zijn naar het treintje gelopen wat omhoog gaat naar The Peak. Dat is dé plek voor de beste skyline uitzichten. We moesten aardig omhoog lopen in de hitte. Ook de luchtvochtigheid is hier erg hoog, het voelt dus erg warm aan. En na de Nederlandse zomer van 2011 moeten we daar erg aan wennen. Het treintje alleen is al leuk, het gaat zo erg steil omhoog dat je helemaal in de rugleuning wordt gedrukt. Maar boven gekomen is het uitzicht meer dan de moeite waard. Lekker op ons gemak rondgelopen en geluncht. Vervolgens zijn we met een bus naar het havengebied gegaan waar we een rondvaartboot hebben genomen en weer erg hebben zitten genieten. Er gebeurt hier veel op het water, dus er is altijd wat te zien. 's Avonds erg lekker gegeten in de wijk waar ons hotel staat. Morgen nog een dagje en dan 's avonds weer op het vliegtuig naar Perth, Australië. Wat een stad, helemaal geweldig. Hier zijn we niet voor het laatst geweest. Vandaag hebben we ons wel bewust een beetje rustig gehouden. Ons staat nog een vliegnacht te wachten, dus rustig aan gedaan vandaag. We zijn weer met de metro gegaan en hebben daar een rondrit met een open dubbeldekker gedaan. Erg leuk om te doen. Onderweg nog verschillende foto's gemaakt. Dit is wel een leuke manier om in een zeer korte tijd wat van een stad te zien. Je kan onderweg ook overal uitstappen, maar we vonden het rondgereden worden ook wel erg lekker, na de inspannende dag van gisteren. Het is overal gezellig druk je kunt wel zien dat het zondag is. Er zijn in het centrum heel veel dames uit de Filipijnen, die allemaal op één punt afspreken om te gokken.
's Middags zijn we weer naar het hotel gegaan en hebben de foto's van Hong Kong gelijk een beetje voorgesorteerd. We hebben ook even gecheckt of de shuttle bus ook op zondag rijdt. Maar alles gaat zoals we het graag hebben. We gaan met de bus weer naar de Express treinstation om weer met de trein naar het vliegveld te gaan. We gaan even de benen strekken tot het tijd is om te vertrekken. En dan gaan we op ons hoofddoel af AUSTRALIË. We stikken nu werkelijk van nieuwsgierigheid. 's Avonds goed gegeten in het restaurant op het vliegveld en met drie kwartier vertraging zijn we vertrokken naar onze bestemming.
De hartelijke groetjes van de Roma's Sjaak en Mieke
AFTELLEN............DOWN UNDER
Hallo allemaal. Nog zes dagen en dan is het eindelijk zover. Het begint bij ons aardig te kriebelen, we kunnen haast niet wachten om te vertrekken.
We vliegen van Amsterdam naar Londen en dan stappen we over op Quantas Airways voor de lange vlucht naar Hongkong. Daar zijn we een paar dagen en kunnen we deze stad eens bekijken. Na deze stopover vliegen we dan verder naar Perth in West Australië. Daar beginnen we aan de reis die gaat naar Darwin in het noorden.
Dan pakken we het vliegtuig om naar het rode hart te vliegen, naar de plaats, Alice Springs. Daar hebben we een begeleide internationale tour geboekt van 3 dagen. Dan kunnen we twee dagen bijkomen in een heerlijk hotelletje in Alice Springs. Vervolgens vliegen we weer met een binnenlandse vlucht van Alice Springs naar Adelaide in het zuiden.
Daar pikken we onze tweede camper op en gaan dan in 72 dagen met hier en daar wat extra kilometers het binnenland in ook weer noordwaarts naar Cairns. Daar moeten we helaas de camper weer inleveren. Er rest ons dan weer 4 dagen in een heerlijk verwen hotel. Dan vliegen we weer voor een deel van de terugreis naar Bangkok in Thailand waar we ook een paar dagen blijven. Daarna is de koek helemaal op en vliegen we weer via Londen terug naar Schiphol. Met hopelijk heel veel mooi herinneringen aan een geweldig rondreis.
De volgende reismee aflevering komt vanuit Hong Kong of Australië.
Groetjes vanuit Nesselande Rotterdam Sjaak en Mieke (de Roma's)
DE LAATSTE ETAPPE
3 april. We gaan vandaag naar het Kennedy Space Center. We moeten ongeveer 110 km rijden om er te komen. We hebben niet goed opgelet, want we zijn vorige week dichterbij geweest dan nu. Nou ja, er kunnen nog wel een paar kilometers bij.
Wat is hier alles goed geregeld zeg, komen we aanrijden op een heeeel groot parkeerterrein. Komt er een golfkarretje om ons te begeleiden naar een parkeerplek. Naast een paar andere campers. Je koopt hier een kaartje voor de hele dag voor alle dingen die je wilt bezoeken of aan mee wil doen. We zijn met de eerste bustour meegegaan. Onderweg wordt er van alles verteld over de verschillende lanceringen en de raketten die in de ruimte zijn geweest. We boffen. De laatste shuttle staat klaar. Die vertrekt als alles goed gaat op 19 april. We kunnen hier de bus uit, dit is het punt waar je het dichts bij de lanceerplaats kunt komen. Hier kun je ook zien dat alles is gelegen in een groot natuurgebied. Er zitten hier ontzettend veel verschillende vogels.Overal waar je in of uit stapt krijg je een informatiefilm te zien. De Space shuttle, de raketten het maanwagentje alles is interessant om te zien. In de oude ruimte waar de computers staan van de eerste lancering naar de maan hebben we een presentatie gekregen die nagespeeld werd. Met alle geluid erbij. Alle bureaus en apparatuur zijn in tact gebleven. Na de bustour zijn we naar de eerste 3D film geweest. In het Imax theater. Er worden daar beelden vertoond, die gemaakt zijn door de Hubble die nog steeds rond zweeft in het heelal. Dat 3D is sowieso al erg apart om te zien. De beelden die we gezien hebben, en als het ware door de zaal zien zweven waren wat je zou kunnen noemen, wel heel apart. Heel erg mooi, het was dan ook muisstil in de zaal.
Daarna hebben de in een lanceer simulator gezeten die exact nabootst hoe je gelanceerd wordt. Nou je weet werkelijk niet wat je meemaakt. Je stapt in een ruimte waar allemaal stoelen staan, je gaat zitten en maakt je stoelriem vast. dan wordt je verticaal gezet en alleen dat is al een beetje vreemd. Dan begint het aftellen, en begint alles een beetje te trillen en dan take off. Het trilt, bonkt, je hoofd maakt allerlei spastische bewegingen en dat gaat maar door. Een flinke aanslag op je lijf, Mieke heeft met haar handen aan d'r nek gezeten. Maar ze wilde het toch meemaken. Dan ineens is hij uit de dampkring en gaat hij heel rustig zweven. Even later wordt de landing ingezet met de spaceshuttle. Die natuurlijk heel rustig verloopt. Later nog een Imax film gezien. Maar dat was een beetje te veel van het goede. Kortom we hebben weer erg genoten van deze speciale dag. Het was een prachtige zonnige dag en we hebben 220 km gereden.
4 april. Deze dag is het allerlei dingen regelen, schoonmaken, inpakken. En natuurlijk in de zon liggen en nog lekker in het zwembad hangen. 's Avonds ons afscheidsmaal in Florida gegeten. Nog een laatste wijntje en dan naar bed. Het internet op de laatste camping is erg slecht er is haast niets mee te beginnen.
5 april. We zitten nu in de hal van de luchthaven van Orlando en er is in de hele hal wifi op te pikken. Dus kan ik het laatste verhaal nog even het net opschieten. Camper ingeleverd, ze waren erg blij met de schoonmaak (vooral van Sjaak). We kregen er complimenten voor. Hij vond het ook erg vervelend dat er zo veel aan mankeerde. We zijn met een transfer naar de luchthaven gebracht. Nu moeten we een paar uur overbruggen. Gaan zo een lunch halen en een beetje lezen en puzzelen. Dit is zoals jullie begrijpen het laatste verslag vanuit Florida USA. We hebben jullie reacties allemaal erg gewaardeerd. Voor ons zijn jullie reacties 'de kersen op onze vakantietaart'. Er komen nog wat foto's op het net maar dat gaan we thuis regelen.
ONZE VOLGENDE REISMEE BEGINT OP 15 SEPTEMBER MET DE GROTE RONDREIS AUSTRALIË TOT 9 JANUARI 2011
DE HARTELIJKE VAKANTIE GROETEN MIEKE EN SJAAK
THUNDERSTORMS EN HURRICANES
Hallo allemaal, Bedankt voor de leuke reacties weer, we vinden het leuk om wat van het thuisfront te lezen. Hieronder de verdere verhalen.
Groetjes en dikke kussen van de Roma's (Snowbirds hier) Sjaak en Mieke.
30 maart. Richting Tornado.
Ja ja, je leest het goed. Er is een serieuze Tornado waarschuwing geweest. We hebben twee nachten op de camping Melbourne gestaan. Gisteren weer een lekkere stranddag gehad en erg genoten. Gezellig uit eten geweest. Vanmorgen op ons gemak om 11 vertrokken om nog twee nachten naar een camping te gaan in de plaats Rockledge. Dat wordt de laatste stop voor Orlando. Onderweg een leuke strandstop gedaan in Cocoa Beach. Op Cocoa Beach Pier gewandeld en wat gegeten en gedronken. Het is op het strand erg gezellig, het stikt er weer van de gezinnetjes met kinderen. Het is licht bewolkt maar heerlijk om op het strand te zijn. De afstand was een stukje van ongeveer 40 km. Aangekomen op de nieuwe camping, alles neergezet en aangesloten, gelijk naar het zwembad. Er was wel wat onrust in de lucht, de bewolking werd steeds zwaarder. Sjaak de tv aangezet om naar het weerbericht te kunnen kijken. Er was een serieuze Tornado warning. Ook onderweg werd de i-pod onderbroken met de melding dat er een Tornado onderweg was. Er wordt ook doorgegeven waar hij zich naartoe gaat verplaatsen. Wij zeggen nog tegen elkaar, nou dat zal wel weer meevallen, die Amerikanen maken overal sensatie van. Nou wij in ieder geval na 10 min. het water weer uit. Het begon wat te rommelen maar vooral te bliksemen. Ze noemen het hier gelijk een Thunderstorm, wat wij gewoon een onweersbuitje noemen. En de Tornado, noemen wij een wervelwindje. Maar serieus nou, de waarschuwingen waren niet van de lucht. Sjaak zat in het centrale gebouw te internetten en Mieke was bij de camper. Maar Sjaak werd door mensen die kwamen schuilen in het hoofdgebouw geadviseerd om ook Mieke te halen. Ik moest direct mee voor de veiligheid. Dus wij met nog wat mensen in gebouw de bui afgewacht. Ze konden wel precies vertellen, 'over 7 minuten barst het los en het duurt ongeveer een kwartier'. Ze hebben nog gelijk gehad ook. Onvoorstelbaar hoe snel het voorbij was. Het ging wel aardig tekeer, zoals bij ons een flinke zomerse onweerbui. Nou dat hebben we ook weer meegemaakt. Hebben wij weer. Het heeft hier zeker 3 maanden niet geregend. Het is helemaal het seizoen nog niet voor orkanen en Tornado's. Zo zie je maar weer, eind maart en ook hier is het nog geen zomer. Voor vandaag is dat weer sensatie genoeg vinden wij. Vandaag eten we thuis. Zalm, paksoy met teriyaki saus en rijst.
31 Maart. Er was gisteren dus wel een heuse tornado. De tornado heeft ons geschampt op ongeveer 30km, dus aardig dichtbij. Een stuk verder op het pad waar we staan is een grote boom ongeveer in tweeën gewaaid. Alles werd gelijk opgeruimd. Nog de hele dag regen en onweer, met weer verschillende waarschuwingen voor tornado's. Maar nu zijn ze wat verder van ons verwijderd. Een luie dag gehouden. Wat gewassen, boodschappen gedaan, beetje lezen, veel muziek luisteren. En niet te vergeten lekker eten en drinken. We hebben op de I-pod ruim 3600 nummers staan, dat is dus genoeg voor één regenachtige dag. En met een scheel oog naar de tv, de stormen een beetje in de gaten gehouden. Er is een zender die heel de dag het weer volgt. Ook wordt op de radio het programma steeds onderbroken om te melden hoe alles ervoor staat. Ook voor de Marine worden er weerberichten via de radio gedaan. De voorspelling zijn voor de komende dagen weer een stuk beter. Morgen gaan we Orlando. We gaan in een buitenwijk Kissemmee staan. In de buurt van het camperdepot en ook in de buurt van Sea-world en Kennedy Space Center. Daar gaan we nog van genieten.
1 april. Vandaag erg vroeg wakker, Mieke lag voor achten al in het zwembad. Na de regen van gisteren was het erg afgekoeld. Dus toen ik in het zwembad stapte voelde het aan als een warm bad. Ik schat het op ongeveer 32 graden, heerlijk hoor. Ik heb er dan ook ruim een uur in gedreven. Om te zwemmen zijn deze zwembaden een beetje klein. De rit vandaag naar Kissemmee is niet zo ver, we hebben geen haast. Leuke stop onderweg gemaakt, en natuurlijk koffie voor Sjaak gescoord. Verder geen bijzonderheden meer meegemaakt. Ook voor ons is dat wel eens lekker als er niet zoveel gebeurd. De afstand was 110 km met een heerlijk zonnetje en ongeveer 25°, lekker weer. Vanavond gaan we proberen een goeie biefstuk te pakken te krijgen. Onderweg naar de camping genoeg restaurants gezien, het zal dus wel gaan lukken. Heerlijk gegeten, Sjaak inderdaad een erg goede steak en Mieke Mia Mia-vis met grote garnalen en linguini, erg lekker.
2 april. Wat een leuke dag is dit geworden. Vroeg op en op naar Saeworld. Ongeveer een half uurtje bij de camping vandaan. We komen aan op een parkeerterrein, zo groot. Het lijkt P3 op Schiphol wel. Maar dan helemaal leeg. We werden door de medewerkers van het terrein naar achteren gestuurd, daar stond een grote kampeerbus, daar konden we naast gaan staan. Voor het kaartje hebben we 25 minuten in de rij gestaan. Het was erg druk, maar ook heel veel kassa's. Je krijgt bij binnenkomst een plattegrond met het dag programma van de verschillende shows die er zijn. Het eerste hebben we de dolfijnenshow gezien, erg spectaculair met wat trapeze werk. Daarna zijn we naar de Orka's gegaan, wat een prachtige beesten zeg. Het hele park is mooi aangelegd en erg goed bijgehouden. Bij een van de restaurants een broodje gegeten. Niet geweldig, wel duur. Zijn we naar het zeeaquarium waar weer erg mooie dingen te zijn. Wat een apart beest was, een soort zeepaardje wat op een bewegende plant leek. Daarna naar het deel wat ze hier Artic noemen. Konden we kiezen, lopend er langs of bewegend. Nou zeiden we, 'doe maar bewegend'. Zijn we met ongeveer 60 personen in een simulator helikopter. Allemaal erg spectaculair, ze maken er wel een showtje van hoor. Met de turbulentie en al. Er werd wat af gegild en geschreeuwd. Leuk om mee te maken. Na de vlucht, konden we langs de dieren die in de Arctische gebieden leven lopen. Ook weer mooi om te zien, vooral de witte beluga was apart om te zien. Om half 4 waren we terug op de camping. Vanaf halftien hebben we het er aardig uitgehouden. Nog even lekker gezwommen en in de zon gezeten, de temperatuur is weer aardig opgelopen. Met een bak sla, bal gehakt en gebakken aardappels was deze dag weer erg compleet.
HEERLIJKE STRANDDAGEN
Hallo allemaal,
We gaan weer beginnenmet 'bedankt voor alle reacties' we vinden het erg leuk om te lezen. Het zal soms wel overkomen, dat we eenen al ellendemet de camper hebben. Maarwe genieten voor 100o%. Hieronder wat strandgoenegens. Van de laatste dagen.
Voor allemaaleen knuffel en en dikke kus,de Roma's (Mieke en Sjaak)
28 maart. Ja ja, dat heb je ervan als je schrijft dat je alleen maar mooi weer hebt. Vanmorgen rond 8 uur, begon het met het gedonder, onweer dus. En een flinke regenbui. Die regenbui is overgegaan in een regentje voor de hele dag. En de voorspellingen zijn voor morgen ook niet zo best. We zien wel wat het wordt.
Even terug naar de heerlijke zonneschijn die we echt de afgelopen dagen hebben gehad. De camping is niet groot en daardoor erg gezellig, met een heerlijk zwembad. Waar in de namiddag de 'pool talk' wordt gehouden. Dat is een sociale bezigheid in het water, dat zeker 28° warm is en iedereen ongeveer een tot twee uur inhangt. Gezwommen wordt er niet, daar is geen ruimte voor. Er zijn hier aardig wat Canadezen, leuke lui om mee te praten. Die komen uit het Franstalig gebied, dus we spreken allemaal een soort gebroken Engels. Omdat de camping niet zo groot is en er weer allemaal Snowbirds staan die er al jaren komen is het net een grote familie. Iedereen kent iedereen. Sjaak is nog naar een avondje geweest met jawel, gratis bier met een diskjockey, die oude dansmuziek draaide. Erg gezellig, ook de Nederlandse vogeltjes-dans is hier heel erg populair. Ze hadden het allemaal erg naar hun zin. Mieke heeft die avond wat foto's op het internet gezet en mailtjes gestuurd naar het thuisfront.
We zijn veel aan het strand geweest en 's avonds uit eten geweest. Ook blijven we natuurlijk heerlijke broodjes op het strand eten, maar ja dat vergt toch wel enige oplettendheid, Mieke weer, natuurlijk. Eerst nog gekeken of er grote of kleine meeuwen in de buurt waren, oké, alles veilig. Pakt ze een lekker broodje kaas met tomaat, komt er een jonge Dobermann kwijlend aangehuppeld om haar broodje te scoren. De mensen die bij de hond horen schrokken zich rot. Met alle excuses voor het gedrag van de hond.
Het 's avonds uit eten gaan is weer een andere belevenis. Kom je binnen, zegt de gastvrouw, met een paar minuten ben u aan de beurt. Dan krijg je een apparaat in je handen gedrukt dat gaat trillen en tegen je praat, wanneer je aan de beurt bent en weer naar binnen kunt. Andere gastvrouwen brengen je naar je tafel. Het lijkt een grote eetzaal met wel 26 grote en nog grotere tv-toestellen. Haast allemaal op een andere zender. En ongelofelijk: het is er gezellig en druk met een leuk sfeertje. En het eten is erg goed. Sjaak had Fish en chips en Mieke een Taco salade. Met de Fish en chips kun je twee mensen laten eten en van de Taco salade drie. De taco was dit keer in het model van een doopfontschelp. De dames en heren die hier werken lopen allemaal in een sporttenue de naam van het restaurant is dan ook Sport Grill. De afstanden die we hier gereden hebben om naar het strand te gaan en ‘s avonds weer naar de restaurants en terug is ongeveer 40 tot 50 km per dag.
Vanmorgen zijn we van Jupiter naar Melbourne gereden, nee niet die in Australië, daar komen we pas aan het eind van dit jaar. We hadden in ons hoofd om hier ook vijf dagen te gaan staan, maar het valt een beetje tegen, komt misschien ook door het weer. We blijven twee nachten en gaan dan naar een na laatste camping in Florida in het stadje Cocoabeach. Dit waren wat strand belevenissen van de Roma's.
Veel lief en knuffels de Roma's Sjaak en Mieke